“คุณเฟิง คุณเฟิง!”
คำเรียกขานของเหลยอวี่ทำให้เฟิงเชียนเสวี่ยหยุดออกมาจากห้วงความคิด
ใจของเฟิงเชียนเสวี่ยนั้นไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เธอพูดเปลี่ยนเรื่องว่า “ฝากเรื่องอาการป่วยของแม่จูกับแม่เกาด้วยนะ”
“วางใจได้เลยค่ะ” เหลยอวี่พยักหน้า “ตอนนี้คุณเป็นยังไงบ้าง ท้องไส้ดีขึ้นบ้างไหมคะ”
“ดีขึ้นเยอะแล้วหล่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มเบาๆ “ฉันขึ้นบ้านก่อนนะ ขอบคุณมาก”
“ไม่ต้องเกรงใจค่ะ มีอะไรหาฉันได้ตลอดเลยนะ” เหลนอวี่ถือกล่องยาแล้วจากไป
เฟิงเชียนเสวี่ยจัดการอารมณ์ของตนเองให้ดีแล้วจึงขึ้นบ้านไป
ประตูห้องหนังสือเปิดเอาไว้เล็กน้อย เธอยืนอยู่หน้าประตู มองเยี่ยเจิ้นถิงที่กำลังสอนความรู้ด้านเทคโนโลยีให้กับเฉินเฉิน
เฉินเฉินนั้นฟังอย่างตั้งใจ คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อย สีหน้าเหมือนกับเยี่ยเจิ้นถิงไม่มีผิด
หลงหลงและเย่ว์เย่ว์ที่อยู่ข้างๆ ก็ตั้งใจฟังเช่นกัน คงจะเป็นเพราะว่าฟังไม่เข้าใจ เย่ว๋เย่ว์จึงเดินไปเล่นตุ๊กตาบาร์บี้ที่เต็นท์สีชมพูที่อยู่ข้างๆ
หลงหลงเองก็นั่งเล่นกับเสี่ยวซื่อเป่าที่โซฟา
“นายนี่อัจฉริยะจริงๆ!” เยี่ยเจิ้นถิงค้นพบพรสวรรค์ของเฉินเฉิน เขาตื่นเต้นอย่างมาก “ฉันเริ่มเรียนรู้เรื่องเทคโนโลยีตอนอายุหกขวบ นายแค่สามขวบครึ่งเองก็รู้เรื่องเยอะขนาดนี้แล้ว เก่งกว่าฉันมากเลย!”
“จริงเหรอครับ”
เฉินเฉินดีใจอย่างมาก เมื่อก่อนเขาชอบพูดคุยเรื่องพวกนี้กับหม่ามี้ แรกๆ เฟิงเชียนเสวี่ยก็พูดคุยกับเขาได้ แต่ไม่นานนัก ความรู้ของเฟิงเชียนเสวี่ยนั้นก็ตามไม่ทันเขาแล้ว
คนอื่นๆ ในบ้านก็ยิ่งไม่รู้เรื่อง เฉินเฉินจึงได้แต่ศึกษาอย่างเหงาๆ แต่ไม่มีคนสอนมันก็เรียนรู้ได้ช้ามาก
หลังจากนั้นนายท่านเยี่ยก็ให้โน้ตบุ๊คเขาเครื่องหนึ่ง แล้วจัดการให้คนมาสอนออนไลน์ให้เขา เขาก็ราวกับปลาที่ได้น้ำ ได้เรียนรู้ความรู้มากมายเลยทีเดียว
แต่การเรียนออนไลน์มันก็ไม่ตรงสายเมื่อเทียบกับการสอนแบบตัวต่อตัว คืนนี้เยี่ยเจิ้นถิงลองสอนเฉินเฉินครั้งแรก เฉินเฉินก็เรียนรู้ได้ไวมาก แค่สะกิดหน่อยก็ติดแล้ว สอนแล้วก็รู้ในทันที
พ่อลูกต่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก แถมยังมีรู้สึกของการบรรลุความสำเร็จอีกต่างหาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...