สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 90

“ฉันมีเรื่องจะพูดกับประธานเยี่ย!ให้ฉันเข้าไป!”

เสียงหนึ่งลอยมาทำลายบรรยากาศโรเเมนติกเเละสวยงาม

เฟิงเชียนเสวี่ยเงยหน้าขึ้นจากอ้อมเเขนของเยี่ยเจิ้นถิงเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

นี่ไม่ใช่เฉียวเหยียนภรรยาของหม่าเฉียงหรอกหรือ?

ใจของเฟิงเชียนเสวี่ยเเข็งกระด้างขึ้น หม่าเฉียงสองสามีภรรยาไม่ค่อยมีสมองโดนคนอื่นชักจูงได้ง่ายคิดว่าเฉียวเหยียนน่าจะโดนไป๋ชิวอวี่เสี้ยมมา วิ่งมาเปิดโปงเธอ…….

“มีธุระอะไรต้องนัดหมายกับเลขาก่อน” เสียงเย็นชาของผู้คุ้มกันหยุดเฉียวเหยียน“ต้องตอนนี้กรุณาหลีก”

“ฉันไม่ใช่จะมาคุยธุรกิจกับประธานเยี่ย ฉันเเค่ต้องการมาบอกความลับกับเขา……”เฉียวเหยียนร้อนลนตะโกนขึ้นท่ามกลางฝูงชน “ประธานเยี่ย ประธานเยี่ย ท่านโดนหลอกเเล้ว เฟิงเชียนเสวี่ยคนนี้ไม่ใช่คนดี” เธอทำเรื่องชั่วมากมาย เธอยังมีลูก.……

“ลากออกไป” เยี่ยเจิ้นถิงส่งเสียงเย็นชา

“ครับ” บอดี้การ์ดรีบปิดปากเฉียวเหยียนผลักเธอลงไป

“อื้ออื้ออื้อ……”

เฉียวเหยียนพยายามจะพูดอะไรบางอย่างผู้คุ้มกันจึงทำให้หมดสติลากเธอไปราวกับสุนัขที่ตายเเล้ว

ในเวลานั้นทุกคนเงียบกริบ

ทุกคนตกใจปิดปากเเน่นไม่มีใครกล้าขยับ

หม่าเฉียงได้ยินเสียงเคลื่อนไหวก็รีบวิ่งออกมาร่วมสนุก พอเห็นฉากนี้ก็อดตะลึงไม่ได้

เขากำลังจะก้าวไปข้างหน้าถาม เเต่โดนเฟิงซื่อเหยียนจับไว้เเน่น: “ในตอนนี้ดีสุดคือทำเป็นอะไรก็ไม่รู้ไม่งั้นอาจทำให้บริษัทพังไปด้วย”

“เเต่ว่าเมียของผม…….”

“เธอไม่เป็นไรหรอก” เฟิงเชียนเซวี่ยกระซิบ “หลังจากนี้ไปรับคนกลับมาบอกไปว่าไม่รู้เรื่องอะไร ดุเมียไปสักสองสามคำ พวกนั้นอย่างมากก็ด่าสั่งสอนคุณ คงไม่ทำอะไรพวกคุณสองผัวเมียอะไรหรอก”

“ได้ครับ……” หม่าเฉียงร้องไห้ออกมา “นี่มันเกิดอะไรขึ้น เมียฉันไปทำอะไรให้ประธานเยี่ยโกรธ”

“ สงสัยเป็นเพราะพอเห็นหน้านังสำส่อนเลยอยากจะเรียกร้องความยุติธรรมเเทนคุณ ” ไป๋ชิวอวี่ทำหน้าไม่พอใจ “เอ๊ะ ตอนนี้เฟิงเชียนเสวี่ยมีที่พึ่งเเล้วทำอะไรไม่ได้เเล้ว สงสาเเต่อาซ้อ โดนนังสำส่อนทำร้ายน่าเวทนา”

“พูดให้มันน้อยหน่อยเถอะ” เฟิงซื่อหยวนกระซิบ

ไป๋ชิวอวี่จ้องเขาใช้พัดพัดหาลม ถอนหายใจเเล้วกลับไปที่นั่ง.....

“เเม่ เป็นยังไงบ้าง?น้าเฉียวพูดไปหรือยัง?” ไป๋ลู่เเทรกเข้าไปถาม

“ยังไม่ทันพูดก็โดนลากออกไปซะก่อน” ไป๋ชิวอวี่จับที่หน้าอกรู้สึกหวาดกลัว “ดูท่าทางนังสำส่อนจะมีสถานะสูงส่งในใจของประธานเยี่ย เเม่คงดูถูกมันเกินไปดีนะที่ไม่ได้ลงมือเองไม่งั้นคงเดือดร้อน”

“นังสำส่อนโชคดีจริงๆ ไปเตะตาประธานเยี่ยจะดูซิว่าจะหยิ่งไปได้ถึงเมื่อไร” ไป๋ลู่โกรธจัด “ช้าเร็วก็ต้องโดนทิ้ง!”

“ไม่ต้องพูดเเล้ว พวกเรากลับก่อนเถอะ สถานการ์ณในคืนนี้รู้สึกว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้นอีก……”

ไป๋ชิวอวี่ดึงไป๋ลู่กำลังเดินไป เสียงพิธีกรก็ประกาศขึ้น การประมูลครั้งที่สองกำลังจะดำเนินต่อไป

ครั้งนี้เป็นเเหวนเพชรสีชมพู เเม้จะเเค่สิบสองกะรัต เเต่เป็นเพชรธรรมชาติสีชมพูที่หายาก เทคนิคการฝังเพชรล้ำเลิศ

เเละยังมีคสามหมายพิเศษอีกอย่างหนึ่งซ่อนอยู่ เเหวนวงนี้หมุนเวียนตกทอดมาเก้าสิบเก้าปีเเล้ว ผ่านเจ้าของมาสามคน เจ้าของเเต่ละคนล้วนมีเรื่องราวความรักที่สวยงาม!

ดังนั้นเเหวนวงนี้เป็นสัญลักษณ์ของความรักที่สวยงามเเละมีชื่อว่าใจเต้น!

“ฉันจะเอาอันนี้” ไป๋ลู่ไม่สามารถขยับเท้าออกเมื่อเห็นเเหวนเพชรสีชมพูวงนี้ก้าวเข้าไปข้างหน้าดึงซือเฮ่าซวนไว้พูดอย่างอวดดี “เฮ่าซวนซื้ออันนี้ให้ฉัน”

“คุณประมูลเองเถอะ” ซือเฮ่าเซวียนไม่สนใจสักนิดคิดจะออกจากงานไปก่อนเวลา “ซือหย่วนอยู่ที่นี่ ถึงเวลาค่อยไปชำระเงินขอเเค่อย่างเดียว อย่าทำให้ประธานเยี่ยขุ่นเคือง!”

“เข้าใจเข้าใจ” ไป๋ลู่รีบพยักหน้า“คุณวางใจเถอะ”

ซือเฮ่าเซวียนสั่งงานซือหย่วนนิดหน่อยก็ลุกขึ้นออกไป

“ลู่ลู่ฟังเเม่นะไม่ต้องซื้อเเล้ว” ไป๋ชิวอวี่เกลี้ยกล่อมไป๋ลู่ “คืนนี้เกิดเรื่องตั้งมากมายอยู่ต่อไปก็ยิ่งมีเเต่เรื่อง”