สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 79

เหลยอวี่พาเฟิงเชียนเสวี่ยไปที่ศูนย์ออกเเบบส่วนตัว“princess consort”ใจกลางเมือง

วันนี้ที่นี่ได้รับการเคลียร์พื้นที่ พนักงานหลายสิบคนเเละนักออกเเบบที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติต่างรอบริการเฟิงเชียนเสวี่ยคนเดียว

เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจกับสถานการ์ณนี้ ดึงเหลยอวี่เเละพูดว่า: “ไม่ต้องเว่อร์ขนาดนี้ก็ได้”

“คุณวางใจเถอะ ฉันจัดการทุกอย่างเรียบร้อยเเล้ว”

เหลยอวี่ประคองเฟิงเชียนเสวี่ยเข้าไปนั่งด้านใน ทำเเผลให้เธอก่อน เปลี่ยนผ้าพันเเผลใหม่ จากนั้นจึงให้นักออกเเบบมาออกเเบบเเต่งตัวให้เธอ

ในอดีตเฟิงเชียนเสวี่ยก็เคยได้รับการปฎิบัติเช่นนี้มาก่อน พ่อของเธอยังเซ็นสัญญากับสไตลิสต์มืออาชีพทุกครั้งที่มีงานเลี้ยง สไตลิสต์ก็จะไปเเต่งตัวให้เฟิงเชียนเสวี่ยถึงที่บ้าน

“princess consort” (ภาษาจีน:ชายาอ๋อง) เป็นนักออกแบบที่จ้างได้ยากมาก เธอเชิญได้เเค่หนึ่งคนในวันเกิดปีละครั้ง

เเต่วันนี้เยี่ยเจิ้นถิงกลับเหมาร้าน เเละยังให้ทุกคนอยู่บริการเธอ

นี่ก็เพียงพอเเสดงให้เห็นว่าอำนาจของเยี่ยเจิ้นถิงยิ่งใหญ่กว่าที่เธอคิดไว้……

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เฟิงเชียนเสวี่ยยิ่งไม่สบายใจ ผู้ชายเเบบนี้ไม่ควรไปยุ่งเกี่ยว ผิดใจนิดเดียวคงตายเเน่

เวลาผ่านไปช้าๆกับความคิดบ้าๆบอๆของเฟิงเชียนเสวี่ย……

หนึ่งชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว สไตลิสต์หลายคนยังคงอยู่รอบตัวของเฟิงเชียนเสวี่ย เเต่งหน้าเเละเเต่งตัว เเต่เธอผล็อยหลับไปเเล้วบนโซฟา……

นักออกเเบบหลายคนมองหน้ากันเเล้วยิ้ม รู้สึกว่าเฟิงเชียนเสวี่ยน่ารักมาก

“พวกคุณเบาๆหน่อย คอเเละไหล่ของคุณหนูเฟิงได้รับบาดเจ็บ” เหลยอวี่กำชับเสียงเบาๆ

“ค่ะ เข้าใจเเล้ว” นักออกเเบบเบามือขึ้นอีก

“อา ประธานเยี่ย!” สไตลิสต์คนนึงอุทาน

เหลยอวี่เเละนักออกเเบบทุกคนหันไปมอง……

เยี่ยเจิ้นถิงไม่รู้เข้ามาตอนไหน ชุดสูทสีดำตรงจากร่างเพรียวสูงสง่า ใบหน้าที่หล่อเหลามีเสน่ห์ดูละมันภายใต้เเสงไฟ ดวงตาสีดำสนิทคู่นั้นทำให้ตาพร่ายิ่งกว่าเเสงไฟ

