สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 62

"รู้แบบนี้แล้วน้องอย่าไปพูดให้ใครฟังนะคะ เดี๋ยวงานจะเข้าพี่เอา" น้ำฝนยังเน้นย้ำกับวาดดาว ว่าไม่ให้บอกเรื่องที่เธอพูดกับใคร

หญิงสาวถึงกับพูดไม่ออกกับสิ่งที่เพิ่งได้ยิน นี่เหรอที่เขาเรียกว่าช็อก เธออุตส่าห์คิดไว้แล้วว่าเรื่องมันต้องเป็นแบบนี้ ..แต่พอได้ยินจากปากของเพื่อนร่วมงาน มันก็รับไม่ได้อยู่ดี เมื่อคืนนี้แทบจะนอนไม่หลับเรื่องที่เขาขอคบ

"เข้างานนานแล้วทำอะไรกันอยู่ แล้วเมื่อไรเอกสารจะถึงมือแต่ละแผนกล่ะ" มันคือเสียงหัวหน้าแผนก แต่วันนี้ฟังดูเสียงแตกต่างไปจากทุกวัน คงเพราะอารมณ์ดีมาจากที่ไหน

"ผมมารับเอกสารที่จะใช้ในวันพรุ่งนี้ครับ" ขณะที่วาดดาวกำลังหยิบเอาเอกสารให้ได้มากที่สุด ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นหูดังมาจากทางด้านหลัง แต่เธอก็ไม่ได้หันไปมอง เพราะรู้แล้วว่าเขาคงจะเข้ามาหาแฟนของเขา..ไม่สิ..เมียของเขา

"เอกสารของคุณนักรบ ชุเตรียมไว้ให้แล้วค่ะ" วิชุดายิ้มหวานออกมาพร้อมกับแฟ้มเอกสาร แต่นักรบไม่ได้มองหน้าวิชุดาเลย เขามองมาที่หน้าของเธอ

พอได้เอกสารแล้ว วาดดาวก็หอบมันเดินผ่านเขาออกมา นักรบรีบตามออกมาโดยที่ไม่สนใจเอกสารที่วิชุดายื่นมาให้เลย

"เป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า" เขาดูตาเธอแดงๆ

"เปล่า"

หมั่บ!

"เอาคืนมานะฉันจะรีบเอาไปส่ง"

ตอนนี้เขาแย่งหอบเอกสารที่อยู่ในมือของเธอไปหมด

"ทำไมต้องเอามาทีละเยอะขนาดนี้ เก็บไว้ให้คนอื่นทำบ้าง"

"เก็บไว้ให้คนอื่นงั้นเหรอ เก็บไว้ให้ตัวเองน่ะสิไม่ว่า"

"หมายความว่ายังไง" เธอพูดออกมาแค่เบาๆ แต่เขาก็ได้ยิน

"เปล่าหรอกค่ะ ฉันจะรีบทำงานจะได้รีบเสร็จ เอาคืนมานะ"

"ไหนดูสิ ว่าต้องส่งแผนกไหนบ้าง" เขาไม่ยอมคืนเอกสารพวกนั้น ชายหนุ่มยังเปิดดูว่าต้องส่งที่ไหนบ้าง

พอพวกเขาออกไปแล้วคนทั้งแผนกต่างก็มองตาม

"ไม่คิดว่าจะหน้าด้านหน้าทนขนาดนี้ อุตส่าห์บอกแล้วว่าเป็นผัวของหัวหน้า ยังเดินยิ้มระรื่นออกไปกับเขาอีก"

"ฝนบอกแล้วเหรอ"

"บอกแล้ว..บอกไปเมื่อเช้านี้เอง"

"หัวหน้ารู้หรือยังว่าฝนพูด"

"ก็หัวหน้านั่นแหละเป็นคนให้พูด" มันคือเสียงน้ำฝนที่คุยกับเพื่อนในแผนก ที่ทำไปแบบนั้น เพราะอยากจะได้หน้า เผื่อว่าหัวหน้าดันให้ขึ้นมาทำในตำแหน่งที่สูงกว่านี้หน่อย

ตอนเย็นที่คอนโด..

