สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 776

หลิงอวิ๋นกัดริมฝีปากล่างของเธออย่างเขินอายและพูดด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ "บางทีเจิ้นถิงอาจจะแค่ต้อนรับและไม่ได้สื่อถึงแบบนั้นก็ได้"

"ฉันคิดว่าทัศนคติของเขาดีขึ้นกว่าครั้งก่อนมาก เธอต้องมีความมั่นใจหน่อย" คุณท่านเยี่ยกำชับอย่างจริงจัง "หลานชายของฉันเป็นคนปากแข็งแต่ใจอ่อน ภายนอกดูเย็นชา แต่แท้จริง แล้วเขาค่อยข้างอ่อนไหวง่ายมาก เพียงแค่เธอสามารถกุมหัวใจเขาไว้ได้ เขาก็จะปฏิบัติกับเธอเป็นอย่างดี!"

“อืม ฉันทราบ” หลิงอวิ๋นพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

"ตอนนี้เธอยังชอบเขาอยู่หรือเปล่า" คุณท่านเยี่ยถามอีกครั้ง

"ชอบ" หลิงอวิ๋นตอบโดยไม่ลังเล "ฉันบอกคุณแล้วว่าฉันชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเจอเขาตอนอายุสิบห้าและมันก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย..."

"ดี งั้นก็ดี" คุณท่านเยี่ยยิ้มอย่างพอใจ

และไม่นาน แม่หรงก็เตรียมติ่มซำและโจ๊กสไตล์กวางตุ้งรสเลิศเสร็จ

แล้วคนรับใช้ก็เข็นคุณท่านเยี่ยกับหลิงอวิ๋นมาที่โต๊ะอาหาร ส่วนเจิ้นถิงที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็ลงมา

ทั้งสามคนนั่งที่โต๊ะอาหารและทานอาหาร แล้วคุณท่านเยี่ยก็ถามเกี่ยวกับเรื่องของบริษัท และเยี่ยเจิ้นถิงก็ตอบอย่างเฉยเมย

คุณท่านเยี่ยไม่พอใจอย่างมากกับท่าทีสบายๆ ของเขาและบ่นเขาไปสองสามคำ

และเยี่ยเจิ้นถิงก็อารมณ์ร้อนเล็กน้อย "ตั้งแต่เช้าผมอยู่ข้างนอกมาสิบกว่าชั่วโมงแล้ว เย็นนี้จะให้ผมอยู่เงียบๆ หน่อยไม่ได้เหรอไง"

"แก…"

ในตอนที่คุณท่านเยี่ยกำลังจะอารมณ์เสีย หลิงอวิ๋นก็วางขนมจีบกุ้งลงบนจานของเขา จากนั้นก็ใช้ภาษาใบ้สื่อสารว่า "คุณปู่ ขนมจีบกุ้งนี้อร่อยมาก ลองชิมดูค่ะ"

รอยยิ้มที่อ่อนโยนของเธอทำให้ความโกรธของคุณท่านเยี่ยสงบลงอย่างรวดเร็ว