สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 89

“บ้าเเล้วมั้ง?สร้อยคอเส้นเดียวให้ราคาตั้งร้อยล้าน” ไป๋ชิวอวี่ตกตะลึง

“ร้อยล้านเเล้วยังไง?สามีหนูไม่ใช่ไม่มีเงิน” ไป๋ลู่กำลังจะยกป้าย

“รีบวางลง…….” เฟิงซื่อหยวนรีบคว้าข้อมือของเธอ “ลูกคิดจะฆ่าเฮ่าเซวียนให้ตายหรือไง”

“พ่อ พ่อจะทำอะไรหน่ะ…… ”

“ฟังพ่อหนูพูดเถอะ อย่าเหลวไหล” ไป๋ชิวอวี่ตำหนิ

ไป๋ลู่โกรธมากได้เเต่ยอมรับโชคชะตา

“หนึ่งร้อยล้านครั้งที่หนึ่ง หนึ่งร้อยล้านครั้งที่สอง……”

“คุณจะบ้าเหรอ? ใช้เงินร้อยล้านประมูลสร้อยหนึ่งเส้น?” เฟิงเชียนเสวี่ยกดเสียงพุดต่ำๆพูดกับเยี่ยเจิ้นถิงอย่างตื่นเต้น “นี่ไม่ฟุ่มเฟือยไปหน่อยเหรอ”

“เงินก็เป็นเเค่ตัวเลข” เยี่ยเจิ้นถิงนิ่งไม่ไหวติง

“เเต่ว่า……”

“หนึ่งร้อยล้านครั้งที่สาม ปิดการขาย” พิธีกรเคาะสิ้นสุดการขาย

พนักงานหญิงในชุดเดรสยกสร้อยคอทับทิมสีเเดงอย่างระมัดระวังลงจากเวทีมอบให้เยี่ยเจิ้นถิง

เยี่ยเจิ้นถิงหยิบสร้อยคอเเล้วยื่นให้เฟิงเชียนเสวี่ย:“ให้คุณ!”

เฟิงเชียนเสวี่ยตกตะลึงสร้อยคอทับทิมสีเเดงมูลค่าหนึ่งร้อยล้านมอบให้เธอ?

เขาเเน่ใจนะ?

เสียงโกลาหลดังขึ้น เสียงสมาชิกในครอบครัวหลายคนกำลังพูดถึงที่มาของเฟิงเชียนเสวี่ยไม่รู้ว่าเป็นลูกสาวผู้ร่ำรวยบ้านไหน หรือว่าเป็นสตรีผู้สูงศักดิ์ของราชวงศ์ถึงอยู่ในสายตาของเยี่ยเจิ้นถิง

ตอนนี้คนส่วนใหญ่ต่างไม่มีใครรู้จักเฟิงเชียนเสวี่ยมีเเค่สมาชิกครอบครัวสามคนที่รู้จักเธอ

เเต่ทั้งสามคนไม่กล้าเเม้กระทั่งหายใจหันไปมองไป๋ชิวอวี่

ไป๋ชิวอวี่ขยิบตาให้พวกเขาเป็นความหมายว่าให้พวกเขาไปเปิดโปงสถานะที่เเท้จริงของเฟิงเชียนเสวี่ย

มีสองคนที่ไม่เห็นด้วย,เเต่ญาติห่างๆอีกคนของตระกูลเฟิง ภรรยาของหม่าเฉียงที่ชื่อเฉียวเหยียน

ครั้งก่อนที่บ้านตระกูลไป๋ หม่าเฉียงโดนเฟิงเชียนเซวี่ยสั่งสอน สองสามีภรรยาโกรธเเค้นจนถึงตอนนี้

คืนนี้พอหม่าเฉียงเห็นเฟิงเชียนเสวี่ยเข้ามาในงานก็พึมพำด่าไปหลายคำจากนั้นหาข้ออ้างออกไปสูบบุหรี่ข้างนอก

ปกติเยี่ยเจิ้นถิงจะไม่เชิญสื่อมวลชนเเละยังมีข้อบังคับเกี่ยวกับการห้ามเผยเเพร่รูปถ่ายสู่สาธารณะ ไม่อย่างนั้นข่าวของคืนนี้จะต้องเป็นข่าวใหญ่ประเด็นร้อนของสื่อหลักทั่วประเทศ

เฟิงเชียนเสวี่ยมองดูที่สร้อยทับทิมสีเเดงมูลค่าหนึ่งร้อยล้านตรงหน้าในสมองมีเสียงกึกก้องวุ่นวาย

มือทั้งสองบิดไปมาที่หน้าอก ตื่นเต้นเหมือนจะหายใจไม่ออก หัวใจเต้นระรัว…..

“เอาไม่เอา?” เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้วถามมองอย่างไม่อดทน “ไม่เอาก็เอาไปทิ้ง!”

พูดเสร็จเขาก็ทำท่าจะโยนสร้อยทับทิมสีเเดงทิ้ง……

“เอาเอาเอา!”

เฟิงเชียนเสวี่ยรีบเเย่งสร้อยคอมาเพราะความรีบร้อนเกินไปจึงไม่ระวังโผเข้าไปในอ้อมกอดของเขา

เยี่ยเจิ้นถิงยิ้มที่มุมปากกระซิบที่ข้างหูของเธอ: “อบอุ่นดีนี่~”

“ฉัน ฉันไม่ได้ตั้งใจ……”

เฟิงเชียนเสวี่ยหน้าเเดงไปถึงใบหูเสียงหึ่งๆดังท่ามกลางเสียงปรบมือกึกก้อง