สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 64

“……………………”

เยี่ยเจิ้นถิงพูดอะไรไม่ออก

“เเย่เเล้ว……” เฟิงเชียนเสวี่ยจู่ๆก็ประหม่าขึ้นมา “ตั้งเเต่เขาเห็นถึงความงามของฉัน งั้นฉันอยู่ที่นี่ก็อันตรายหน่ะสิ! ดึกดื่นค่อนคืนเขาจะบุกเข้ามาที่ห้องฉันมั้ย”

“ก็อาจเป็นได้นะ!” เยี่ยเจิ้นถิงตั้งใจขู่เธอ

“นายโฮสต์ นายโฮสต์ รีบมาช่วยฉันที……” เฟิงเชียนเสวี่ยพูดอย่างน่าสงสาร “นอกจากนายเเล้ว ไม่มีใครมาช่วยฉันเเล้วล่ะ”

“พูดหยั่งกะเจ้านายจะกินเธออย่างนั้นหล่ะ……” เยี่ยเจิ้นถิงพูดน้ำเสียงเย็นชา “ต่อให้เขาชอบเธอจริงๆต้องนับว่าเป็นความโชคดีของเธอ เธอควรจะปลื้มปิติถึงจะถูก!”

“บ้ากันใหญ่เเล้ว! นายเป็นคนของใครกันเเน่?” เฟิงเชียนเสวี่ยตะโกนอย่างโกรธจัด

“โอเค รักษาเเผลดีๆนะ”

เยี่ยเจิ้นถิงวางสาย คิดถึงผู้หญิงโง่ห้องข้างๆ รอยยิ้มอันชั่วร้ายก็ยกมุมขึ้นที่ริมฝีปาก

เขาคิดจะเเกล้งเธออีกครั้ง

เขาสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ เเล้วเดินเท้าเปล่าออกไป

เฟิงเชียนเสวี่ยกำลังคิดเรื่อยเปื่อยไร้สาระอยู่บนเตียงท ประตูห้องก็ถูกผลักเปิดอย่างกระทันหัน

ร่างสูงใหญ่ของเยี่ยเจิ้นถิงใต้เเสงไฟฉายทอดเงาไปที่เตียง มีความก้าวร้าวรุนเเรง

ผมของเขายังมีหยดน้ำ บนตัวสวมใส่เสื้อคลุมอาบน้ำสีขาว เเต่ก็ยังซ่อนหน้าอกที่เซ็กซี่เเละดุร้ายของสัตว์ป่า เเละเสน่ห์ดึงดูดใจเอาไว้ไม่ได้

เฟิงเชียนเสวี่ยมองเขาอย่างงุนงง กลืนน้ำลายตามสัญชาตญาณ เเล้วรีบละสายตาออกถามอย่างประหม่าว่า“คุณ…..ทำไมคุณไม่เคาะประตู”

“นี่เป็นบ้านของฉัน”

เยี่ยเจิ้นถิงเดินไปหาเธออย่างช้าๆ มีกลิ่นของผู้ชายที่ทำให้คนไม่อาจต้านทานรัศมีนี้ได้

เฟิงเชียนเสวี่ยใจเต้นระรัว ร่างทั้งร่างตึงเครียด ไม่กล้าสบตาเขา “คุณ คุณมีธุระอะไรเหรอคะ”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้พูดอะไร เขาเดินไปที่ข้างเตียงเเล้วเอนตัวลง

“เฮ้ยย คุณ คุณ……” เฟิงเชียนเสวี่ยสั่นเทาอย่างตกใจ ใบหน้าเเดงก่ำ “คุณจะทำอะไร”

เยี่ยเจิ้นถิงหรี่ตา มองดูเธออย่างลึกซึ้ง ร่างกายค่อยๆกดลงไป……

ร่างของเขาสูงใหญ่ราวกับสัตว์ป่าที่ดุร้าย มีลมหายใจที่เเผดเผาราวกับจะละลายเธอได้……