“ไอ้นี่ นายจะเข็นฉันออกมาทำไม” คุณท่านเยี่ยโมโหมาก “หยุดเดี๋ยวนี้ ฉันยังด่าไม่เสร็จเลย”
“ถ้าท่านยังโวยวายต่ออีก เด็กๆ ทั้งสามคนต้องตื่นแน่เลยครับ โดยเฉพาะนายน้อยเฉินเฉิน เขาฟังแค่ไม่กี่ประโยคก็รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว ถึงตอนนั้นเขาต้องโทษท่านแน่ ไม่ง่ายเลยที่จะทำให้ความสัมพันธ์กลับมาดี ถ้าท่านทำพลาดอีกล่ะก็...”
ประโยคนี้มีประโยชน์มาก เพียงไม่นานคุณท่านเยี่ยก็สงบลง
“นายท่านก็จริงๆ เลย ทำตัวไม่ฟังใครกับท่านแบบนี้ ท่านกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะครับ ผมจะไปช่วยพูดแทนท่านเอง”
“ไอ้เด็กคนนั้น ไม่เคารพผู้ใหญ่เอาเสียเลย นายไปสั่งสอนเขาให้ดีเลยนะ!”
“ได้ครับๆๆ ท่านสบายใจได้เลย...”
เยี่ยเซินเกลี้ยกล่อมและหลอกให้คุณท่านเยี่ยให้ออกไปด้านนอก
ภายในห้องหนังสือ เยี่ยเจิ้นถิงถีบโต๊ะน้ำชาล้มลงไปด้วยความโกรธ
เยี่ยฮุยรีบเข้ามาเกลี้ยกล่อม “คุณชายเยี่ย ใจเย็นลงก่อนเถอะครับ เดี๋ยวเด็กๆ จะตื่นเอาได้”
เยี่ยเจิ้นถิงโกรธมากจนไม่สามารถทำให้มันหายไปได้ง่ายๆ
จู่ๆ เยี่ยฮุยก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จากนั้นก็พูดขึ้น “ก่อนหน้านี้ท่านบอกไว้ว่าจะให้คุณหลิงอวิ๋นช่วยโน้มน้าวคุณท่านให้กลับอเมริกาเร็วๆ ไม่ใช่หรือครับ เหมาะเลย เราก็ใช้โอกาสนี้...”
พอได้ยินแบบนั้น เยี่ยเจิ้นถิงก็สงบลง เขาเกือบจะลืมไปแล้วว่านี่สิถึงจะเป็นเรื่องใหญ่
เหลิ่งเชียนเสวี่ยกลับมาที่เมืองไห่เฉิงแล้ว อีกทั้งยังพักอยู่ที่ภูเขาทางเหนือด้วย เหลิ่งซื่อเริ่มเข้าสู่ตลาดในประเทศเป็นวงกว้างแล้ว คิดว่าคงจะประกาศออกมาเร็วๆ นี้ และเธอก็คงจะปรากฏตัวต่อหน้าสื่อต่างๆ
ถึงตอนนั้น เด็กๆ กับคุณท่านก็คงปิดบังเอาไว้ไม่อยู่แล้ว
ดังนั้น ตอนนี้เป็นโอกาสที่จะโน้มน้าวให้คุณท่านกลับไปที่อเมริกา ขอแค่เขากลับไป เรื่องที่เหลือก็จะจัดการได้ง่ายขึ้น...
ก๊อกๆ! ในขณะนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูดังออกมาจากด้านนอก หลังจากนั้นเหลยอวี่ก็พูดขึ้นมา “คุณชายเยี่ยคะ มีเรื่องจะรายงานค่ะ”
“เข้ามา” เยี่ยฮุยตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...