สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 32

"นมที่แช่ช่องฟรีซหายไปไหนแล้ว" หญิงสาวรีบเปิดดูช่องข้างล่างเผื่อว่ามีคนย้ายลงมาไว้แต่ก็ไม่เจอ

"ป้าคะ เห็นนมที่แช่อยู่ในนี้ไหม" จังหวะนั้นแม่บ้านที่ทำความสะอาดชั้นผู้บริหารก็เข้ามาพอดี

"เห็นอยู่ในถังขยะค่ะ แต่ตอนนี้ป้าเอาไปทิ้งแล้วนะคะ"

"แล้วมันไปอยู่ในถังขยะได้ยังไงคะ"

"ป้าก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ป้าไม่ได้ทิ้งนะคะ แต่ป้าเห็น" ป้าก็งงอยู่เหมือนกันว่าปั๊มนมออกมาได้เยอะขนาดนั้นแล้วทำไมต้องทิ้ง

ดวงตางามค่อยๆ ปิดลงเพื่อควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ไม่ให้มันระเบิด เพราะตอนนี้เธอพอจะเดาได้แล้วว่าใครเป็นคนทำ

"ไม่ทนแล้วโว้ย!!" พยายามกลั้นอารมณ์ไว้แล้วมันยิ่งพุ่งขึ้นสูง เพราะมันเป็นน้ำนมที่เธอกลั่นกรองออกมาเพื่อไว้ให้ลูกน้อยได้กิน

คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องกาแฟนั้น สองมือเรียวกำแน่นเพราะโมโหมาก

"ฝีมือเธอใช่ไหม" ถึงแม้ว่าจะโมโหมากแต่ก็พยายามตั้งสติไว้

"บ้าหรือเปล่าอยู่ดีๆ ก็.." ไอซ์หยุดคิดนิดหนึ่งว่าคำถามนี้มันคงจะเกี่ยวกับสิ่งที่เธอทิ้งไป "เธอหมายถึงนมหรือเปล่า"

"มันเป็นฝีมือของเธอใช่ไหม!!" วาดเดือนกัดปากกัดฟันถามไปอีกครั้ง

ตุ๊กตาและมดรีบเดินเข้ามาห้ามกลัวว่าจะเป็นเรื่องใหญ่

"เป็นฝีมือของฉันแล้วทำไม มันตู้เย็นของเธอหรือไง ถึงได้เอานมสกปรกมาแช่ไว้แบบนั้น"

"นมฉันสกปรกตรงไหน!" เลือดกำลังขึ้นหน้า

"หยี้!!! จะไม่สกปรกได้ยังไง บีบออกมาจากเต้าแบบนั้น" พูดพร้อมกับทำท่าทางขยะแขยงมาก

เพี๊ยะ!!

"วัาย..พอแล้วค่ะ" ตุ๊กตารีบเข้าไปห้ามก่อนที่วาดเดือนจะตบหน้าไอซ์ครั้งที่สอง

"มึง!!" ไอซ์เข้ามากระชากเสื้อของวาดเดือนให้ออกจากกลุ่มคนที่เข้ามาห้าม เพื่อที่จะตบคืน

"เกิดอะไรขึ้น" นักรบออกมาจากลิฟต์พอดีก็ตรงเข้ามาช่วยห้ามอีกคน

"เด็กฝากของคุณนักรบตบฉัน" ไอซ์ลูบแก้มตัวเองเบาๆ เพื่อให้รู้ว่าตรงไหนที่ถูกตบ

"ปล่อยค่ะ" วาดเดือนขอให้คนที่ห้ามเธออยู่ถอยออกไป ..พวกนั้นก็ถอยเพราะว่าเห็นนักรบขึ้นมาแล้ว

เพี๊ยะ!! ทุกคนคิดว่าเรื่องจะจบ แต่วาดเดือนไม่ยอมจบ หญิงสาวเดินเข้ามาแล้วตบเข้าอีกข้างหนึ่งแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

"กรี๊ดดด" ไอซ์โมโหมากที่ถูกตบ แต่พอจะเอาคืนกลับถูกห้ามไว้ มันก็เลยเจ็บใจมาก "ฉันจะไปฟ้องคุณอาทิตย์!!" ไม่พูดเปล่ายังเดินไปที่ห้องของอาทิตย์

"เชิญขี่ม้าสามศอกไปฟ้องเลย ฉันไม่กลัวหรอก!!" วาดเดือนตะโกนด่าตามหลังไป

"ผมว่าเราไปทำงานกันก่อนดีกว่า" นักรบรีบคว้าแขนของวาดเดือนให้เดินตามมาที่ลิฟต์

"ทำไมต้องหนีด้วย!" หญิงสาวพยายามแกะมือออก

"ไม่ได้หนี แต่ถอยไปตั้งหลักก่อน" เขาไม่อยากให้เธอเผชิญหน้ากับอาทิตย์ในสถานการณ์แบบนี้ พอลิฟต์เปิดออกนักรบกำลังจะพาเข้าไป

