สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 55

แม่จูรีบวิ่งไปลากโต๊ะและเก้าอี้มาขวางประตูไว้ เพราะกลัวว่าจะมีใครพังประตูเข้ามาอีก

เฉินเฉินวิ่งเข้าไปในครัวทันทีและหยิบมีดหั่นผักมาสองเล่มยื่นให้แม่จู

มือหนึ่งของแม่จูถือมีดเอาไว้ เหมือนดั่งเทพทวารบาลคอยปกปักอยู่ที่ประตู

หลงหลงรีบวิ่งไปที่ระเบียงหาไม้กวาด ไม้ถูพื้น ไม้ตากผ้า ทุกสิ่งที่ใช้เป็นอาวุธได้มาแจกจ่ายให้ทุกคน

จากนั้นจึงหยิบกระบองคู่ออกมาโบกไปมาหลายครั้งตามที่เคยเลียนแบบจากบรูซ ลี ฮีโร่ของเขา แลดูน่าเกรงขามมาก!

ทุกคนในบ้านต่างมีอาวุธครบมือ พร้อมที่จะทำการรบ

แต่เวลาผ่านไปนานแล้ว ด้านนอกก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ...

เย่ว์เย่ว์ปิดปาก กลัวจนสั่นไปทั้งตัว ดวงตากลมโตดั่งลูกองุ่นเริ่มมีน้ำตาคลอ

“ไม่ต้องกลัวนะ ไม่ต้องกลัว หม่ามี๊จะปกป้องพวกหนูเอง” เฟิงเชียนเสวี่ยกอดเย่ว์เย่ว์ไว้ เธอปรึกษากับแม่จูว่า “แม่จู เราแจ้งตำรวจดีไหมคะ”

“ฉันเห็นด้วยค่ะ!” แม่จูรีบไปหาโทรศัพท์มือถือ

“ตอนนี้สิ่งสำคัญเร่งด่วนที่สุดคือ ต้องให้เจ้าซื่อเป่าน้อยอึชิปออกมาให้ได้”

เฉินเฉินหรี่ตาวิเคราะห์เหมือนเป็นนักสืบรุ่นจิ๋ว “ไม่อย่างนั้นแล้ว ถ้าตำรวจมาก็จะต้องเอาตัวซื่อเป่าน้อยไป หรืออาจจะผ่าท้องซื่อเป่าน้อยออกเพื่อค้นหา...”

เมื่อเย่ว์เย่ว์เมื่อได้ยินดังนั้นก็เริ่มเบ้ปาก ส่งเสียง ‘แงๆ!’ ร้องไห้ออกมาทันที “ไม่เอา ไม่ให้พวกเขาเอาซื่อเป่าน้อยไป ไม่ให้ผ่าท้องซื่อเป่าน้อยเด็ดขาด”

“ซานเป่าไม่ต้องกลัวนะ พี่ชายจะปกป้องน้องและซื่อเป่าน้อยเอง”

หลงหลงรีบยื่นมือน้อยๆ ออกไปซับน้ำตาให้เย่ว์เย่ว์

“เฉินเฉินพูดถูก ควรจะให้ซื่อเป่าน้อยอึชิปออกมาก่อน” เฟิงเชียนเสวี่ยหน้านิ่วคิ้วขมวด “แต่นี่ก็หลายวันแล้ว ซื่อเป่าน้อยยังไม่อึออกมาเลย แล้วระหว่างนี้เราควรทำยังไงกันดี?”

“ถ้างั้น ลองแบบนี้ดูไหมคะ?” แม่จูวิ่งเข้าไปที่ห้องนอนหยิบเอาขวดเล็กๆ สีเขียวออกมาขวดหนึ่ง

“นี่อะไรหรือ?” ทุกคนมองตาม

“ฉันท้องผูกอยู่บ่อยๆ หมอเลยสั่งยานี้มาให้” แม่จูรู้สึกเขินเล็กน้อย “ประสิทธิภาพมันดีมากนะ กินปุ๊บเห็นผลทันที”

“งั้นจะมัวลังเลอะไรอยู่ล่ะ? จัดการเลย”

“เอาปริมาณนิดเดียวพอนะ เดี๋ยวซื่อเป่าน้อยจะรับไม่ไหว”