สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 774

"ใช่" หลงหลงพยักหน้ารัวๆ แล้วกำหมัดแน่นและพูดด้วยน้ำเสียงฮึกเหิม "ต้าเป่า เราสามคนจะต่อสู้เคียงข้างกันและทำงานร่วมกัน เราจะต้องตามหาหม่ามี๊ให้เจอให้ได้!"

“ใช่ ตราบใดที่เราสามคนเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ก็จะพาหม่ามี๊กลับมาได้ภายในเร็ววัน!”

แล้วเย่ว์เย่ว์ก็ยื่นมือเล็กๆ ออกมา มือของหลงหลงกับเฉินเฉินก็ซ้อนกันอยู่ข้างบน ทั้งสามสาบานว่าจะตามหม่ามี๊กลับมาให้ได้

แล้วซื่อเป่าน้อยก็รีบบินมาอย่างรวดเร็วมันเหยียดอุ้งเท้าแล้ววางไว้ข้างบน

สามหัตถ์หนึ่งอุ้งเท้าซ้อนกันประดุจรวมพลัง!

"ต้าเป่า เราจะลงมือเมื่อไหร่" หลงหลงเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและตื่นเต้นมาก

“คราวหน้าพี่ต้องพาเราสองคนไปด้วย อย่าทำอะไรคนเดียว”

เย่ว์เย่ว์ก็ก้าวไปข้างหน้าเพราะกลัวว่าจะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

“ยังลงมือตอนนี้ไม่ได้” เฉินเฉินเก็บแหวนอย่างระมัดระวัง “วันนี้พี่ทำให้งูตกใจแล้ว คุณปู่เจิงส่งคนจำนวนมากมาเฝ้าพี่ ช่วงนี้พวกเรายังลงมือไม่ได้”

“แล้วเราจะทำอย่างไรดี” หลงหลงถามอย่างเร่งรีบ

"รอสักสองสามวันเถอะ" เฉินเฉินขมวดคิ้วและคิดอย่างรอบคอบ "ตอนนี้คุณปู่เจิงยังอยู่ ลงมือไม่สะดวก หากคุณปู่เจิงรู้เข้าว่าหม่ามี๊อยู่ที่ไหน คงจะลำบาก..."

เฉินเฉินไม่ได้พูดประโยคต่อไปต่อ หากคุณปู่เจิงรู้ว่าหม่ามี๊อยู่ที่ไหน เกรงว่าเขาอาจจะ พยายามอย่างเต็มที่จะพาหม่ามี๊ไป

“ฉันจะต้องรออีกนานแค่ไหน” สีหน้าของเย่ว์เย่ว์มืดมนและเธอทำหน้ามุ่ยอย่างเสียใจ “หนูคิดถึงหม่ามี๊มาก หนูอยากเจอหม่ามี๊กับคุณยายเร็วๆ”

"ผมด้วย" พอคิดถึงหม่ามี๊กับคุณยายขึ้นมา หลงหลงก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้าเล็กน้อย "ผมไม่รู้ว่าสองปีมานี้พวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง พวกเขาใช้ชีวิตอยู่ที่ข้างนอกได้ดีหรือเปล่า ผมหวังว่าพวกเขาจะกลับบ้านในเร็วๆ นี้!"

“ฉันคิดว่าแด๊ดดี้ก็รำคาญปู่เจิงแล้ว เขาน่าจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้คุณปู่เจิงกลับอเมริกาโดยเร็วที่สุด เราไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ แด๊ดดี้จะจัดการเอง รอคุณปู่เจิงกลับอเมริกา แล้วพวกเราก็สามารถลงมือได้!"

เฉินเฉินคิดอย่างรอบคอบ เขาไม่เหมือนกับเด็กอายุหกขวบสักนิด