"เดี๋ยวก่อน" มันคือเสียงของอาทิตย์ พอได้ยินไอซ์บอกว่าถูกวาดเดือนตบ เขาก็รีบออกมา โดยที่ยังไม่ได้ถามว่าตบกันเพราะอะไร

"ไม่เอาน่าอาทิตย์" นักรบรีบเดินเข้ามาขวางหน้าเพื่อนไว้ เพราะตอนนี้เขาเดินตรงมาที่วาดเดือน

"บริษัทนี้ไม่สนับสนุนคนใช้ความรุนแรง" คำพูดนี้อาทิตย์พูดกับวาดเดือน ถึงแม้ว่านักรบจะยืนบังอยู่ก็ตามที

"กูเข้าใจแล้ว..เดี๋ยวกูเตือนคุณวาดเอง" ที่นักรบพยายามห้ามไว้ เพราะสักวันหนึ่งเพื่อนต้องจำได้ว่านี่คือภรรยา ..พอถึงวันนั้นกลัวว่าเพื่อนจะเครียดที่เคยทำแบบนี้กับเธอ

"เจ็บ" ไอซ์พยายามลูบคำใบหน้าของตัวเองให้รู้ว่าเธอเจ็บมาก แต่ที่จริงก็ไม่ได้เจ็บถึงขนาดนั้นหรอก แค่อยากจะออดอ้อนออเซาะ

"เข้าไปคุยกันในห้อง" สายตาคมมองไปที่หน้าของคู่กรณี โดยไม่ได้เอ่ยชื่อ แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาหมายถึงเธอ

"ทำไมต้องไปคุยข้างในด้วยล่ะคะ" วาดเดือนไม่ยอมเดินตาม

"ดี! ถ้าเก่งนัก..ไหนลองอธิบายมาสิ ถ้าเหตุผลไม่เพียงพอเชิญคุณเก็บข้าวของออกไปจากบริษัทนี้" สายตาของทั้งสองประชันกัน โดยไม่มีใครยอมลดละ

"ฉันไปแน่ค่ะ แต่ไม่ใช่เวลานี้..ผู้หญิงของคุณมีสิทธิ์อะไรเอานมลูกฉันไปทิ้ง"

"นมลูก..หมายความว่ายังไง" อาทิตย์คิดว่าตัวเองฟังผิด

"ก็เธอคนนี้น่ะสิคะเป็นแม่ลูกอ่อน แถมยังเอาเวลางานมาปั้มนมแช่ช่องฟรีซของบริษัทอีก" มันคือเสียงไอซ์ที่ยืนเกาะแข้งเกาะขาของอาทิตย์อยู่

"แม่ลูกอ่อน?"

"ใช่ค่ะแม่ลูกอ่อน.. ไอซ์เห็นว่ามันสกปรกเลอะเทอะตู้เย็นของผู้บริหาร ก็เลยทิ้งไปค่ะ" เจ็บครั้งนี้คุ้มมาก เพราะได้พูดความจริงให้อาทิตย์ฟังด้วยว่าผู้หญิงคนนี้มีสามีและมีลูกแล้ว

"ฉันถามหน่อย เธอโตมาไม่ได้ดื่มนมแม่เลยเหรอ ถึงบอกว่านมแม่สกปรก" หญิงสาวพยายามกลั้นน้ำตาไว้..ดูสิว่าเขาจะปกป้องใคร ระหว่างลูกเมีย และผู้หญิงที่ทิ้งน้ำนมของลูกเขาไป

"ก็แค่ทิ้งน้ำนม! เธอมีสิทธิ์อะไรมาตบหน้าฉัน..โอ้ยย เจ็บมากเลยค่ะคุณอาทิตย์ดูสิแดงหมดแล้ว" พูดพร้อมกับแนบใบหน้าลงที่ลำตัวของอาทิตย์ แต่สายตาจิกไปที่วาดเดือน

"เรื่องแค่นี้ทำไมต้องลงไม้ลงมือกันด้วย" พอได้ยินเหตุผลแล้ว ชายหนุ่มถึงกับเสียงอ่อนลง

"คุณพูดมาได้ยังไงว่ามันเรื่องแค่นี้ นั่นอาหารของลูกเรานะ!"

"คุณวาดเดือน!" นักรบต้องได้รีบปรามไว้ก่อนที่เธอจะพลั้งปากออกไป

"ฉันหมายถึงลูกฉันค่ะ" หญิงสาวรีบเปลี่ยนคำพูดใหม่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี(ไร้)รัก