“อรุณสวัสดิ์ค่ะ ประธานเยี่ย!”
วันนี้เฟิงเชียนเสวี่ยเปิดประตูรถให้เยี่ยเจิ้นถิงด้วยตัวเอง ซึ่งการกระทำเช่นนี้เป็นสิ่งที่เธอเคยดูแคลนมาก่อน
เยี่ยเจิ้นถิงลงจากรถ เหลือบมองเธอ แล้วเดินตรงไปที่ลิฟต์
เยี่ยฮุยและบอดี้การ์ดเดินตามไปติดๆ
“ประธานเยี่ย...”
เฟิงเชียนเสวี่ยกำลังคิดจะเดินตามไป แต่เห็นว่าเยี่ยเจิ้นถิงกำลังใส่หูฟังบลูทูธคุยโทรศัพท์อยู่...
“ไต่สวนเฮยหู่ให้ละเอียด บางทีสิ่งที่มันทำตกลงไปในทะเลอาจเป็นแค่กล่องเปล่า ไม่ใช่ชิปก็ได้ ส่วนชิปนั้นอาจจะถูกเอาไปซ่อนไว้ที่อื่นแล้ว”
เมื่อได้ยินดังนี้ ในใจของเฟิงเชียนเสวี่ยสั่นสะท้าน พระเจ้า ไม่คิดว่าเจ้าปีศาจเยี่ยจะเดาได้!
เป็นคนที่ไม่ควรมีเรื่องด้วยจริงๆ!
จะต้องรีบเอาชิปไปคืนให้เขาโดยเร็ว ไม่เช่นนั้น ไม่อยากจะคิดถึงผลลัพธ์เลย...
ขณะที่เฟิงเชียนเสวี่ยกำลังคิดฟุ้งซ่าน เยี่ยเจิ้นถิงก็เดินเข้าไปในลิฟต์แล้ว
เธอลูบชิปที่อยู่ในกระเป๋าพลางใช้สมองคิดหาข้ออ้างที่จะขึ้นไปที่ชั้นที่ 68 จะได้แอบเอาชิปไปคืนให้เยี่ยเจิ้นถิง...
วันนี้เขาไม่ได้ให้เธอขึ้นไปส่งอาหารเช้าและก็ไม่ได้ให้เธอขึ้นไปทำความสะอาดสระว่ายน้ำชั้นบนสุด เธอจึงไม่มีโอกาสขึ้นไปได้เลย
แต่เธอสามารถส่งทางไปรษณีย์ หรือไม่ก็แอบแนบชิปส่งขึ้นไปพร้อมกับเอกสารของแผนกอื่นๆ ได้?
แต่ ชิปนี่มันสำคัญมากนะ เธอจะกล้าทำแบบส่งเดชได้อย่างไร
ถ้าเกิดหายขึ้นมาก็เป็นเรื่องใหญ่อีก
“เสี่ยวเฟิง เสี่ยวเฟิง!” เสียงของต้าเว่ยดังขึ้นขัดจังหวะความคิดของเฟิงเชียนเสวี่ย “เปลี่ยนกะแล้ว พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ”
“อ่อ” เฟิงเชียนเสวี่ยเดินใจลอยไปที่โรงอาหารกับต้าเว่ย จู่ๆ เธอก็นึกขึ้นมาได้ว่าคราวก่อนเยี่ยเจิ้นถิงไปทานอาหารที่ชั้น 27 บางทีวันนี้ เขาอาจจะไปอีกก็ได้?
เธอลากต้าเว่ยไปที่ห้องอาหารชั้น 27 ทันที
จู่ๆ ก็มีคนในเครื่องแบบรักษาความปลอดภัยสองคนปรากฏตัวท่ามกลางพนักงานคนอื่นๆ ที่แต่งกายด้วยสีสันสดใส
ช่างไม่กลมกลืนเอาเสียเลย
ต้าเว่ยรู้สึกอึดอัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...