สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 83

“ใครเป็นเมียกันเเน่?” ไป๋ลู่โกรธจนหน้าซีดเผือก

“ใจเย็นไว้” ไป๋ชิวอวี่จับมือเธอปลอบโยน

……

เฟิงเชียนเสวี่ยนั่งกระสับกระส่ายกลัวว่าสองเเม่ลูกจะทำอะไรสักอย่างอีกเเล้ว

เยี่ยเจิ้นถิงกุมมือเธอเบาๆกิริยาที่ละเอียดอ่อนนี้กลับทำให้จิตใจเธอสงบได้อย่างน่าประหลาด

เธอหันศรีษะไปมองเขา เขากำลังมองไปที่เวทีอย่างตั้งใจใบหน้าเรียบเฉยไม่เเสดงอารมณ์ เเต่ความอุ่นในมือของเขาถูกส่งผ่านฝ่ามือมีความอบอุ่นชนิดหนึ่ง

หัวใจของเธอเหมือนสายของไวโอลินที่ถูกดึงออกมามันเเกว่งเล็กน้อย

พนักงานเสิร์ฟเริ่มเสิร์ฟอาหารอาหารค่ำเพื่อการกุศลในคืนนี้เป็นสถานการ์ณพิเศษ ทุกคนเข้าร่วมการประมูลขณะรับประทานอาหาร

ปัจจุบันการเเบ่งโต๊ะจะขึ้นอยู่กับครอบครัว เเต่ละครอบครัวนั่งโต๊ะเดียวกัน

เฟิงเชียนเสวี่ยมองไปที่อาหารฝรั่งเศสที่พนักงานยกมาอดไม่ได้ที่จะเลียริมฝีปากหิวมากเลยเเละเค้กชิ้นเล็กๆที่กินไปในรถก็ดูเหมือนจะไม่พอ

เยี่ยเจิ้นถิงหยิบไวน์เเดงจากบริกรชูขึ้นต่อหน้าเฟิงเชียนเสวี่ย

เฟิงเชียนเสวี่ยชนเเก้วกับเขาจิบไวน์คำนึงพูดอย่างเป็นกันเองว่า: “เอาไวน์ชั้นเลิศขนาดนี้มาต้อนรับเเขก ช่างกล้าเสียจริง!”

“หืม?” เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้วขึ้น “คุณรู้หรือคือไวน์อะไร”

“ทำไมจะไม่รู้?” เฟิงเชียนเสวี่ยกำลังหั่นสเต๊ก ตาไม่พระพริบสักนิด ทะเลเเห่งรักที่ผลิตโดยชาโตว์บอร์โดว์S,คุณเอาออกมาเลี้ยงเเขก จะไม่ฟุ่มเฟือยเกินไปเหรอ”

“ดูไม่ออกว่าคุณรู้เรื่องไวน์” เยี่ยเจิ้นถิงยกมุมปากขึ้น “ทะเลเเห่งรักล้อตนี้ฉันซื้อไว้ทั้งหมด คนอื่นๆไม่น่าจะได้ชิม ทำไมคุณถึงรู้จัก ”

“8ปีก่อนฉันกับพ่อไปที่ชาโตว์บอร์โดว์Sฉันชิมมันในห้องเก็บไวน์ เดิมทีคุณพ่อของฉันคิดอยากซื้อสักสองสามถัง น่าเสียดายยังไม่ทันซื้อก็โดนคนกว้านซื้อไปเสียก่อน คิดไม่ถึงคนๆนั้นคือคุณ”