สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 322

สรุปบท ตอนที่ 322 ไม่ถึงกับตาย แต่หยามเกียรติอย่างยิ่ง: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 322 ไม่ถึงกับตาย แต่หยามเกียรติอย่างยิ่ง – สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก โดย Namfon

บท ตอนที่ 322 ไม่ถึงกับตาย แต่หยามเกียรติอย่างยิ่ง ของ สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Namfon อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

"เยี่ยเจิ้นถิง ได้โปรด..."

เฟิงเชียนเสวี่ยลุกขึ้นและอยากจะขอร้องเยี่ยเจิ้นถิง แต่ก็โดนเหลยอวี่หยุดไว้ "คุณเฟอง คุณยิ่งทำแบบนี้ คุณชายฉู่ก็ยิ่งจะตายเร็วมากขึ้นเท่านั้น"

"แต่ว่า..."

"ไอ้สารเลว..." ในขณะนี้แม่จูก็รีบวิ่งมาพร้อมกับไม้กวาดในมือของเธอ "ฉันจะตีแกให้ตายไอ้สารเลว"

น่าเสียดาย ก่อนที่เธอจะได้ทำร้ายเยี่ยเจิ้นถิง เธอก็ถูกบอดี้การ์ดสองคนคว้าตัวไว้ก่อน

"ปล่อย ปล่อยฉันนะ..." แม่จูดิ้นไปตะโกนไป "แกมันสารเลว รังแกนายหญิงของพวกเรา ลักพาตัวคุณหนูทั้งสามแล้วยังรังแกคุณชายฉู่อีกฉันจะทุบตีแกให้ตาย..."

แม่จูสาปส่งและแกว่งไม้กวาดไปทางเยี่ยเจิ้นถิง...

ไม้กวาดแกว่งไปฟาดหัวเยี่ยเจิ้นถิงแล้วก็หล่นลงบนพื้นพร้อมกับเสียง "ปั่ก"

ทุกคนอึ้ง...

เฟิงเชียนเสวี่ยเบิกตากว้างด้วยความตกใจเธอมองไปที่ไม้กวาดอย่างอึ้งๆ แล้วก็มองไปที่เยี่ยเจิ้นถิง หัวใจของเธอก็แทบจะหยุดเต้น

ตอนนี้ในหัวเธอมีเพียงสองคำคือ "แย่แล้ว แย่แล้ว"

ไม้กวาดอันนี้ไม่ได้ให้ภัยถึงกับตาย แต่เป็นการหยามเกิยรติอย่างยิ่ง

จู่ๆ ใบหน้าของเยี่ยเจิ้นถิงก็มืดมนและดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความอาฆาต เขาค่อยๆคลายมือที่จับที่คอของฉู่จือมั่วออกแล้วหันมามองจ้องที่ แม่จูอย่างเย็นชา...

และราวกับว่ายมทูตกำลังจะบอกเธอว่า "ถึงเวลาตายของคุณแล้ว"

แม่จูกลัวมากจนตัวสั่นไปทั้งตัว ในวินาทีนี้ที่เธอก็รู้ว่าตนเองรูสึกกลัว...

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกว่าแม่จูกำลังจะเผชิญกับหายนะ ขาของเธออ่อนแรงจากความหวาดกลัวและเธอเกือบจะเป็นลม

“แม่จูคะ คุณเข้าใจผิด แล้ว…” เหลยอวี่รีบอธิบาย “คุณชายเยี่ยของพวกเราไม่ได้จับเด็กๆไป…”

"คุณหนู..." แม่จูยังมีอะไรจะพูดอีก แต่เฟิงเชียนเสวี่ยขอร้องเธอไว้ทั้งน้ำตา "ได้โปรด รีบไปเถอะนะ"

เฟิงเชียนเสวี่ยกลัวมาก เธอกลัวว่าเยี่ยเจิ้นถิงจะทำร้ายแม่จู

อันที่จริง เจ้าปีศาจเยี่ยทะนงตนมาตั้งแต่เด็ก ไม่มีใครกล้าทุบเขาด้วยไม้กวาดเช่นนี้

วันนี้แม่จูกำลังจะถึงคาดจริงๆ...

“แต่ แต่คุณ...”

พอแม่จูกำลังจะพูด เยี่ยเจิ้นถิงก็มาเดินหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ...

เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจสุดๆ เธอรีบไปยืนขวางแม่จูไว้และก็ร้องไห้อย่างตื่นตระหนก "ถ้านายจะฆ่าก็ฆ่าฉันเถอะ อย่าทำร้ายคนในครอบครัวของฉัน"

"อืม" เยี่ยเจิ้นถิงพยักหน้าพร้อมกับยิ้มเย้ย "ฉันไม่แตะต้องคนแก่กับเด็ก ดังนั้นแค้นนี้คงต้องคิดบัญชีกับเธอ"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก