สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 56

ด้านนอกไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ความหวาดกลัวของพวกเด็กๆ ยิ่งเพิ่มทวีมากขึ้น มือที่ถือมีดหั่นผักของแม่จูกำลังสั่นเทา

เฟิงเชียนเสวี่ยหยิบมีดปอกผลไม้ ค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้อย่างระแวดระวัง เธอมองลอดช่องประตูที่เสียหายออกไปด้านนอก

ขณะเดียวกัน ด้านนอกเองกลับมีดวงตาคู่หนึ่งมองสวนเข้ามา

เมื่อดวงตาทั้งสองประสาน ต่างฝ่ายต่างก็ตกใจร้องออกมา....

“อ๊ากกก” เด็กๆ ตกใจกลัวและร้องตามกันใหญ่

“แจ้งตำรวจเร็ว แจ้งตำรวจเร็วเข้า!” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบร้อนหาโทรศัพท์มือถือเพื่อโทรแจ้งความ

“เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน ดูเหมือนว่าจะเป็นลุงหวัง เจ้าหน้าที่ รปภ. นะ”

แม่จูมองลอดช่องประตูออกไป เมื่อแน่ใจว่าเป็นลุงหวัง ก็รีบเปิดประตู

“พี่จู คุณอยู่บ้านหรือ” เดิมทีลุงหวังเตรียมจะใช้วิทยุสื่อสารตามคนมา แต่เมื่อเห็นแม่จู จึงลดวิทยุสื่อสารลง “ตกใจหมดเลย ผมคิดว่าพวกคุณจะเกิดเรื่องขึ้น”

“เกิดเรื่องขึ้นแล้วค่ะ เมื่อกี้นี้...”

“เมื่อกี้นี้มีหัวขโมยบุกเข้ามาขโมยของค่ะ แต่ถูกพวกเราช่วยกันไล่หนีไปแล้ว”

เฟิงเชียนเสวี่ยขัดจังหวะคำพูดของแม่จู เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาวุ่นวาย เธอไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องชิป

“หา? แล้วแจ้งความหรือยัง” ลุงหวังถามด้วยความเป็นกังวล

“ฉันต้องสำรวจดูก่อนค่ะว่ามีอะไรหายไปบ้างไหมแล้วค่อยตัดสินใจแจ้งความค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มพลางเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ลุงหวังคะ ส่วนกลางสามารถซ่อมประตูได้ไหมคะ”

“ประตูนี้ดูท่าจะต้องเปลี่ยนบานใหม่” ลุงหวังตรวจสอบประตูที่เสียหาย “ทางส่วนกลางมีประตูบานใหม่อยู่ ราคาสี่พันแปดร้อย รวมกลอนแล้ว!”

“สี่พันแปดร้อย?” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกปวดขมับขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าต้องจ่ายมากขนาดนี้

“เปลี่ยนไหมครับ” ลุงหวังถาม “ผมลดให้สิบเปอร์เซ็นต์”

“ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ค่ะ!” แม่จูต่อราคา “เพื่อนบ้านกัน ช่วยกันหน่อยนะคะ”

ลุงหวังเห็นมีหั่นผักในมือเธอก็กลัวจนตัวสั่น “ก็ได้ ยี่สิบก็ยี่สิบ”

“รีบเลยค่ะ ตอนนี้ให้คนรีบมาเปลี่ยนได้เลยค่ะ ไม่อย่างนั้นคืนนี้พวกเราคงไม่ต้องนอนกันพอดี” แม่จูเร่งรัด

“ได้ครับ” ลุงหวังใช้วิทยุสื่อสารเรียกเพื่อนร่วมงานมาช่วยกันเปลี่ยนประตู

“ในที่สุดประตูก็ติดตั้งเสร็จเสียที แค่เปลี่ยนประตูบานหนึ่งได้ไปสี่พันกว่า รายได้ดีจริงๆ น่าจะต่อราคาพวกเขามากกว่านี้อีกสักหน่อย”

แม่จูปิดประตูลง เธอเปิดโทรทัศน์แล้วหรี่เสียงลง เธอเคยชินกับการทำความสะอาดและดูโทรทัศน์ไปด้วยพร้อมๆ กัน

โทรทัศน์กำลังถ่ายทอดข่าวภาคดึก...

“ข่าวล่าสุด วันนี้เวลาตีสองครึ่งเกิดเหตุยิงกันที่ชายฝั่งหนานเจวี๋ย

“คนร้ายเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีลักทรัพย์ ซึ่งต้องสงสัยว่าขโมยชิปบรรจุข้อมูลเทคโนโลยีล้ำสมัยที่เป็นงานวิจัยล่าสุดของกลุ่มบริษัทเซิ่งเทียน ซึ่งในขณะนี้ได้ถูกตำรวจจับกุมตัวไปดำเนินคดีแล้ว”

“แต่ก่อนที่ผู้กระทำผิดจะถูกจับกุม ได้ทำชิปตกลงไปในทะเล ขณะนี้กลุ่มบริษัทเซิ่งเทียนและตำรวจกำลังร่วมกันค้นหาชิป...”

เมื่อได้ยินข่าวนี้ แม่จูรีบปรี่เข้ามาพร้อมไม้กวาด

เฟิงเชียนเสวี่ยก็เบิกตากว้าง เปิดเสียงให้ดังขึ้น และเพ่งไปที่โทรทัศน์อย่างตั้งใจ

ในจอภาพ มีชายชุดดำหนึ่งคนถูกตำรวจจับกุมและส่งตัวขึ้นรถ

ก่อนที่ประตูรถจะปิด ชายชุดดำแสยะยิ้มชั่วร้ายพลางพูดด้วยเสียงเบา “ค่อยๆ งมไปเถอะ ถ้างมเจอ ก็ถือว่าฉันแพ้แล้วกัน!”