“คุณหนูเฟิง……”
เสียงของเหลยอวี่ทำทำลายความคิดของเฟิงเชียนเชียนเสวี่ย สติคืนกลับมา เหลยอวี่กับผู้ช่วยพยาบาลเดินมาถึงตรงหน้า
“หน้าคุณเป็นไรไปคะ” เหลยอวี่เห็นรอยตบลึกบนใบหน้าของเฟิงเชียนเสวี่ย คิ้วขมวดทันที “ใครตบคุณคะ”
“มือของคุณก็ได้รับบาดเจ็บ” ผู้ช่วยพยาบาลอุทาน
“ขึ้นรถก่อนค่ะ” เหลยอวี่เข็นเก้าอี้รถเข็นของเฟิงเชียนเสวี่ย
ขึ้นมาบนรถเเล้ว เหลยอวี่ช่วยเฟิงเชียนเสวี่ยปัดเศษกระจกออก ช่วยเธอทำเเผลที่บาดเจ็บ จากนั้นพูดเบาๆ:“คุณหนูเฟิง คุณชายเยี่ยกำชับมา ถ้าคุณมีคำสั่งอะไรพวกเราจะช่วยคุณจัดการเอง!”
ประโยคนี้ดูมีนัยเเต่ก็ชัดเจนในที ขอเเค่เฟิงเชียนเสวี่ยเอ่ยออกมา เหลยอวี่ก็จะออกหน้าจัดการกับคนที่คืนนี้รังเเกเธอ
เฟิงเชียนเสวี่ยคาดไม่ถึง เธอเป็นเเค่ยามเล็กๆคนหนึ่งของเซิ่งเทียน เยี่ยเจิ้นถิงทำไมต้องดีกับเธอถึงขนาดนี้?
หรือจะเเอบชอบเธอจริงๆ?
“คุณหนูเฟิง คุณไม่ต้องกังวลกับอิทธิพลของตระกูลซือ ต่อหน้าคุณชายเยี่ย ไม่มีใครกล้าท้าทายอำนาจ” เหลยอวี่พูดเสริมอีกประโยค
“ขอบคุณ” เฟิงเชียนเสวี่ยเปิดปากในที่สุด “ฉันจัดการเองดีกว่า”
เธอไม่ต้องการพึ่งพาคนที่ไม่เกี่ยวข้อง หลังจากนั้นที่ติดค้างก็ต้องคืน
“ตกลงค่ะ”
เหลยอวี่ไม่พูดมากความอีก แเเค่มองไปที่บาดเเผลบนใบหน้าของเฟิงเชียนเสวี่ย อารมณ์ก็เคร่งขรึมลง
ท้ายที่สุด……
เมื่อเธอนำเรื่องราวทั้งหมดในคืนนี้ที่เกิดขึ้นรายงานให้กับเยี่ยเจิ้นถิง สีหน้าของเยี่ยเจิ้นถิงก็ขุ่นมัวอย่างไม่เคยปรากฎมาก่อน ดวงตาลึกราวกับทะเลส่องประกายที่เยือกหนาวเย็นเฉียบ
“พวกเธอทำงานกันยังไง?อยู่ข้างกายเเท้ๆ ทำไมปล่อยให้คุณหนูเฟิงโดนรังเเก?” เยี่ยฮุยพูดเสียงต่ำ
“เป็นความผิดของฉันเองค่ะ” เหลยอวี่ก้มศรีษะ ไม่กล้าพูดมาก
“คุณหนูเฟิงไม่ให้พวกนั้นตามเข้าไป ก็น่าจะมีสาเหตุอยู่” เยี่ยฮุยคาดเดา “หรือมีความลับที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้?”
“จะตรวจสอบมั้ย” เยี่ยฮุยถามอย่างระมัดระวัง
“ไม่ต้อง” เยี่ยเจิ้นถิงวางเเก้วเหล้าในมือลง กำชับเสียงเย็นชา “ไปบอกซือเฮ่าเซวียน งานเลี้ยงการกุศลหลังจากนี้สามวันเชิญเขากับครอบครัวมาด้วย”
“ครับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...