สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 713

“เอาแบบนี้ ผมจะให้เยี่ยจวินไปเจรจาก่อน ให้พวกเขาดูเหยี่ยวตัวนั้นให้ดี เรื่องอื่นรอให้ผมกลับไปจัดการ แต่อย่าให้คุณปู่ไปสั่งสอนคนอื่นด้วยตัวเองเด็ดขาด”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ต้องการให้คุณท่านเยี่ยเจอกับเหลิ่งเชียนเสวี่ย นั่นจะวุ่นวายไปกันใหญ่

“เข้าใจแล้วครับ” เยี่ยเซินเพิ่งวางสายเสร็จ คุณท่านเยี่ยก็รีบหันมาพูดว่า “เป็นยังไงบ้าง ส่งคนไปหรือยัง”

“คุณชายให้เยี่ยจวินพาคนไปเจรจาแล้วครับ น่าจะต้องใช้เวลาสักหน่อย ท่านไม่ต้องกังวล”

เยี่ยเซินกลัวว่าจะเกิดเรื่อง ตราบใดที่คุณท่านเยี่ยมีส่วนร่วมในเรื่องของเด็กๆ เขาก็จะกลายเป็นเด็ก ถึงขาจะขยับไม่ได้แต่ถ้าหากว่ามันขยับได้ เกรงว่าจะทนรอไม่ไหวจนไปตีคนอื่น

“อืม” คุณท่านเยี่ยพยักหน้าแล้วปลอบเฉินเฉิน “ไม่ต้องกังวล วันนี้คุณปู่เจิ้งจะออกหน้าให้หนูแน่นอน”

เยี่ยเซินมองฉากนี้ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอยู่ภายในใจ

จริงๆ แล้วคุณท่านเยี่ยแข็งแกร่งมากมาตลอดชีวิต ใช้ความคิดเอาใจใครแบบนี้หรือจะเคย?

พอแก่แล้วก็ทุ่มเทแรงกายแรงใจไปกับเด็กสามคนนี้ไม่น้อย ตอนนี้ยังใช้สมองอย่างหนักเพื่อความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นของเขากับเฉินเฉิน ผ่านเรื่องยากลำบากด้วยการทำด้วยใจจริงๆ

“คุณชายเยี่ย ท่านทำด้วยใจจริงๆ!” อีกด้านหนึ่ง เยี่ยฮุยก็ถอนหายใจ “ทั้งต้องไล่ตามคุณเฟิงกลับมา ทั้งต้องปิดบังคุณท่านเยี่ยด้วย สิ่งสำคัญคือพวกเขาย้ายไปป้านซานทางเหนือและกลายเป็นเพื่อนบ้านของเรา เดินไปตามถนนทุกวัน ไม่ช้าหรือเร็วก็ต้องเจอกัน!”

“ดังนั้นต้องให้คุณปู่กลับประเทศมอลตาเร็วขึ้นหน่อย” เยี่ยเจิ้นถิงปวดหัวมาก

“ครั้งนี้คุณท่านอ้างว่ากลับมาเพื่อรับเด็กทั้งสามคน จริงๆ แล้วต้องการจะคลี่คลายความสัมพันธ์ของเขากับเด็กๆ นอกจากนี้ ยังต้องการติดตามความคืบหน้าความสัมพันธ์ของท่านกับคุณนายหลิงอีกด้วยครับ” เยี่ยฮุยพูดอย่างอ่อนแรงว่า “ผมคิดว่าเขาจะไม่กลับไปง่ายๆ ครับ”

“นายเตือนฉันแล้ว...” เยี่ยเจิ้นถิงนึกขึ้นได้ทันที “เผื่อเวลาไว้ในตอนกลางคืนหน่อย ฉันจะไปโรงพยาบาลไท่จี๋”

“ครับ” เยี่ยฮุยพยักหน้า

ในเวลานั้น โทรศัพท์ของเยี่ยเจิ้นถิงก็ดังขึ้น เขารับโทรศัพท์ “ฮัลโหล”

“ประธานเยี่ย ดยุคหลุยส์มาถึงสนามบินแล้วครับ ผมกับเจี่ยงต่งกําลังรออยู่ที่สนามบิน แต่...” เหวินลี่ป้องไมโครโฟนพูดเสียงเบาว่า “ผมเห็นคนของตระกูลเหลิ่งแล้ว”

“แทรกเข้าไปทุกขุมขนจริงๆ” เยี่ยเจิ้นถิงยกมุมปากขึ้น “เหลิ่งเชียนเสวี่ยไปแล้วเหรอ”