สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 544

"ยังไม่มาอาบน้ำให้ผมอีก?" เยี่ยเจิ้นถิงสั่งอย่างแข็งกร้าว "การปรนนิบัติสามี คือการตอบแทนที่ดีที่สุด！"

"มาแล้ว..." เฟิงเชียนเสวี่ยตามเข้าไปด้วยรอยยิ้ม "คืนนี้จะดูแลคุณให้ดีเลย！"

...

เยี่ยเจิ้นถิงเคลื่อนไหว ทำให้จัดการเรื่องที่เกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็ว

คืนต่อมา เยี่ยจวินมาที่บ้านและรายงานเฟิงเชียนเสวี่ย "คุณเฟิง ช่วยเหลือคนพวกนั้นได้แล้วครับ พวกเขาต้องการพบคุณและบอกว่าพวกเขาต้องการขอบคุณด้วยตัวเอง ให้ทำอย่างไรดีครับ"

เฟิงเชียนเสวี่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า "ได้"

"ครับ ผมจะเตรียมการทันที"

เยี่ยจวินขับรถพาเฟิงเชียนเสวี่ยไปที่บ้านของตระกูลไป๋ ซึ่งอดีตคือตระกูลเฟิง

เนื่องจากเฟิงเชียนเสวี่ยกำลังมา ไป๋ชิวอวี่และเฟิงซื่อหยวนถึงกับอาบน้ำแต่งตัวเป็นพิเศษ แต่ก็ยังไม่สามารถปกปิดความแก่และความซีดเซียวได้

ในเวลาเพียงไม่กี่วัน พวกเขาดูเหมือนแก่ขึ้นสิบกว่าปี และเริ่มมีผมหงอกโผล่ออกมา

แม้ว่าจะแต่งตัวมิดชิด แต่รอยแผลต่างๆ ที่คอ แขน และหน้าผากก็ปรากฏชัดเจน

เดาได้ว่า ไม่กี่มานี้ พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานมากแน่ๆ

เมื่อเห็นทั้งสองคน เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย และไม่รู้จะปลอบพวกเขาอย่างไร

ไป๋ชิวอวี่และเฟิงซื่อหยวนยืนขึ้นและโค้งคำนับให้เฟิงเชียนเสวี่ยอย่างสุดซึ้ง "ขอบคุณเธอมากๆ！"

"อย่าทำอย่างนั้น……"

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกทำตัวไม่ถูก อยากเข้าไปพยุงพวกเขา แต่เธอไม่ยอมก้าวไปข้างหน้า คงเพราะ ยังคงมีระยะห่างกันอยู่

"แล้วไป๋ลู่อยู่ที่ไหน" เฟิงเชียนเสวี่ยถามเบาๆ

"เธอสลบอยู่ พักนี้เธอโดนทรมานไปไม่น้อย เกือบจะ…" ไป๋ชิวอวี่เช็ดน้ำตาของเธอ "ถ้าไม่ได้คนของประธานเยี่ยช่วยไว้ เราคงตายไปแล้ว"

"อนิจจา…" เฟิงเชียนเสวี่ยถอนหายใจ ไม่รู้จะพูดอะไร