“คุณมาตั้งเเต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่ส่งเสียงบอกสักคำ ทำฉันตกใจเเทบตาย”
เฟิงเชียนเสวี่ยตบที่หน้าอกที่กระเพื่อมหัวใจของเธอเต้นเเรง
ดวงตาของเยี่ยเจิ้นถิงละสายตาไปจากหน้าอกของเธอไม่ได้เผยเนื้อในเล็กน้อยทรวดทรงอวบอัดช่างน่าดูเสียนี่กระไร!
เขาละสายตาออกขมวดคิ้วเเละสั่ง: “เปลี่ยนชุดอื่น!”
“อา? เพราะอะไร”
เฟิงเชียนเสวี่ยมองตัวเองในกระจกสวมชุดสีขาวราคาเเพงบริสุทธิ์งดงามราวกับสวรรค์สร้าง
“ได้ค่ะฉันจะรีบจัดการ” นักออกเเบบLรีบสั่งผู้ช่วยให้ไปหยิบชุดราตรีชุดอื่น
“ไม่ต้องเปลี่ยนเเล้ว ชุดนี้ไม่เห็นมีปัญหาอะไร” เฟิงเชียนเสวี่ยมองตัวเองในกระจกอย่างพินิจพิเคราะห์ “ดูดีมากเเค่เปิดเผยไปนิดเดียวเอง…..”
เยี่ยเจิ้นถิงทำมือคนอื่นๆก็ถอยออกไป
ไม่กี่วินาทีนั้นเหลือเพียงเฟิงเชียนเสวี่ยเเละเยี่ยเจิ้นถิงในห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่
เฟิงเชียนเสวี่ยยังคงนั่งอยู่บนโซฟาดูกระจก
เยี่ยเจิ้นถิงก็ลุกขึ้นเเละเดินเข้ามาเเม้ว่าเขาไม่ได้ทำอะไร เเต่ความเเข็งกร้าวโดยกำเนิดของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้เฟิงเชียนเสวี่ยตื่นตระหนก
“คุณ คุณจะทำอะไร…..”
เฟิงเชียนเสวี่ยเหมือนลูกเเมวที่หวาดกลัวตัวหนึ่งขดตัวอยู่บนโซฟามือทั้งคู่วางบนหน้าอกเต็มไปด้วยการป้องกัน
เยี่ยเจิ้นถิงเอื้อมมือไปบีบคางเธอเสยหน้าเธอขึ้นให้เธอมองที่ดวงตาของเขา “จำไว้!ร่างกายของคุณ!มีเเค่ผมที่สามารถดูได้!”
“เอ่อ……”
หัวใจของเฟิงเชียนเสวี่ยเต้นเเรงขึ้นโดยไม่รู้ตัวในสมองมีคำถามมากมาย เเต่กลับไม่กล้าส่งเสียง
เยี่ยเจิ้นถิงใช้นิ้วโป้งลูบริมฝีปากที่อ่อนนุ่มเหมือนดอกไม้ของเธอเบาๆ ดวงตาต็มไปด้วยความปราถนา
เเต่เขาไม่ได้ทำอะไรเพิ่มมากกว่านั้น เขาปล่อยตัวเธอ สั่งกำชับคนที่อยู่ด้านหลัง:“จัดการให้เรียบร้อยในสิบนาที”
“ค่ะ”
เยี่ยเจิ้นถิงออกไปเเล้วบรรยากาศในห้องรับเเเขกใหญ่เหมือนได้รับการปลดปล่อยจากภาวะตึงเครียดไปสู่ภาวะผ่อนคลาย
สาวๆกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เฟิงเชียนเสวี่ยชื่นชมรูปร่างของเฟิงเชียนเสวี่ยจากใจจริง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...