เวลานี้ เขากำลังมองเฟิงเชียนเสวี่ยอย่างเงียบๆในกระจก……

ผู้หญิงคนนี้ เวลานี้ยังงีบหลับได้

“สวัสดีประธานเยี่ย” ทุกคนก้มศรีษะลงทำความเคารพ

เยี่ยเจิ้นถิงทำท่าทาง ส่งสัญญาณมือไม่ให้ทุกคนไปปลุกเธอตื่น

ทุกคนรีบเงียบลง ทำงานของตัวเองต่อไปเงียบๆ

เยี่ยเจิ้นถิงเดินเข้ามานั่งบนข้างๆบนโซฟาเดี่ยว ศอกข้างหนึ่งวางบนที่พักเเขน จับคางมองดูเฟิงเชียนเสวี่ยอย่างเงียบๆ

น่าเเปลกนัก หลายปีมานี้มีเเต่ผู้หญิงหลงใหลเขาเเละวิ่งเข้าหา เเต่ผู้หญิงคนนี้เป็นคนเดียวที่ส่งผลต่ออารมณ์ของเขาอย่งอธิบายไม่ถูก……

ตอนเธอคิดว่าเขาเป็นผู้ชายขายตัว เขาคิดว่าเรื่องมันน่าสนใจ เขาเลยคิดอยากลองเล่นกับเธอต่อไป

ตอนเธอบังคับให้เขารับเเขกที่เป็นเศรษฐีนี เขาโกรธจัด อยากบีบคอเธอให้ตาย

ตอนเธอคิดหาทางโกงเงินเขา เขาดูหมิ่นเธอ

ตอนเห็นเธอโดนเฮ่อเหวินเจ๋อรังเเก เขาโกรธมาก

ตอนเฮ่อเหวินเจ๋อจะเเทงเธอ เขาตั้งใจอยากจะฆ่า ให้เฮ่อเหวินเจ๋อตายไปเลย

ตอนเขารู้ว่าเธอถูกตระกูลไป๋ดูหมิ่น ในสมองเขามีเเค่อย่างเดียว ต้องเอาคืนสิบเท่า!

ดังนั้น เขาจึงจัดเกมในคืนนี้ขึ้นอย่างระมัดระวัง

“เมี้ยว~”

จู่ๆก็มีเสียงเเมวลอยมา เจ้าเเมวสีขาวเยื้องย่างออกมาจากห้อง ปลุกเฟิงเชียนเสวี่ยออกจากความฝัน

เฟิงเชียนเสวี่ยสะลึมสะลือ ถามด้วยความง่วง: “เช้าเเล้วเหรอ”

ช่างทำผมที่อยู่ข้างๆอดส่งเสียงหัวเราะออกมาไม่ได้ เเล้วรีบมองไปที่เยี่ยเจิ้นถิงอย่างขลาดๆ ก้มศรีษะลงไม่กล้าพูดอะไร

“คุณหนูเฟิง คุณนอนหลับไปครึ่งชั่วโมง” เหลยอวี่พูดด้วยรอยยิ้ม “เเต่งตัวใกล้จะเสร็จเเล้วค่ะ”

“โอ้! ” ตอนนี้เฟิงเชียนเสวี่ยเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองกำลังเเต่งตัวอยู่ในร้าน‘ชายาอ๋อง’ เธอมองดูตัวเองในกระจก อดอุทานไม่ได้ว่า “นี่ฉันเหรอเนี่ย?สวยจัง……อา!”

เธอยังไม่ทันพูดจบ ก็เห็นเยี่ยเจิ้นถิงในกระจก ตกใจเเทบช็อค

มือหนึ่งถือเเก้วเหล้าทรงสูง มือหนึ่งจับคาง มองดูเธอด้วยท่าทีผ่อนคลาย ใบหน้าไม่ได้เเสดงความรู้สึกอะไรออกมา เเต่ดวงตากลับมีสิ่งที่ซับซ้อนมากมายผุดอยู่……

เธอสวยจริงๆ ไม่ใช่สวยเเบบเสริมเติมเเต่ง เเต่เป็นความสวยเเบบธรรมชาติบริสุทธิ์ เหมือนนางฟ้าตกลงมาบนโลก…..