สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 96

เเค่นี้ยังไม่พอ?

คุณชอบฉันมากขนาดไหน?

เฟิงเชียนเสวี่ยในใจตื่นตระหนกมากขึ้น เเย่ล่ะ ผู้ชายคนนี้ตกหลุมรักฉัน ถ้าฉันปฎิเสธเขาอีกเขาจะจากรักกลายเป็นเกลียดมั้ย

เยี่ยเจิ้นถิงหมดความอดทนเเล้ว,จูโจมข้ามมาร่างเหยียดตรงสูงใหญ่มองมาที่เธอราวกับสัตว์ป่า

“ประธานเยี่ยใจเย็น ใจเย็น!”

หัวใจของเฟิงเชียนเสวี่ยเต้นเร็วจนเเทบจะระเบิดออกมาจากอก เเต่ยังรวบรวมความกล้าพูดขึ้น “คุณเริ่ดขนาดนี้ไม่ใช่ฉันไม่ชอบคุณเเต่ฉันไม่กล้าชอบคุณเพราะว่าฉัน ฉัน……”

“คุณยังพูดมากอีกฉันจะให้เธอลงจากรถ”เยี่ยเจิ้นถิงบีบคางของเธอ “เจ้าเล่ห์อะไรอย่างนี้!”

พูดเสร็จเขาก้มหน้าลงจะจูบเธอ……

“ฉันมีเเฟนเเล้ว!”

เฟิงเชียนเซวี่ยหลับตาพูดโพล่งออกมา

ริมฝีปากของเยี่ยเจิ้นถิงอยู่บนริมฝีปากของเธอเเล้ว ทันใดนั้นก็ตัวเเข็งทื่อไม่ไหวติงค้างอยู่อย่างนั้นไม่มีปฎิกิริยาอะไร

ความเย็นที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายนั้นเพียงพอที่จะเเช่เเข็งเฟิงเชียนเสวี่ย

เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจตัวสั่นเหมือนเหยื่อของสัตว์ร้าย

เป็นเวลานานที่สุดเยี่ยเจิ้นถิงถอยกลับไปยังที่นั่งของตัวเอง

ความรู้สึกอึดอัดเเม้จะอยู่ไกลออกไป เเต่ก็ไม่ได้หายไปไหน ภายในรถเต็มไปด้วยบรรยากาศหนาวเย็นเเผ่กระจาย

เฟิงเชียนเสวี่ยค่อยๆลืมตามองเขาอย่างขลาดๆ……

อยากอธิบาย อยากเกลี้ยกล่อมเขา อยากหาทางออกให้ตัวเอง เเต่ไม่กล้าขยับปาก ไม่กล้าพูด

“เเฟน?” เยี่ยเจิ้นถิงมองเธออย่างเย็นชา “เกิดขึ้นตั้งเเต่เมื่อไร”

“สักพักหนึ่งเเล้ว” เสียงของเฟิงเชียนเสวี่ยเบาเหมือนเสียงยุง

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้พูดหยิบเเก้วเหล้าทรงสูงรินเหล้าลงไป

ตอนวางเเก้วเหล้า ก็เปลี่ยนเป็นใบหน้าที่เคร่งขรึมไป ในดวงตาไม่มีความอบอุ่นอีก“ผมว่าคุณเข้าใจผิด”

“เอ๋?” เฟิงเชียนเสวี่ยตะลึงเขาควรโดนหมัดนี้หลอกไม่ใช่เหรอ?

“ข้อที่หนึ่ง!” เยี่ยเจิ้นถิงชูนิ้ว ฉันพาเธอกลับบ้านมารักษาเพราะเธอโดนคนในบริษัททำร้ายจนบาดเจ็บต่อหน้าฉัน เรื่องเเพร่ออกไปจะไม่ดีกับชื่อเสียงของบริษัท”

“ข้อที่สองผมให้สร้อยคอคุณก็เเค่อยากให้ เเม้ว่าเงินร้อยล้านสำหรับคนอย่างคุณจะเป็นโชคใหญ่ เเต่สำหรับผมก็เเค่ตัวเลขเท่านั้น”