สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 364

เฟินเชียนเสวี่ยเห็นว่ามีคนกวักมือมาทางเธอ เดิมทีคิดอยากที่จะหลบ แต่ว่าคนนั้นพูดชื่อ “พนักงานทำความสะอาดออกมา” อีกทั้งมีคนมองเธออยู่ตั้งมากมาย

ในเวลานี้ ถ้าเธอหลบเลี่ยง ก็จะดูน่าสงสัยเกินไปหน่อย...

หากถูกคนจับได้ว่าเธอเป็นใคร คงทนไม่ได้แน่

ดังนั้น เฟิงเชียนเสวี่ยทำได้แค่จำใจเดินเข้าไป

“พี่ฟัง ตรงนี้สกปรก รีบมาช่วยเก็บกวาดหน่อยเร็ว” ผู้จัดการพูดสั่ง

“ได้ค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยก้มหน้าก้มตาทำความสะอาดเศษแก้วที่อยู่บนพื้น เกรงว่าคนจะจำได้

เก้าอี้ของเยี่ยเจิ้นถิงถูกย้ายออกไปนั่งอยู่ด้านข้าง ใช้กระดาษทิชชู่เปียกเช็ดคราบสกปรกในมือ

“คุณชายเยี่ย จะให้ผมไปเปลี่ยนเสื้อเป็นเพื่อนคุณไหมครับ?” เยี่ยฮุยถามอย่างระวัง

“ไม่ต้อง เลอะแค่เสื้อโค้ทเอง”

เยี่ยเจิ้นถิงถอดเสื้อโค้ทออกแล้วส่งให้เยี่ยฮุย แล้วยกแก้วไวน์ขึ้นจิบต่อ

“ว้าว มีกล้ามด้วย!” หลงหลงเห็นรูปร่างที่แข็งแรงกำยำของเยี่ยเจิ้นถิง ก็ถามด้วยความตื่นเต้น “ พี่ใหญ่ พี่ฝึกยังไงเหรอฮ่ะ?”

เฟิงเชียนเสวี่ยที่กำลังเก็บกวาดอยู่นั้นก็ชะงักทันที อดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามองเยี่ยเจิ้นถิง พี่ใหญ่? นี่มันเรื่องอะไรกัน?

“ฝึกมวย” เยี่ยเจิ้นถิงตอบอย่างเรียบเฉย

“พี่ต่อยมวยเป็นด้วย? พี่ต่อยมวยประเภทไหนหรอครับ?”

ตอนนั้นเองหลงหลงสนใจขึ้นมาทันที วางส้อมและมีดที่ถืออยู่ลง รอคำตอบจากเยี่ยเจิ้นถิงอย่างใจจดใจจ่อ

“ไม่ว่ามวยประเภทไหนก็เป็นทั้งนั้น” เยี่ยเจิ้นถิงตอบกลับอย่างเย็นชา

“จริงเหรอ? หากมีโอกาสต้องประลองวิชากันหน่อยแล้ว” หลงหลงชื่นชอบในเรื่องศิลปะการต่อสู้มาก

“นายจะประลองวิชากับฉันงั้นเหรอ?” เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกขำ “แค่ฉันใช้นิ้วเดียวก็เอาชนะเธอได้แล้ว!”