สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 720

“เชียนเสวี่ย ผม...ผม...”

ดยุคหลุยส์ต้องการอธิบาย แต่ประหม่าจนเหงื่อออกท่วมตัวและพูดไม่ชัด

“ใครพาคุณมา?”

เหลิ่งเชียนเสวี่ยไม่ได้โกรธ เธอถามอย่างเมินเฉยแล้วเริ่มมองห้องวีไอพีนี้ทันที แปลก ทําไมเธอรู้สึกคุ้นเคยที่นี่ขนาดนี้

“คือ...” ดยุคหลุยส์กําลังจะพูดชื่อ คิดแล้วคิดอีกก็รู้สึกผิดต่อเพื่อน เลยเปลี่ยนคําพูดแล้วอธิบายว่า “เชียนเสวี่ย ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะ เมื่อกี้ผมยืนหยัดมั่นคงตลอด ยังไม่มีอะไรเลย...”

“โอ้!”

เหลิ่งเชียนเสวี่ยเหลือบมองกางเกงของเขา เข็มขัดถูกปลดออกแล้ว แต่กางเกงไม่ได้ถอดออก

ดังนั้น สาวสวยกระโปรงแดงเมื่อกี้พยายามอย่างหนักแต่ก็ยังไม่บรรลุผล!

น่าสงสารจริงๆ

“อย่าโกรธเลยนะ...” ดยุคหลุยส์ก้าวไปข้างหน้าต้องการดึงเฟิงเชียนเสวี่ยมา

แต่เฟิงเชียนเสวี่ยถอยหลัง หลบเลี่ยงมือของเขา “ฉันไม่ได้โกรธ!”

“แล้วทำไมคุณ ...” ดยุคหลุยส์มองท่าทางที่เมินเฉยของเธอก็เจ็บปวดมาก

“คุณเพิ่งสัมผัสคนอื่นมา” เหลิ่งเชียนเสวี่ยรักษาระยะห่างจากเขา “ฉันจะออกไปก่อน ไว้เจอกันวันหลังเถอะ”

“เชียนเสวี่ย...” ดยุคหลุยส์กำลังจะพูด แต่เหลิ่งเชียนเสวี่ยหันหลังออกไปแล้ว

เขามองเงาที่จากไปของเธอก็ผิดหวังอย่างมาก ในขณะเดียวกันก็เสียใจกับการกระทำของตัวเองเมื่อกี้เช่นกัน...

บอดี้การ์ดสองคนเดินเข้ามาและปลอบขวัญอย่างระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง “ท่านดยุค ท่านอย่าเสียใจเลยครับ ปฏิกิริยาของคุณเหลิ่งเป็นเช่นนี้แสดงให้เห็นว่าเธอสนใจท่าน”

“จริงเหรอ?” ดยุคหลุยส์อดไม่ได้ที่ดวงตาจะเป็นประกาย

“ใช่ครับๆ เห็นได้ชัดว่าเธอกําลังหึง” บอดี้การ์ดอีกคนก็เห็นด้วย

“ใช่ เธอหึง...” ดยุคหลุยส์นึกถึงพฤติกรรมของเหลิ่งเชียนเสวี่ยเมื่อกี้ก็แอบดีใจอยู่ภายในใจ “ต้องหึงแน่ๆ!”

“บางทีนี่อาจจะเป็นเรื่องที่ดีก็ได้ครับ” บอดี้การ์ดยังพูดอีกว่า “เมื่อก่อนเธอเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายกับท่าน และไม่แน่ใจในความรู้สึกที่มีต่อท่าน จากเหตุการณ์นี้ เธอก็เริ่มให้ความสำคัญแล้ว”

“ในภาษาจีน นี่เรียกว่าอะไรเวิงเสียม้า”

“ไซ่เวิงเสียม้า แต่กลับเป็นโชคอันยิ่งใหญ่!”