สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 771

"เขตของตระกูลเหลิ่งงั้นเหรอ" คุณท่านเยี่ยเย้ยหยันและขึ้นเสียงด้วยความโมโห "ฝีปากชั่งร้ายกาจ!!!"

เมื่อเหลิ่งปิงเห็นคุณท่านเยี่ย เธอก็อดไม่ได้ที่จะยำเกรงและไม่กล้าพูดอะไรกับเขามาก

เพียงแต่ว่าเหลิ่งเชียนเสวี่ยได้มอบหมายให้เธอมาพาซื่อเป่ากลับไปและตอนนี้คนตระกูลเยี่ยก็ได้บุกเข้ามาที่ภูเขาทางเหนือมันเป็นความผิดของพวกเขาและเธอจะตื่นตระหนกเกินไปไม่ได้

เหลิ่งปิงเลยก้าวไปข้างหน้าแล้วคำนับให้คุณท่านเยี่ยและพูดด้วยอย่างเคารพว่า "คุณท่าน ดิฉันไม่กล้าสร้างปัญหาต่อหน้าท่าน แต่นกอินทรีสัตว์เลี้ยงของเราหายไปจริงๆ และเจ้านายของดิฉันก็มอบหมายให้ฉันตามหามันกลับมาให้ได้ ดังนั้น…"

"นกอินทรีตัวนั้นดุร้ายและเกเร มันเกือบทำร้ายเหลนของฉัน ให้มันหายไปคงจะดีที่สุด" คุณท่านเยี่ยพูดอย่างเย่อหยิ่ง "กลับไปบอกเจ้านายของเธอว่าวันหลังให้ฝึกมันดีๆ ถ้าหากกล้ามาทำให้เด็กตระกูลนี้เสียขวัญอีก ฉันไม่ปล่อยมันไว้แน่"

คุณท่านเยี่ยพุดแบบยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว คำว่า”มัน”นี้สื่อได้ทั้งนกตัวนั้นและก็สื่อได้ถึงเจ้านายผู้เย็นชาคนนั้นอีกด้วย

"คุณ..." แม้ว่าเหลิ่งปิงจะหน้าแดงด้วยความโมโห แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะพูดโต้กลับไป

"ไปกันเถอะ!"

คุณท่านเยี่ยมองเหลิ่งปิงอย่างเย็นชาแล้วก็พาเฉินเฉินออกไป

คุณท่านที่อยู่ในวงการธุรกิจมาหลายสิบปีแล้ว ไม่มีใครกล้ามีเรื่องกับเขาต่อให้เป็นนายใหญ่ของตระกูลเหลิ่งออกหน้าก็ยังต้องให้เกียรติเขา แล้วนับประสาอะไรกับบอดี้การ์ดหญิงแค่คนเดียวล่ะ

ตระกูลเยี่ยมีความเหนือกว่าและพวกบอดี้การ์ดทุกคนก็ภูมิใจ

และเยี่ยจวินก็ไม่อยากให้คุณท่านเจอกับเหลิ่งเชียนเสวี่ย เขาแทบอยากจะให้พวกเขารีบออกไปเร็วๆ เขาเลยจับมือของเฉินเฉินมาไว้ที่ไหล่และอีกมือข้างหนึ่งวางไว้บนไหล่ของเขาส่วนอีกมือก็เข็นวีลแชร์

"เรารีบกลับกันเถอะครับ คุณชายหลงหลงกับคุณหนูเย่ว์เย่ว์ยังรออยู่ที่บ้าน พวกเขาจะต้องร้อนใจแย่แล้วแน่!"

"อืม" คุณท่านเยี่ยก็พยักหน้าเช่นกัน

และในเวลานี้ คนกลุ่มหนึ่งกำลังจะขึ้นรถ จู่ๆ คำสั่งที่เยือกเย็นและมีอำนาจก็มาจากด้านหลังไม่ไกล "ฟังฉันให้ดี ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องซื่อเป่าของฉันแม้แต่นิดเดียว ฉันจะฆ่าไม่เว้นหน้า!!"

เมื่อได้ยินเสียงนี้ เฉินเฉินเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ และรีบหันไปมอง...

และในตอนนี้เองรถออฟโรดก็ขับมาบนเนินเขา และบอดี้การ์ดหญิงหลายคนก็ป้องร่างหนึ่งลงมาจากรถเดินมาทางนี้

ร่างนั้นถูกบังโดยบอดี้การ์ดหญิงทำให้มองไม่ชัด

เยี่ยจวินพูดแล้วก็ประคองคุณท่านเยี่ยเข้าไปในรถ จากนั้นก็ปิดประตูรถอย่างรวดเร็ว แล้วก็เร่งคนขับ "ออกรถ!"

บอดี้การ์ดอาเชาขับรถออกไปทันที

ส่วนเยี่ยเซินก็ขมวดคิ้วและมองที่กระจกมองหลัง เขารู้สึกว่าเยี่ยจวินแปลกไปนิดหน่อย

และเฉินเฉินก็...

เฉินเฉินชะโงกหัวออกไปมองข้างหลัง ราวกับว่าเขาอยากจะเห็นให้ชัด

ขณะนี้ เจ้านายของตระกูลเหลิ่งได้เดินขึ้นไปบนเนินเขาแล้วและบอดี้การ์ดหญิงที่อยู่ข้างๆ ก็ได้ไปยืนอยู่ตรงข้างหลังเธอแทน ทั้งที่ตอนแรกเขาจะมองเธอได้อย่างชัดๆ แต่เยี่ยจวินกลับมาบังเธอไว้จนมิด

เฉินเฉินก็กระวนกระวายและโน้มตัวออกไปครึ่งหนึ่งเพื่อดู

แล้วเยี่ยเซินก็รีบดึงเขากลับมา "นายน้อย มันอันตราย!"