สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 22

ออกจากรีสอร์ทมาได้ยังไม่นาน ชายหนุ่มสังเกตเห็นเธอนั่งบิดไปมา

"มีอะไรเหรอลูก" ผู้เป็นแม่เห็นว่ารถหยุดก็เลยถามลูกชายที่นั่งอยู่ด้านหน้า

"คุณเป็นอะไร" เขาตะโกนผ่านกระจกนั้นเพื่อมาถาม โดยที่ไม่ได้สนใจคำถามของแม่เลย

อรชรถึงหันมองไปดูลูกสะใภ้ที่นั่งอยู่ด้านข้าง "หนูเป็นอะไร"

"ปวดท้องค่ะ สงสัยเพราะกิน..เอ่อ.." ของเปรี้ยวที่เขาไปหามาให้ทานมันออกฤทธิ์เร็วมาก

"เลี้ยวเข้ารีสอร์ทด้านหน้าเลย"

"ปั๊มน้ำมันก็ได้มั้งลูก" เพราะตรงไปอีกนิดหนึ่งก็จะเป็นปั๊มน้ำมันแล้ว

"ปั๊มน้ำมันจะไปสะอาดอะไรแม่" คนรถก็ทำตามโดยการวิ่งเข้ารีสอร์ท ..ชายหนุ่มลงทุนไปเปิดห้องเพื่อให้เธอได้เข้าห้องน้ำ

จังหวะนี้ไม่มีเวลาตำหนิสามีแล้ว เพราะปวดหนักมาก พอลงจากรถได้ วาดเดือนก็รีบตรงเข้าไปในห้องน้ำ

"หึ.."

"มึงขำเหี้ยอะไรวะ" อาทิตย์ถามนักรบที่ยืนอยู่ข้างกัน เพื่อรอให้เธอออกมา

"มึงเวอร์เกินไปแล้วนะ"

"กูเวอร์ตรงไหน"

"เวอร์ทุกตรงนั่นแหละ"

"แม่เข้าไปดูเธอหน่อยสิครับทำไมนานจังเลย" เขาไม่สนใจที่จะพูดกับเพื่อนแล้ว

"มึงก็ปล่อยให้เมียมึงขี้แบบสบายใจหน่อยเถอะวะ"

"แต่นี่นานแล้วนะเว้ย"

จากที่คุยกันอยู่เพียงไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดออก

"อาทิตย์!" แม่ตำหนิลูกชายทันทีที่กำลังจะเดินเข้าไปหาเธอแบบลืมตัว

เขาก็เลยต้องได้หยุดแล้วรีบกลับขึ้นรถก่อน แต่สายตาของชายหนุ่มยังมองแบบเป็นห่วง

รถขับมาเพียงไม่นาน อาทิตย์ก็ให้คนรถหยุดซื้อของให้เธอทาน

พอซื้อให้ เธอก็รับไว้ แต่ไม่มีอะไรที่ทานได้เลย เพราะจะอาเจียนอย่างเดียว

รถตู้คันหรูเลี้ยวเข้าไปในคฤหาสน์หลังงาม ในเวลาที่ท้องฟ้ากำลังมืดครึ้ม

"สงสัยฝนจะตกแน่เลยเนี่ย" อรชรก้าวลงรถ แจ๋วและป้าแนบก็รีบเข้ามารับ

ส่วนอาทิตย์ได้แต่มองเธอผ่านกระจกด้านหน้า

"อึบ..อึบ..อ้วกก" หญิงสาวพยายามกลั้นไม่ให้ตัวเองอาเจียนใส่รถมาจนถึงบ้าน ตอนนี้เธอกลั้นไม่อยู่แล้ว..

"ว๊ายยย!! โสโครกทุเรศ!" มันเป็นเสียงของแจ๋วที่อุทาน เมื่อเห็นสิ่งที่วาดเดือนปล่อยออกมา แต่แจ๋วไม่ได้พูดแรง

"หนูเป็นยังไงบ้าง" อรชรรีบเข้ามาลูบหลังให้ลูกสะใภ้ แล้วมองไปดูหน้าลูกชายคงจะเป็นห่วงเมียมาก

"เวียนหัวมากเลยค่ะ"

"แม่ครับ" ชายหนุ่มกำลังจะลงมาจากรถ แต่ถูกผู้เป็นแม่ห้ามไว้ เพราะพวกเขาทั้งสองจะอยู่บ้านหลังเดียวกันไม่ได้

"เดี๋ยวแม่จะดูแลหนูวาดเดือนให้เป็นอย่างดี ลูกไม่เชื่อใจแม่หรือไง..ดูแลเจ้านายด้วยนะนักรบ" ก่อนที่จะพาลูกสะใภ้เข้าบ้านนางไม่ลืมที่จะสั่งคนสนิทของลูกชาย

"แจ๋วไม่ต้องตามเข้ามา ไปทำความสะอาด" แล้วนางก็หันไปสั่งแม่บ้าน

"อะไรนะคะ หยี้.."

"แจ๋ว!" ป้าแนบรีบตำหนิหลาน เพราะทำกิริยาไม่ดีเลย

"กูว่าเราไปก่อนดีกว่าว่ะ" นักรบชวนเพื่อน เพราะอาทิตย์ต้องย้ายไปอยู่คอนโดที่ซื้อใหม่

"กูขออยู่ที่นี่สักคืนก่อนไม่ได้เหรอวะ" เห็นอาการของเธอแล้วมันทำให้เขาเป็นห่วงมาก

"มันก็แค่อาการคนท้องปกติ มึงไม่รู้จักเลยหรือไงคนท้องน่ะ"

"กูรู้ว่าคนท้องต้องมีอ้วกมีอะไรบ้าง แต่มึงก็เห็นว่าเรื่องบ้าอะไรมันเกิดขึ้นกับกูบ้าง..เผื่อดึกๆ เมียกูเป็นอะไรขึ้นมาล่ะ"

"ถ้าจะเป็นอะไรขึ้นมา ก็เพราะมึงนั่นแหละที่เข้าใกล้" ตอนนี้ทุกคนเชื่อแทบจะเต็มร้อยเปอร์เซ็น เพราะสิ่งที่ยืนยันให้พวกเขาเชื่อก็คือ..ทำไมหลวงพ่อรูปนั้นถึงรู้ว่าเธอท้องทั้งๆ ที่ ไม่มีใครรู้เลยแม้กระทั่งเจ้าตัวเอง

"เดี๋ยวกูไปเอง มึงค้างที่นี่แหละ ถ้ามีอะไรมึงรีบพาเมียกูไปโรงพยาบาลเลยนะ ได้ยินไหม"

"เอาแบบนั้นก็ได้"