สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 56

ด้านนอกไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ความหวาดกลัวของพวกเด็กๆ ยิ่งเพิ่มทวีมากขึ้น มือที่ถือมีดหั่นผักของแม่จูกำลังสั่นเทา

เฟิงเชียนเสวี่ยหยิบมีดปอกผลไม้ ค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้อย่างระแวดระวัง เธอมองลอดช่องประตูที่เสียหายออกไปด้านนอก

ขณะเดียวกัน ด้านนอกเองกลับมีดวงตาคู่หนึ่งมองสวนเข้ามา

เมื่อดวงตาทั้งสองประสาน ต่างฝ่ายต่างก็ตกใจร้องออกมา....

“อ๊ากกก” เด็กๆ ตกใจกลัวและร้องตามกันใหญ่

“แจ้งตำรวจเร็ว แจ้งตำรวจเร็วเข้า!” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบร้อนหาโทรศัพท์มือถือเพื่อโทรแจ้งความ

“เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน ดูเหมือนว่าจะเป็นลุงหวัง เจ้าหน้าที่ รปภ. นะ”

แม่จูมองลอดช่องประตูออกไป เมื่อแน่ใจว่าเป็นลุงหวัง ก็รีบเปิดประตู

“พี่จู คุณอยู่บ้านหรือ” เดิมทีลุงหวังเตรียมจะใช้วิทยุสื่อสารตามคนมา แต่เมื่อเห็นแม่จู จึงลดวิทยุสื่อสารลง “ตกใจหมดเลย ผมคิดว่าพวกคุณจะเกิดเรื่องขึ้น”

“เกิดเรื่องขึ้นแล้วค่ะ เมื่อกี้นี้...”

“เมื่อกี้นี้มีหัวขโมยบุกเข้ามาขโมยของค่ะ แต่ถูกพวกเราช่วยกันไล่หนีไปแล้ว”

เฟิงเชียนเสวี่ยขัดจังหวะคำพูดของแม่จู เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาวุ่นวาย เธอไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องชิป

“หา? แล้วแจ้งความหรือยัง” ลุงหวังถามด้วยความเป็นกังวล

“ฉันต้องสำรวจดูก่อนค่ะว่ามีอะไรหายไปบ้างไหมแล้วค่อยตัดสินใจแจ้งความค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มพลางเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ลุงหวังคะ ส่วนกลางสามารถซ่อมประตูได้ไหมคะ”

“ประตูนี้ดูท่าจะต้องเปลี่ยนบานใหม่” ลุงหวังตรวจสอบประตูที่เสียหาย “ทางส่วนกลางมีประตูบานใหม่อยู่ ราคาสี่พันแปดร้อย รวมกลอนแล้ว!”

“สี่พันแปดร้อย?” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกปวดขมับขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าต้องจ่ายมากขนาดนี้

“เปลี่ยนไหมครับ” ลุงหวังถาม “ผมลดให้สิบเปอร์เซ็นต์”

“ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ค่ะ!” แม่จูต่อราคา “เพื่อนบ้านกัน ช่วยกันหน่อยนะคะ”

ลุงหวังเห็นมีหั่นผักในมือเธอก็กลัวจนตัวสั่น “ก็ได้ ยี่สิบก็ยี่สิบ”

“รีบเลยค่ะ ตอนนี้ให้คนรีบมาเปลี่ยนได้เลยค่ะ ไม่อย่างนั้นคืนนี้พวกเราคงไม่ต้องนอนกันพอดี” แม่จูเร่งรัด

“ได้ครับ” ลุงหวังใช้วิทยุสื่อสารเรียกเพื่อนร่วมงานมาช่วยกันเปลี่ยนประตู

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก