สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 46

“ดูๆ ไปแล้ว คุณคงไม่รู้ถึงศักยภาพของประธานเยี่ยสินะ” ซือเฮ่าเซวียนมองลึกลงไปในดวงตาของเธอ “คุณกับเขา...สัมพันธ์กันแค่เรื่องงานเท่านั้นหรือ”

“ก็ใช่น่ะสิ” เฟิงเชียนเสวี่ยขมวดคิ้วขึ้น

ซือเฮ่าเซวียนเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดออกมาอย่างมีนัยว่า “เขาเป็นคนที่อันตรายมาก คุณอยู่ห่างเขาไว้จะดีที่สุด”

“คนที่หยิ่งยโสอย่างเขา จะมาเข้าใกล้คนต่ำต้อยอย่างฉันได้ยังไงกัน?” เฟิงเชียนเสวี่ยไม่คิดแบบนั้น “คุณคิดมากเกินไปแล้วค่ะ”

“อย่างนั้นก็ดี...” ดูเหมือนซือเฮ่าเซวียนจะโล่งอก “เขาไม่ได้ไล่คุณออกจากงานแล้วหรอกหรือ ทำไมถึงมาเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยได้ล่ะ”

“เรื่องนี้คุณอย่าสนใจเลยค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยแสดงจุดยืนของเธอ “วันนี้ หากไม่ใช่เพราะคุณช่วยฉันไว้ ฉันจะไม่ออกมากับคุณโดยลำพังหรอก”

“ก็ได้ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว” ซือเฮ่าเซวียนเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “หลายวันมานี้ลูกชายของผมไม่ยอมไปโรงเรียนเลย เป็นเพราะเขาต่อต้านเรื่องย้ายโรงเรียนอย่างหนัก เห็นอายุน้อยๆ อย่างนั้น อารมณ์รุนแรงเหลือเกิน แถมยังอดข้าวประท้วงด้วย!”

“หา?” เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจเล็กน้อย “อย่าปล่อยให้ล้มป่วยไปนะคะ...”

“ช่างเขาเถอะ พอเดี๋ยวหิวจนทนไม่ไหว ก็รู้จักหาอะไรกินเอง” ซือเฮ่าเซวียนถอนหายใจ “หลายปีมานี้ ผมเอาแต่วุ่นวายกับงานจนไม่ค่อยมีเวลาให้เขา ทุกคนในบ้านก็คอยประคบประหงม เลี้ยงดูกันแบบนี้จนกลายเป็นเด็กนิสัยเสีย ชอบวางอำนาจ ผมจะถือโอกาสนี้อบรมสั่งสอนเขาเสียที”

“สอนเด็กจะต้องค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ไม่ใช่ว่าจะดีด้วยการสอนเพียงครั้งเดียวนะคะ” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกใจอ่อน “เรื่องย้ายโรงเรียน คุณก็อย่าไปกดดันเขามากเกินไปค่ะ ค่อยๆ ตะล่อม แต่ถ้ามันไม่ได้ผลจริงๆ ก็ไม่จำเป็นต้องย้ายโรงเรียนก็ได้ค่ะ แต่ว่า...”

“เขาบอกว่า ขอแค่ไม่ต้องย้ายโรงเรียน เรื่องอื่นๆ เขายอมทุกอย่าง” ซือเฮ่าเซวียนรีบพูด “ผมรู้ว่าคุณกังวลเรื่องอะไร ผมได้บอกไป๋ลู่ไปแล้วว่าไม่ให้เธอไปที่โรงเรียนอีก จะได้ไม่ต้องมีเรื่องกับคุณ”

“อ้อ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้วล่ะ”

จริงๆ แล้ว หลักๆ คือเฟิงเชียนเสวี่ยไม่ต้องการมีเรื่องกับไป๋ลู่ เรื่องอื่นๆ ไม่ใช่ปัญหาอะไร เด็กอายุสามปีกว่าๆ จะเลวร้ายได้ขนาดไหนกันเชียว