สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 730

“เข้าใจแล้ว!” เยี่ยเจิ้นถิงคุกเข่าลงกับพื้นและกอดเย่ว์เย่ว์อย่างอ่อนโยน “รีบไปกินข้าวเช้าได้แล้ว!”

“อื้อๆ” เย่ว์เย่ว์จูบลงบนใบหน้าของเขา จากนั้นก็ลงไปชั้นล่าง

หลงหลงเห็นเย่ว์เย่ว์เดินออกไปเลยเอนตัวมากระซิบถาม “แด๊ดดี้ครับ แด๊ดดี้ไม่ได้ไปเดทกับผู้หญิงมาใช่ไหม”

“สู่ว~~” เยี่ยเจิ้นถิงรีบเอามือปิดปากของหลงหลงและดูว่าเย่ว์เย่ว์เดินออกไปไกลเท่าไรแล้ว เรื่องแบบนี้สามารถพูดกับลูกชายได้เท่านั้น ห้ามให้ลูกสาวรู้เด็ดขาด

เมื่อเย่ว์เย่ว์เดินลงไปถึงชั้นล่างแล้ว เยี่ยเจิ้นถิงถึงจะยอมปล่อยมือออก และดีดหัวหลงหลงเบาเบา จากนั้นก็ดุเสียงต่ำ “ไอ่เด็กนี่ ในหัววันวันคิดแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้”

“ผมเดาไม่ถูกหรือไง” หลงหลงยักคิ้วขึ้นและยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม “ไม่กี่วันนี้แด๊ดดี้ดูเปลี่ยนไปมาก ดวงตาดูสดใสขึ้น บางทีก็หัวเราะออกมา อีกอย่าง แด๊ดดี้ที่แทบจะไม่ออกจากบ้านเลยในช่วงสองปีที่ผ่านมา แต่กลับออกไปเที่ยวดึกดื่นทุกวัน แบบนี้ถ้าไม่ไปเดทกับสาวก็คงจะแปลก”

“อายุเท่านี้จะไปเข้าใจอะไร” เย่เจิ้นถิงลูบไปที่หัวของลูกชาย

“โอ้ย แด๊ดดี้อะ ทำผมผมยุ่งหมดเลย” หลงหลงผลักมือของแด๊ดดี้ออกและพูดอย่างหงุดหงิด “ไปเดทกับผู้หญิงก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือครับ ทำไมต้องปิดด้วยล่ะ”

“แด๊ดดี้...” เยี่ยเจิ้นถิงกำลังจะพูดก็สัมผัสได้ถึงสายตาที่กำลังโกรธของเฉินเฉิน

“เฉินเฉิน หลงหลง รีบลงมากินข้าวเช้าได้แล้ว”

คุณท่านเยี่ยตะโกนเรียกจากชั้นล่าง

“มาแล้วครับ!” หลงหลงตอบกลับ “แด๊ดดี้ครับ งั้นผมลงไปก่อนนะ!”

“ไปเถอะ” เยี่ยเจิ้นถิงตบไปที่ตูดของหลงหลง เมื่อหลงหลงเดินออกไป เขาก็รีบหันมาจับมือเล็กๆ ของเฉินเฉิน แต่เฉินเฉินกลับหลบหน้าเขา แถมยังปัดมือของเขาออกอย่างไม่ไยดี จากนั้นก็เดินลงไปชั้นล่าง

เยี่ยเจิ้นถิงมองไปที่แผ่นหลังเล็กๆ ของเฉินเฉิน และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมา

เฉินเฉินโตเร็วกว่าหลงหลงกับเย่ว์เย่ว์ รู้เรื่องมากกว่า เฉินเฉินรอคอยหม่ามี้มาตลอดและหวังว่าแด๊ดดี้ของเขาเองก็รอเช่นกัน

เฉินเฉินไม่อยากให้ใครมาแทนที่หม่ามี้

เยี่ยเจิ้นถิงอยากบอกลูกชายมากว่าแท้จริงแล้วเขาก็กำลังเดทกับหม่ามี้พวกเขาอยู่ แต่ก็ไม่สามารถพูดออกไปได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก