สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 68

เฟิงเชียนเสวี่ยมองไปที่รถด้วยความงุนงง จำได้ว่าเมื่อเธอกลับจากชนบทวันเเรก เเท๊กซี่ที่เธอเเละลูกๆเฉี่ยวชนเข้ากับโรลส์-รอยแฟนธอมไม่ไกลจากสถานีรถไฟ

ตอนนั้นเธอเห็นชายคนนึงอยู่ในรถ ที่หลังได้รับบาดเจ็บสาหัส รอยสักหัวหมาป่าที่หลังส่วนล่างมีเลือดอาบ

เธอมองปราดเดียวก็จำได้ว่าเขาคือผู้ชายคนเดียวกันกับเมื่อสี่ปีก่อน

เเต่ยังไม่ทันจะเเน่ใจ รถก็ขับออกไปเเล้ว

ความคิดของเธอล้วนอยู่ที่ตัวผู้ชาย เลยลืมจำเลขทะเบียนรถ เเต่ว่า…

เธอจำได้อย่างชัดเจนว่ารถโรลส์-รอยซ์ เเฟนธอมในโลกนี้มีจำนวนจำกัดเเค่ 35คัน ว่ากันว่ามีเเค่สามคันในตลาดจีน

หรือว่า…เยี่ยเจิ้นถิงจะเป็นคนๆนั้นจริงๆ

“คุณหนูเฟิง คุณเป็นอะไรไปคะ” เหลยอวี่เรียกเบาๆ

“ไม่ ไม่มีอะไร” เฟิงเชียนเสวี่ยสติกลับคืนมา ตั้งใจเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ฉันปลื้มใจที่ได้เห็นรถที่ดีขนาดนี้”

“คุณไม่ต้องเกรงใจไป คุณชายเยี่ยบอกไว้เเล้วว่าคุณเอาไปใช้ได้ทุกเมื่อ” เหลยอวี่หัวเราะ “พวกเราขึ้นรถกันเถอะค่ะ”

“อื่อ”

ขึ้นรถเเล้วเฟิงเชียนเสวี่ยยังพยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวันนั้น เเต่ทำไงก็จำไม่ได้ว่ารถคันนั้นเลขทะเบียนอะไร

เธอจงใจหยั่งเชิงเหลยอวี่ “ใช่เเล้ว คุณหมอเหลย ก่อนหน้านี้ประธานเยี่ยได้รับบาดเจ็บมาใช่มั้ย”

ยังไงเขาก็เป็นถึงหมอประจำตระกูลเยี่ย ถ้าหากเยี่ยเจิ้นถิงได้รับบาดเจ็บ เหลยอวี่ต้องรู้อย่างเเน่นอน

“ไม่นี่คะ” เหลยอวี่ตอบ “คุณชายเยี่ยในฐานะทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเยี่ยต้องเเบกรับภาระรับผิดชอบของทั้งตระกูล ความปลอดภัยของเขาคือสิ่งที่สำคัญที่สุด ข้างกายของเขาได้รับการคุ้มกันจากบอดี้การ์ดเหรียญทองสิบเเปดคน ไม่บาดเจ็บง่ายๆหรอกค่ะ”

“อืม” เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้า ในใจกำลังสงสัย ไม่ได้รับบาดเจ็บ?

คิดๆไปก็ใช่ ครั้งก่อนเห็นเขาที่บริษัท เขายังว่ายน้ำที่สระน้ำไร้ขอบชั้นบนสุดอยู่เลย

ถ้าเขาเป็นคนๆนั้นจริง เเผลด้านหลังน่าจะยังไม่หายดี โดนน้ำน่าจะยังต้องระวัง จะว่ายน้ำได้ยังไง

หรือเธอจะเข้าใจผิดไปนะ

“ทำไมจู่ๆก็ถามขึ้นมาคะ” เหลยอวี่ถามกลับ

“ก่อนหน้านี้ฉันเห็นเขาอารมณ์เสียหงุดหงิดง่าย เลยคิดว่าเกิดจากบาดเเผลหรือเปล่า แหะๆ”

เฟิงเชียนเซวี่ยหาข้ออ้าง

“ฮิๆ คุณชายเยี่ยอารมณ์ดีอยู่ค่ะ”