ด้านนอกไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ความหวาดกลัวของพวกเด็กๆ ยิ่งเพิ่มทวีมากขึ้น มือที่ถือมีดหั่นผักของแม่จูกำลังสั่นเทา
เฟิงเชียนเสวี่ยหยิบมีดปอกผลไม้ ค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้อย่างระแวดระวัง เธอมองลอดช่องประตูที่เสียหายออกไปด้านนอก
ขณะเดียวกัน ด้านนอกเองกลับมีดวงตาคู่หนึ่งมองสวนเข้ามา
เมื่อดวงตาทั้งสองประสาน ต่างฝ่ายต่างก็ตกใจร้องออกมา....
“อ๊ากกก” เด็กๆ ตกใจกลัวและร้องตามกันใหญ่
“แจ้งตำรวจเร็ว แจ้งตำรวจเร็วเข้า!” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบร้อนหาโทรศัพท์มือถือเพื่อโทรแจ้งความ
“เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน ดูเหมือนว่าจะเป็นลุงหวัง เจ้าหน้าที่ รปภ. นะ”
แม่จูมองลอดช่องประตูออกไป เมื่อแน่ใจว่าเป็นลุงหวัง ก็รีบเปิดประตู
“พี่จู คุณอยู่บ้านหรือ” เดิมทีลุงหวังเตรียมจะใช้วิทยุสื่อสารตามคนมา แต่เมื่อเห็นแม่จู จึงลดวิทยุสื่อสารลง “ตกใจหมดเลย ผมคิดว่าพวกคุณจะเกิดเรื่องขึ้น”
“เกิดเรื่องขึ้นแล้วค่ะ เมื่อกี้นี้...”
“เมื่อกี้นี้มีหัวขโมยบุกเข้ามาขโมยของค่ะ แต่ถูกพวกเราช่วยกันไล่หนีไปแล้ว”
เฟิงเชียนเสวี่ยขัดจังหวะคำพูดของแม่จู เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาวุ่นวาย เธอไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องชิป
“หา? แล้วแจ้งความหรือยัง” ลุงหวังถามด้วยความเป็นกังวล
“ฉันต้องสำรวจดูก่อนค่ะว่ามีอะไรหายไปบ้างไหมแล้วค่อยตัดสินใจแจ้งความค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มพลางเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ลุงหวังคะ ส่วนกลางสามารถซ่อมประตูได้ไหมคะ”
“ประตูนี้ดูท่าจะต้องเปลี่ยนบานใหม่” ลุงหวังตรวจสอบประตูที่เสียหาย “ทางส่วนกลางมีประตูบานใหม่อยู่ ราคาสี่พันแปดร้อย รวมกลอนแล้ว!”
“สี่พันแปดร้อย?” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกปวดขมับขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าต้องจ่ายมากขนาดนี้
“เปลี่ยนไหมครับ” ลุงหวังถาม “ผมลดให้สิบเปอร์เซ็นต์”
“ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ค่ะ!” แม่จูต่อราคา “เพื่อนบ้านกัน ช่วยกันหน่อยนะคะ”
ลุงหวังเห็นมีหั่นผักในมือเธอก็กลัวจนตัวสั่น “ก็ได้ ยี่สิบก็ยี่สิบ”
“รีบเลยค่ะ ตอนนี้ให้คนรีบมาเปลี่ยนได้เลยค่ะ ไม่อย่างนั้นคืนนี้พวกเราคงไม่ต้องนอนกันพอดี” แม่จูเร่งรัด
“ได้ครับ” ลุงหวังใช้วิทยุสื่อสารเรียกเพื่อนร่วมงานมาช่วยกันเปลี่ยนประตู
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...