สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 706

ยังจะบอกอีกว่าไม่ใช่เฟิงเชียนเสวี่ย?

แม้แต่ชื่อของสัตว์เลี้ยงก็ยังตั้งเหมือนกัน！

เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้วขึ้น เขาก้าวเข้าไปหาเหลิ่งเชียนเสวี่ยทีละก้าว

เหลิ่งเชียนเสวี่ยมองมาที่เขาอย่างอ่อนโยน แต่ขาของเธอนั้นกลับค่อยๆถอยออกไป “คุยกันไว้แล้วนะคะ ว่าเมื่อถึงที่ไฟดวงนี้แล้วถ้าหากว่าคุณยังตามฉันไม่ทัน คืนนี้คุณก็ไม่มีโอกาสแล้ว！！”

“ยังไม่ถึง...” เยี่ยเจิ้นถิงหรี่ตาลงและก้าวเข้าไปคว้าเธอเอาไว้

จู่ๆเหยี่ยวตัวนั้นก็เข้ามาจู่โจมอีกครั้ง และเข้ามาขัดขวางการกระทำของเยี่ยเจิ้นถิง

และในเวลาเดียวกันนั้นเองเหลิ่งเชียนเสวี่ยก็หมุนตัวอย่างสวยงามและพิงโคมไฟนั้นได้อย่างสง่างาม และหัวเราะออกมาราวกับเสียงระฆังใส “คิก คิก ฉันชนะแล้ว！”

“แกว้ก...”

เหยี่ยวกรีดร้องออกมาอย่างน่าเวทนา ปีกของมันถูกเยี่ยเจิ้นถิงทำร้ายจนบาดเจ็บ มันรีบใช้ปากของมันจิกไปบนมือของเยี่ยเจิ้นถิง แต่เยี่ยเจิ้นถิงกลับบีบคอของมันอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด

เขาออกแรงอยู่แบบนั้น ในวินาทีถัดมามันก็กลายเป็นเหยี่ยวตาย！

“อย่านะ...” เหลิ่งเชียนเสวี่ยร้องออกมาอย่างตกใจ

การกระทำของเยี่ยเจิ้นถิงชะงักไป เขาคลายมือออก

เหยี่ยวหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเขาแล้วก็กระพือปีกบินไปยังบ่าของเหลิ่งเชียนเสวี่ย และไม่มีความเย่อหยิ่งเหมือนกับเมื่อครู่อีกแล้ว

เหลิ่งเชียนเสวี่ยรีบสำรวจนกเหยี่ยวและพบว่าที่ลำคอของมันมีขนหลุดออกไปเส้นหนึ่ง ปีกเองก็ถูกหักจนได้รับบาดเจ็บ เธอโกรธจนสีหน้าถมึงทึง “เยี่ยเจิ้นถิง คุณช่างไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาเสียเลย！”

“ผมไว้ชีวิตมัน ก็นับว่าเมตตามากแล้ว”

เยี่ยเจิ้นถิง หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาและเช็ดเลือดบนหลังมือด้วยความเบามือ

“คุณ...” เหลิ่งเชียนเสวี่ยไม่มีอะไรจะเถียงเขา ที่จริงแล้วเป็นเธอที่เล่นตุกติกก่อน สัตว์เลี้ยงของเธอเองก็เข้าไปลอบทำร้ายเขาก่อน ด้วยนิสัยของเยี่ยเจิ้นถิงแล้ว การที่เขาไม่ฆ่าซื่อเป่านั้นนับว่ามีเมตตามากแล้วจริงๆ！

“คืนนี้ผมให้คุณเล่นตุกติกกับผมไปครั้งหนึ่ง ครั้งหน้าคุณคงไม่ได้โชคดีแบบนี้แล้วล่ะ！”

เยี่ยเจิ้นถิงมองเหลิ่งเชียนเสวี่ยอย่างลึกซึ้ง จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไป...

เยี่ยฮุยและพวกรีบตามเขาไป