สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 714

“เชียนเสวี่ย!”

สายตาของดยุคหลุยส์แฉลบผ่านเยี่ยเจิ้นถิงและหลุบลงบนร่างของเหลิ่งเชียนเสวี่ยด้วยความประหลาดใจอย่างไม่คาดคิด

จากนั้นเขาก็สาวเท้าพรวดพราดไปข้างหน้าและกอดเหลิ่งเชียนเสวี่ยอย่างสนิทสนม

เหลิ่งเชียนเสวี่ยไม่ได้ขัดขืน ไม่ปฏิเสธ แต่กลับใกล้ชิดกับดยุคหลุยส์เหมือนหลงใหลในคู่รัก...

เยี่ยเจิ้นถิงคิ้วขมวดจ้องมองพวกเขาอย่างเย็นชา

สองมือกําแน่นโดยไม่รู้ตัว…

“อะไรกันเนี่ย” เยี่ยฮุยเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ “ดยุคหลุยส์รู้จักกันกับคุณเหลิ่ง?”

“เกรงว่าจะไม่ใช่แค่รู้จักกัน...” อาไห่พูดอย่างมีความหมายลึกซึ้ง

เยี่ยเจิ้นถิงจัดการอารมณ์อย่างรวดเร็วและเดินเข้าไป “หลุยส์!”

ดยุคหลุยส์ปล่อยเหลิ่งเชียนเสวี่ย แต่แขนข้างหนึ่งยังโอบไหล่ของเธอไว้ หันกลับมามองเยี่ยเจิ้นถิงด้วยรอยยิ้มสดใสและพูดภาษาฝรั่งเศสว่า “เจิ้งถิง ฉันจะแนะนําให้นายรู้จัก นี่คือเพื่อนสนิทของฉันเหลิ่งเชียนเสวี่ย!”

“พวกนายเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เมื่อไหร่”

เยี่ยเจิ้นถิงพูดกับดยุคหลุยส์ แต่ดวงตากลับจ้องมองเหลิ่งเชียนเสวี่ย

“รู้จักกันมาสองปีแล้ว...” ดยุคหลุยส์มองเหลิ่งเชียนเสวี่ยด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ “เชียนเสวี่ย นี่คือเพื่อนสนิทที่ผมพูดถึง เยี่ยเจิ้นถิง!”

“รู้จักกันแล้วค่ะ” เหลิ่งเชียนเสวี่ยแอบอิงอยู่ในอ้อมแขนของดยุคหลุยส์ดูตัวเล็กน่ารัก “ฉันเพิ่งเจอเมื่อวานนี้เอง”

“โอ้ จริงเหรอ” ดยุคหลุยส์ประหลาดใจ “พวกคุณรู้จักกันได้อย่างไร”

“รู้จักกันในที่ทำงาน...”

ภาษาฝรั่งเศสของเหลิ่งเชียนเสวี่ยพูดได้ค่อนข้างคล่องแคล่ว เทียบกับเฟิงเชียนเสวี่ยที่เมื่อสองปีก่อนยังพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยชัด ราวกับเป็นคนละคน

“หลุยส์ ดูเหมือนนายจะไม่รู้จักเธอดีนักนะ” เยี่ยเจิ้นถิงมองเหลิ่งเชียนเสวี่ยอย่างลึกซึ้งและพูดตรงๆ ว่า “เธอเป็นผู้ถือหุ้นคนที่สองของตระกูลเหลิ่ง น้องสาวของเหลิ่งตี้เฟิง!”

“อะไรนะ” ดยุคหลุยส์ตกใจมากมือของเขาที่โอบไหล่เหลิ่งเชียนเสวี่ยอยู่ก็หดลงทันที “คุณเป็นน้องสาวของเหลิ่งตี้เฟิง?”

“นายรู้จักเธอ แต่ไม่รู้ตัวตนของเธอ?” เยี่ยเจิ้นถิงจูงดยุคหลุยส์แล้วพูดพลางเดินไปด้วยว่า “พวกนายรู้จักกันได้ยังไง”

“ฉันเห็นเธอที่งานเลี้ยงเมื่อสองปีก่อน เธอเล่นเปียโนได้ไพเราะมากจนฉันหลงใหลทันที...

ตอนนั้นเธอกำลังเล่นเปียโนอยู่บนเวทีแล้วโน้ตเปียโนดันหายไปครึ่งหน้า ฉันก็เลยขึ้นไปบนเวทีเพื่อกู้หน้าให้เธอ...

จริงสิ งานเลี้ยงนั้นนายก็อยู่ในด้วยเหมือนกัน เหมือนว่านายเป็นคนจัดงานที่คฤหาสน์ตีนเขานะ”

ดยุคหลุยส์นึกถึงอดีตก็ถอนหายใจอย่างแรง

“สองปีก่อน...”

เยี่ยเจิ้นถิงนึกถึงงานเลี้ยงครั้งนั้นทันที เขาร่วมมือกับโครงการของหลิงหลงและจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เชิงเขา เฟิงเชียนเสวี่ยขึ้นเวทีแทนเกาถิงเพื่อทำการแสดงบนเวที ตอนนั้นหลุยส์ก็ขึ้นเวทีเพื่อกู้หน้าให้เธอ

ถ้ารู้เร็วกว่านี้ ตอนนั้นคงตัดความรู้สึกรักใคร่ของเขาออกไป

คาดไม่ถึงว่าสองปีต่อมาจะมาแย่งผู้หญิงกับเขาอีก!