เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เยี่ยเจิ้นถิงถึงกับยิ่งขมวดคิ้วแน่นขึ้นพร้อมกับใบหน้าบูดบึ้ง เขารับก้าวเดินเข้าไป...
เวลานี้ ทั้งสองคนกำลังนั่งที่อยู่หน้าเปียโนพร้อมกับส่งยิ้มให้กัน
ดวงตาสีฟ้าเย็นของดยุคหลุยส์เต็มไปด้วยความรัก ริมฝีปากบางของเขายกยิ้มหวานสุดแสนมีความสุข
เหลิ่งเชียนเสวี่ยก็มีรอยยิ้มที่สดใสและดวงตาที่อ่อนโยนส่งกลับมาเช่นกัน
ทั้งสองนั่งเคียงข้างกันบนม้านั่งหน้าเปียโนทั้งดูสนิทสนมและเต็มไปด้วยความเสน่ห์หา...
"ปัง ปัง ปัง!"
จู่ๆ เปียโนก็ถูกเคาะอย่างดังสองสามครั้ง
ทุกคนมองไปยังชายลึกลับที่ดูเย่อหยิ่งและแสนเย็นชาคนนี้
รอบตัวเขาราวกับมีพลังงานชั่วร้ายแผ่ออกมาซึ่งทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะหวาดกลัว
ในขณะเดียวกัน สายตาของเขาก็เย็นยะเยือกราวกับว่าเขาเป็นเทพเจ้าที่ออกมาจากนรก ที่มาจุติบนโลกมนุษย์เพื่อทำให้คู่รักแสนสุขคู่นี้ต้องแยกทางกัน!
ทันใดนั้นบรรยากาศโรแมนติกและอบอุ่นก่อนหน้านี้ก็ถูกทำลายลง...
บรรดาผู้ชมต่างก็ถอยหนีอย่างขลาดกลัวไม่กล้าเข้าใกล้เพราะกลัวจะถูกทำร้าย
"เยี่ยเจิ้นถิง?" เหลิ่งเชียนเสวี่ยเงยหน้าขึ้นมองเยี่ยเจิ้นถิง และนั่นก็ทำให้ใบหน้าของเธอตึงขึ้นมาในทันที "คุณมาทำอะไรที่นี่"
“เขา…เขามาหาผมเอง”
ดยุคหลุยส์ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างเยี่ยเจิ้นถิงและเหลิ่งเชียนเสวี่ย เขาคิดจริงๆ ว่าเยี่ยเจิ้นถิงมาที่นี่เพื่อมาหาเขา ดังนั้นเขาจึงรีบดึงเยี่ยเจิ้นถิงมาด้านข้างและพูดกระซิบว่า...
“ฉันบอกนายแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่ามาที่นี่?
"ฉันเคยบอกนายไปแล้วนี่..." เยี่ยเจิ้นถิงมองไปยังเหลิ่งเชียนเสวี่ย และกล่าวเตือนด้วยสีหน้าจริงจังว่า "ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนดี"
“ไอหย่า…นายไม่ต้องมาห่วงฉันเลย ฉันมีวิธีของฉันเองน่า” ดยุคหลุยส์ผลักเยี่ยเจิ้นถิงอย่างร้อนใจ “นายรีบไปเถอะ ไม่เช่นนั้นเชียนเสวี่ยอาจจะด่านายได้นะ เธอรู้แล้วว่านายเป็นคนพาฉันไปที่เยี่ยเซ่อในคืนนั้น……”
“รู้แล้วยังไงล่ะ”
เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้วขึ้นและจ้องมองไปที่เหลิ่งเชียนเสวี่ยอย่างเย็นชา
"แต่…"
"เอาล่ะ หยุดพูดได้แล้ว" เยี่ยเจิ้นถิงไม่เปิดโอกาสให้ดยุคหลุยส์ได้พูดต่อ เขาคว้าข้อมือของหลุยส์และกำลังจะพาเขาออกไป "ตามฉันมา!"
"รอเดี๋ยว…"
ดยุคหลุยส์มองกลับไปที่เหลิ่งเชียนเสวี่ยจากนั้นก็มองกลับมาที่เยี่ยเจิ้นถิง ความรู้สึกตีกันยุ่งเหยิงไปหมด
ในเวลานี้ บรรดาผู้ชมก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ——
"โอ้พระเจ้า ฉันคิดว่าหนุ่มฝรั่งสุดหล่อกับหญิงสาวคนนั้นเป็นคู่รักกันเสียอีก คาดไม่ถึงเลยว่า..."
"ฉันเองก็คิดว่าหนุ่มหล่อในชุดดำคนนี้มาเพื่อแย่งตัวสาวสวย แต่ไม่คิดเลยว่าที่แท้จะมาแย่งตัวหนุ่มหล่อ!!"
"มันช่างน่าเหลือเชื่อเสียจริง!!"
“พวกแกมันเชยมาก ฉันรู้มานานแล้วว่าผู้ชายกับผู้ชายเท่านั้นถึงจะเป็นรักที่แท้จริง!” เด็กสาวหน้าตาดีคนหนึ่งมองพวกเขาด้วยสายตาที่มีเลศนัย แล้วพูดอย่างมีชัยว่า “หนุ่มหล่อสองคนนี้ คนหนึ่งก็แสนดี อีกคนหนึ่งก็ชั่วร้าย คนหนึ่งดำ อีกคนหนึ่งขาว คนหนึ่งใจเย็น อีกคนใจร้อน พวกเขาถูกสร้างขึ้นมาเพื่อกันและกันแน่ๆ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
เทกันแบบนี้เลยหรอมีต่ออีกมั้ย...
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...