สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 45

แกร่ก.. โชคดีที่แม่ของเขาไม่ได้ล็อกห้องไว้

"หนูอย่าเพิ่งตื่นนะลูก..อยากจะได้เพื่อนเล่นไหม..เดี๋ยวพ่อไปหามาให้" เขาแอบกระซิบพูดกับลูกชาย ก่อนที่จะย่างก้าวเข้ามาในห้องของผู้เป็นแม่

มือหนาวางลูกน้อยลงข้างกายของคุณย่าแบบเบาที่สุด ไม่เคยทำอะไรเบาขนาดนี้มาก่อนแล้วในชีวิต ตอนวางแทบจะไม่หายใจเลยด้วยซ้ำ

อาทิตย์ค่อยๆ ย่างกรายมาที่ประตู "..ฝากแป๊บเดียวเองนะครับคุณย่า" ก่อนที่จะปิดประตูกลับคืนให้ชายหนุ่มพูดออกมาเบาๆ ..เขาคิดว่าจัดการกับแม่ของลูกเสร็จค่อยกลับมารับลูกไปนอนด้วย เพราะกลัวคุณย่าไม่รู้สึกตัวเดียวพลิกมาทับหลานเข้า

"อืมม" กลับมาถึงห้องชายหนุ่มก็จู่โจมด้วยการจูบทันทีโดยไม่รอช้า

สองมือพยายามจัดการกับเสื้อผ้าน้อยชิ้นบนเรือนร่างระหง ส่วนปากยังบดขยี้จูบเธอแบบโหยหาโดยไม่ปล่อย

พอจัดการกับเสื้อผ้าของเธอจนหมด อาทิตย์ก็เริ่มจัดการกับของตัวเองบ้าง เสื้อผ้าของเขาถอดยากหน่อย เพราะยังอยู่ในชุดทำงาน

ในขณะที่บรรจงแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออกจากร่างกายของตัวเอง สายตาคมก็มองเรือนร่างระหงที่นอนทอดกายอยู่บนเตียงไม่ยอมละไปไหน

"อ๊อย..คุณอาทิตย์.." ชายหนุ่มจู่โจมอีกครั้งด้วยการจับขาเรียวทั้งสองข้างแยกออกจากกัน ใบหน้าหล่อคมโน้มลงไปตรงหว่างขา โดยไม่รอให้เจ้าของเรือนร่างได้เอ่ยปากพูดอะไร..แต่ถึงจะห้ามก็คงไม่ทันแล้ว

ลิ้นหนาตวัดหยอกเย้าสิ่งที่กีดขวางพอประปราย ก่อนที่จะวนลงไปจนถึงจุดกึ่งกลางที่ไวต่อความรู้สึกของอีกฝ่าย

ขาที่พยายามจะหนีบเพราะความเอียงอาย แต่เพียงไม่นานมันก็ค่อยๆ แยกออกจากกันเพื่อเปิดทางให้ลิ้นหนาแทรกเข้ามาได้สะดวก

พอได้สัมผัสทุกส่วนบนร่างกายของเธอ เพิ่งรู้ว่ากลิ่นหอมนี้มันคือกลิ่นที่ออกมาจากผิวกายของเธอ ทีแรกเขาคิดว่าคงเป็นกลิ่นน้ำหอมที่เธอใช้ แต่พอสัมผัสไปทั่วเรือนร่างมันซ่อนอยู่ทุกจุดบนร่างกายของเธอ มันคงเป็นกลิ่นออกมาจากผิวกายที่เนียนละมุน ..ทำไมผู้หญิงที่โดดเด่นขนาดนี้เขาถึงจำเธอไม่ได้ มันต้องเกิดอะไรขึ้นกับความทรงจำส่วนที่หายไปของเขาแน่

ริมฝีปากหนาเคลื่อนย้ายออกจากจุดกึ่งกลางแนบลงต้นขาอ่อน ดวงตาคมแอบกรอกไปมองใบหน้าหวานที่บิดเบี้ยวไปโดยการปลุกเร้าของเขา

คนร่างหนาเคลื่อนย้ายริมฝีปากขึ้นมาจนถึงยอดปทุมทั้งสองข้างแล้วก็ดูด..."อืมมมม"

"......." วาดเดือนรู้สึกได้เลยว่าน้ำนมพุ่งเข้าไปในปากของเขาด้วย

ทั้งสองแอบสบตากันอยู่พักหนึ่ง แล้วก็ได้ยินเสียงเขากลืนน้ำนมลงคอไป

"วันหลังไม่ต้องให้ลูกกินจากเต้าแล้วนะ ใช้เครื่องปั๊มเอา" ดวงตาคมบ่งบอกถึงความจริงจังในคำพูดของตัวเอง

"ทำไม"

"พ่อหวง"

คนตัวเล็กที่อยู่ด้านล่างถึงกับพูดอะไรไม่ออกนอกจากอมยิ้ม ดวงตาของทั้งสองประสานกัน แต่แค่เพียงไม่นานริมฝีปากหนาก็เคลื่อนตัวลงมาปิดปากบางไว้แบบละมุน

"ขอได้ไหม" เขาถอนจูบออกพร้อมกับเอ่ยปากขอ

เพราะถ้าเธอไม่อนุญาตเขาก็จะไม่บังคับ ถึงแม้ว่าตอนนี้มันจะแข็งจนปวดไปทั้งลำแล้ว

ใบหน้าหวานตอบโดยการพยักหน้านิดหนึ่ง เพราะเธอก็ต้องการเขาจนห้ามใจตัวเองไม่ได้เหมือนกัน

แก่นกายลำใหญ่ได้ถูกส่งเข้าไปทันทีที่เธออนุญาต

"ซี๊ดด" เสียงหญิงสาวกัดปากกัดฟันไว้ เพราะมันเจ็บยิ่งกว่าครั้งแรกที่โดน