สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 61

“คนที่ตายคือเเก!” เยี่ยเจิ้นถิงเย็นชาเเละหยิ่งผยอง ราวกับพระเจ้าที่ควบคุมชีวิตความตาย

“คุณ คุณพูดอะไร……”

แม้ว่าเยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้ทำอะไร แต่เฮ้อเหวินเจ๋อก็ตื่นตระหนกเเล้ว มือที่ถือมีดสั่นเทา

เมื่อเยี่ยเจิ้นถิงหรี่ตา เเววสังหารก็ปรากฏออกมา

เฮ้อเหวินเจ๋อไม่ทันโต้ตอบ จู่ๆก็มีมือหนึ่งคว้ามีดของเขาราวกับสายฟ้า

เขายังอยากขัดขืน ข้อมือของเขาก็โดนกุมไว้ทันที

“กร๊อบ”เสียงกระดูกหักดังขึ้น ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดังก้องทะลุฟ้า….

‘กล้าขู่ประธานเยี่ย ช่างกล้ามากนะ!”

เยี่ยฮุยตะโกนอย่างเดือดจัด ลากเฮ้อเหวินเจ๋อลงไป เหมือนกับลากสุนัขป่าที่กำลังจะตาย……

ดวงตาของเฟิงเชียนเสวี่ยมืดลง ล้มตัวลงอย่างช้าๆ

เเขนที่เเข็งเเรงเเละทรงพลังคู่หนึ่งรองรับเธอได้ทันเวลา สายตาที่พร่ามัว เธอเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาเเละโกรธของเยี่ยเจิ้นถิง……

“เรียกหมอ!”

“ครับ”

.......

จำไม่ได้ว่าหลับไปนานเเค่ไหน เฟิงเชียนเสวี่ยตื่นมาด้วยความมึนงง พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงที่เเข็งเล็กน้อย การจัดห้องเป็นโทนสีเย็นทั้งหมด

โคมระย้าบนเพดานสลักสัญลักษณ์คำว่าSสีทอง นี่เป็นสัญลักษณ์ของเยี่ยเจิ้นถิง!

หรือว่า เธออยู่ในห้องของเขา

เฟิงเชียนเสวี่ยพยุงร่างกายที่อ่อนเเอขึ้นมานั่ง พบว่าเสื้อผ้าบนตัวถูกเปลี่ยนออกไป สวมใส่ชุดนอนสีขาว ที่ข้างในไม่ได้สวมใส่อะไร……

ในสมองมีเสียงก้องดัง ใกล้ระเบิดเต็มที

เเย่เเล้ว เเล้วชิปล่ะ