วันนี้ก็เหมือนเมื่อวาน วาดดาวซื้อลูกชิ้นปิ้งรถเข็นคันนั้น แล้วก็นั่งกินมาบนรถประจำทาง

พอมาถึงคอนโดเธอก็ขึ้นมาด้านบน

หรือว่าเราจะกลับไปอยู่ที่บ้านดี ถ้าเรายังอยู่ห้องนี้กับเขาต่อไป สักวันหนึ่งแฟนเขาก็ต้องรู้ ..ที่เธอแก้ปัญหาโดยการจะกลับไปอยู่บ้าน เพราะถ้าไปอยู่ที่อื่นเขาต้องตามกลับมาแน่ และวาดดาวรู้ดีว่าทำไมเขาถึงตามเธอกลับมา เพราะกลัวโดนต่อว่าที่ทิ้งขว้างเธอ

ในขณะที่กำลังเก็บของอยู่นั้น ประตูคอนโดก็ได้ถูกเปิดเข้ามา

"ทำอะไร"

"ฉันมาคิดดูแล้วค่ะ ฉันควรจะกลับไปอยู่บ้านสักที"

"ทำไมถึงจะกลับ"

"เรื่องทุกอย่างมันเงียบลงแล้วนี่คะทางครอบครัวฉันก็คงไม่เอาเรื่องลุงแล้วล่ะ"

"ลุง?" เขาอยากจะได้ยินเธอเรียกคำนี้ เพราะมันดูสนิทกัน แต่ทำไมเขาถึงสัมผัสไม่ได้ว่าคำนี้เธอพูดออกมาจากใจ

"คุณมีเมียอยู่แล้ว คุณทำแบบนี้เพื่ออะไร"

"พรุ่งนี้นะ.. พรุ่งนี้ผมจะจัดการทุกเรื่องที่คุณข้องใจ แต่วันนี้ผมขอก่อนได้ไหม" ถ้าคืนนี้เขาปล่อยเธอไป พรุ่งนี้อาจจะไม่มีเธออยู่ตรงนี้เลยก็ได้

จบคำพูดนักรบก็ลงมือถอดเสื้อผ้าของคนตัวเล็กออก เขาไม่ต้องได้ลุ้นอะไร เพราะว่าเห็นทุกส่วนในร่างกายของเธอจนหมดแล้ว ซึ่งมันยังติดตาเขาอยู่..กับส่วนล่างที่ยังไม่มีอะไรปกคลุมเลย

พอเสื้อผ้าทุกชิ้นหลุดออกจากร่างระหง ชายหนุ่มก็โน้มลงไปจูบตามเรือนร่าง มือข้างที่ถนัดที่สุดถูกเลื่อนลงไปปลดตะขอกางเกงพร้อมกับรูดซิบลง ถ้าจะให้ถอดทั้งหมดคงใช้เวลาพอสมควร เพราะเขายังอยู่ในชุดทำงาน

นักรบเลือกที่จะควักเอาแค่เจ้ามังกรออกมา เพื่อที่จะใช้งานมัน

"โอ้ยย" หญิงสาวสะดุ้งตกใจ เมื่อเขาส่งแก่นกายเข้ามาในกลีบร่องเสียว แต่มันก็เข้าได้แค่นิดเดียว มือเรียวจิกลงที่แผ่นหลังกว้าง เพื่อบ่งบอกว่าตอนนี้เธอเจ็บมาก

นักรบปล่อยคาอยู่แบบนั้น เขาเริ่มซุกไซร้ตามเรือนร่างอีกครั้ง เพราะก่อนหน้านี้เขาคงรีบเกินไป

"อื้อ..เจ็บ"

คนร่างหนายังพยายามที่จะส่งความเป็นชายเข้าไปให้ได้ แต่ดูท่าทางแล้วคงจะเข้าได้ลำบาก ถ้าไม่ช่วยด้วยวิธีอื่นก่อน

"เข้าไปในห้องกัน" มือหนาช้อนเอาร่างที่เปลือยเปล่าขึ้นมาไว้ในวงแขน แล้วพาตรงเข้าไปในห้องนอน

ร่างระหงถูกว่างลงแบบทะนุถนอม แล้วคนตัวโตก็ลุกขึ้นมาจัดการกับเสื้อผ้าสิ่งกีดขวางบนร่างกายของตัวเองออก เพราะดูท่าทางแล้วคืนนี้คงจะยาว

"คุณนักรบคะ" วาดดาวตกใจอยู่ดีๆ ใบหน้าของเขาก็ซุกลงไปตรงหว่างขา ..สองขาเรียวรีบหนีบชิดเข้าหากันแบบอัตโนมัติ

"อ๊อย..อื้อ..ขะ..คุณนักรบ" เธอทำตัวไม่ถูก เมื่อถูกลิ้นหนาตวัดเลียวนอยู่ตรงจุดกึ่งกลาง

สองมือแกร่งพยายามลูบไล้ตามเรือนร่างเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ ส่วนปากของเขาทำหน้าที่ดูด..

"อือ..อื้อ..อื๊อออ" สะโพกงามเข้ารูปบิดตามแรงดูดของอีกฝ่าย เธอไม่คิดว่าเขาจะกล้าดูดตรงเม็ดรัญจวนของเธอแบบนั้น "ค..คุณนักรบ" จากที่พยายามดันหน้าผากเอาออก ตอนนี้กลับกลายเป็นจับมันกดลง