สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 721

เหลิ่งปิงพาธนัท ผู้จัดการบาร์เยี่ยเซ่อมาพบเหลิ่งเชียนเสวี่ย

เมื่อธนัทเห็นเหลิ่งเชียนเสวี่ยเห็นเหลิ่งเชียนเสวี่ย เขาก็อดไม่ได้ที่จะตะลึง “เป็นคุณ?”

“นายรู้จักคุณหนูของพวกเรา?” เหลิ่งปิงถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ผม...”

ธนัทมองไปที่เหลิ่งเชียนเสวี่ยด้วยความตะลึง เขากะพริบตาอย่างแรงเพราะนึกว่าตัวเองมองผิดไป...

เมื่อสองปีก่อน เขาได้เกาถิงบอกว่าเกิดเรื่องขึ้นกับเฟิงเชียนเสวี่ยและแม่จู ตอนนี้เสียชีวิตไปแล้ว

เขาไม่กล้าพูดอะไรมาก และไม่กล้าถามอะไรด้วย...

แต่เขาพอจะรู้ว่าตระกูลเยี่ยอยากจะทิ้งแม่เก็บลูก จึงจัดการกับเหลิ่งเชียนเสวี่ยและแม่จู

สองปีมานี้ เขาทำอะไรอย่างระมัดระวังและไม่กล้าล่วงเกินเยี่ยเจิ้นถิง

และเยี่ยเจิ้นถิงก็ไม่ได้มาที่บาร์เยี่ยเซ่ออีก

วันนี้จู่ๆ เยี่ยเจิ้นถิงก็มาที่นี่ เขาก็ทักทายอย่างระมัดระวัง เนื่องจากไม่อยากมีเรื่องอะไร แต่เหลิ่งปิงไปถามเขาเรื่องห้องส่วนตัวแบล็กโกลด์ เดิมทีเขาอยากจะหาข้ออ้างอย่างอื่นไป แต่สถานะของเหลิ่งปิงโดดเด่นออกมา

ธนัทรู้ว่าเขาเป็นคนใหญ่คนโตที่ไม่สามารถล่วงเกินได้ เขาจึงมาอธิบายให้กับเจ้านายของเหลิ่งปิงด้วยตัวเอง

แต่คิดไม่ถึงว่าคุณเหลิ่งจะเป็นเฟิงเชียนเสวี่ยในตอนนั้น!

ธนัทสงสัยมากขึ้น เฟิงเชียนเสวี่ยจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเจ้าของห้องนั้นเป็นใคร ทำไมยังต้องส่งลูกน้องมาสืบข่าวด้วย

“ทำไมหรือ” เหลิ่งปิงมองไปที่ธนัทด้วยความสงสัย

“มะ ไม่มีอะไรครับ” ธนัทเป็นคนที่มีประสบการณ์มามาก จึงคิดได้อย่างรวดเร็ว ในเมื่อเฟิงเชียนเสวี่ยไม่ได้เปิดเผยสถานะของตัวเอง แสดงว่าเธอไม่อยากยอมรับเรื่องของตัวเองในตอนนั้น แล้วทำไมเขายังจะต้องพูดออกไปอีก

ดังนั้นเขาจึงทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น จากนั้นก็เดินเข้าไปทำความเคารพ “สวัสดีครับคุณเหลิ่ง!”

เหลิ่งเชียนเสวี่ยหันไปมองเขาและรู้สึกว่าคุ้นหน้าคร่าตาเขา แต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอเขาที่ไหน

“คุณเหลิ่งครับ ผมได้เตรียมโต๊ะไว้ให้คุณแล้ว ตามผมมาได้เลยครับ”

ธนัทจัดโต๊ะให้เหลิ่งเชียนเสวี่ยและนำชุดไวน์ไปเสิร์ฟให้ “คุณเหลิ่งครับ คุณนั่งพักสักครู่ ผมจะไปเตรียมห้องส่วนตัวไว้ให้ครับ”

เหลิ่งเชียนเสวี่ยไม่ได้ตอบกลับอะไรและมองไปที่เหลิ่งปิง