สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 729

“ใช่” เหลิ่งมั่วพูดด้วยความโมโห “เยี่ยเจิ้นถิงคนนั้นกำเริบเสิบสานจริงๆ เมื่อก่อนตอนอยู่ที่คฤหาสน์ตีนเขาก็ยั่วยุไปทั่ว ต่อมาก็ไปแย่งสนามบินของดยุคหลุยส์ ตอนนี้ยังจะมาหาเรื่องอีก”

“คนๆ นั้นบอกว่ามาตามคำสั่งของคุณท่าน ไม่ได้มาตามคำสั่งของประธานเยี่ยค่ะ”

“คุณท่าน?” เหลิ่งเชียนเสวี่ยได้ยินชื่อนี้ก็รู้สึกโกรธแค้นขึ้นมาอย่างบกไม่ถูก “จะให้ฉันไปขอโทษถึงหน้าประตูใช่ไหม ได้ อีกเดี๋ยวฉันจะไป”

“หะ?” เหลิ่งปิงกับเหลิ่งมั่วอึ้งไป

เหลิ่งเชียนเสวี่ยเนตรงขึ้นไปชั้นบน จากนั้นก็หันไปออกคำสั่ง “ปล่อยซื่อเป่าออกมา รอฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว ฉันจะพามันไปด้วย!”

“ค่ะ!” เหลิ่งปิงยิ้มออกมาอย่างตื่นเต้น “คุณเหลิ่งกลับมาแล้ว”

“ตระกูลเยี่ยเจอดีแน่!” เหลิ่งมั่วพูดอย่างได้ใจ “ฉันจะไปปล่อยซื่อเป่าเองค่ะ!”

“คุณเหลิ่งคะ ฉันเตรียมน้ำที่จะเอาไว้อาบเรียบร้อยแล้วค่ะ จะให้เตรียมอาหารเช้าเลยไหมคะ” สาวรับใช้ตามรับใช้อยู่ด้านหลัง

“ยกไปที่ห้องฉัน” เหลิ่งเชียนเสวี่ยเดินเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ถอดเสื้อด้านนอกออกไปกองกับพื้น

“ค่ะ”

เหลิ่งเชียนเสวี่ยอาบน้ำร้อนอย่างผ่อนคลาย หลังจากสระผมเสร็จแล้ว เธอก็เป่าผม ไม่ได้แต่งหน้าและไปแต่งตัว จากนั้นก็พาซื่อเป่าที่ถูกขังไว้สามวันออกจากบ้านไป

หลังจากซื่อเป่าเห็นเลือดของเยี่ยเจิ้นถิงที่คฤหาสน์ตีนเขาครั้งที่แล้ว มันก็สูญเสียความนิ่งไป จากนั้นก็ถูกเหลิ่งเชียนเสวี่ยป้อนยาและถูกเลี้ยงอยู่ในกรง

เหลิ่งเชียนเสวี่ยตั้งใจจะขังมันไว้อีกสักพัก แต่พอได้ยินว่าคุณท่านเยี่ยมาโอ้อวดถึงหน้าประตูแบบนี้ เธอจึงจะพาซื่อเป่าไปเจอกับพวกเขาสักหน่อย!

เธออยากจะเห็นนักว่าคุณท่านเยี่ยมีความสามารถแต่ไหนกันเชียว สนใจไปเสียหมด ถึงขั้นสนใจสัคว์เลี้ยงของคนอื่น?

ขณะนั้นเอง

เยี่ยเจิ้นถิงก็ขับรถปากานีคนนั้นกลับไปที่บ้าน เยี่ยฮุยกับเยี่ยจวินเข้าไปต้อนรับอย่างรีบร้อน

“คุณชายเยี่ย รถใครหรือครับ” เยี่ยจวินถามด้วยความสงสัย

“หญิงสาว”เยี่ยเจิ้นถิงลงมาจากรถและออกคำสั่งให้กับเยี่ยฮุย “ขับลงไปที่ลานจอดรถ ห้ามให้ใครใช้”