สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 63

"อือ..พอแล้วค่ะ" เขาดูดและเลียอยู่ตรงนั้นจนเธอขอร้องให้หยุด

"ขออีกนิดหนึ่งนะ" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับส่งนิ้วเข้าไปในร่องคับแคบแล้วค่อยๆ วนมันอยู่ในนั้น

ใบหน้างามส่ายไปมา เพื่อบอกให้เขารู้ว่านิดหนึ่งก็ไม่ได้.. เรื่องความอายไม่ต้องพูดถึง เพราะเขายังไม่ปิดไฟในห้องเลยสักดวงเลย..เธอเปิดไว้ตอนเข้ามาอาบน้ำ

นักรบมองต่ำลงไปแบบเสียดายมันน่ารักมาก อยากจะกินอยู่แบบนี้ทั้งคืนเลยด้วยซ้ำ แต่เขาจำเป็นต้องได้ทิ้งความสนใจจากตรงนี้ไปก่อน..เพราะถ้าเธอเปลี่ยนใจแย่เลย

ร่างหนาขยับขึ้นมาแนบชิด ริมฝีปากของเขากดจูบลง แต่หญิงสาวรีบเบือนหน้าออกห่าง

"ขอจูบหน่อย" ดวงตาอันเว้าวอนได้มองใบหน้างามที่อยู่ตรงหน้า แต่เขาก็ถูกปฏิเสธอีก "ทำไม" เสียงออดอ้อนเปล่งออกมาถามเบาๆ

"ก็เมื่อกี้คุณทำอะไรมาล่ะ"

"หือ?..ฮ่าาฮ่าาา" พอนึกขึ้นได้นักรบถึงกับขำก๊ากออกมา "ผมยังไม่รังเกียจคุณเลย"

"นั่นมันเรื่องของคุณ!" บ้าหรือเปล่า เพิ่งจะดูดเลียส่วนล่างของเธอมา แล้วยังจะมาขอจูบอีก

"ไม่ต้องกลัวหรอกผมกินมันเข้าไปหมดแล้ว" ลิ้นของเขาเลียรอบริมฝีปากหนาเพื่อให้เธอรู้ว่ามันไม่เหลือแล้ว

"คนบ้า!! อืมมมมม" เขาไม่ปล่อยให้เธอเอียงอายอยู่แบบนั้นนาน ชายหนุ่มกดริมฝีปากปิดลงจนจูบให้สำเร็จ จะไม่ให้จูบได้ยังไงเย้ายวนขนาดนี้

"โอ้ยย.. " พอแก่นกายลำใหญ่สอดใส่เข้ามา ก็ได้ยินเสียงโอดครวญออกจากริมฝีปากบางที่เขากำลังจูบอยู่นั้น

"เจ็บนิดหนึ่งนะ อดทนได้ไหม" เขายังพยายามจะส่งมันเข้าไป ถึงแม้ว่ามันจะคับแน่นมาก จนคนที่เป็นเจ้าของท่อนเอ็นนั้นสัมผัสได้ถึงความเกร็ง

"อ๊อยย..อือออ" นิ้วเรียวจิกลงที่ต้นแขนแกร่งเพื่อบ่งบอกให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอเจ็บมาก ในขณะที่เขากำลังพยายามสอดใส่มันเข้าไปให้ได้

คนร่างหนายันกายลุกขึ้นนิดหนึ่งแล้วจับสองขาเรียวแยกออก นิ้วแกร่งคลี่กลีบร่องให้แยกออกจากกันทั้งสองกลีบ เพื่อขยายให้มันกว้างขึ้น

พอมันขยายเพิ่มขึ้นแล้วมืออีกข้างของเขาก็จับแก่นกายถูไถขึ้นลง เพื่อให้น้ำหล่อลื่นแถวนั้นมันกระจายตัว ก่อนที่จะส่งมันเข้าไปในร่างกายเธออีกครั้ง

"ซี๊ดดด..อ้าาา.." จังหวะที่นักรบพยายามส่งมันเข้าไปเขาก็เจ็บยอดปลายไม่แพ้กัน แต่เขาก็มีความสุขมากที่รู้ว่าเธอยังเก็บสิ่งนั้นไว้ให้เขาเชยชม

"ทนหน่อยนะครับ ถ้ามันเข้าได้แล้วเดี๋ยวก็ดีขึ้น" ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างใบหูแล้วก็เริ่มขยับมันอีกครั้ง

"เจ็บค่ะ" น้ำตาเล็ดออกมาจากริมดวงตางามสื่อให้อีกคนรู้ว่าเธอคงจะเจ็บปวดมาก

"ให้ใช้ปากช่วยอีกไหม" เขากระซิบถามเบาๆ แต่ก็ยังพยายามดันสะโพกช่วย

มือเรียวรีบเกาะร่างหนาไว้แน่น เพราะกลัวว่าเขาจะก้มลงไปใช้ปากอีกครั้ง..ถ้าเป็นแบบนั้นยอมเจ็บดีกว่า

"หือ" ใบหน้าคมยกยิ้มขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอไม่อยากให้ใช้ปาก "ถ้างั้นทนเจ็บนิดหนึ่งนะครับ ซี๊ดด" แล้วเขาก็ดันมันเข้าไป "อ้าาา" นักรบรู้สึกสงสารเธอมาก แต่จะให้ปล่อยไป..คงไม่

"โอ้ยยย" ด้วยอายุของเธอที่ยังน้อย และยังไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน ที่สำคัญของเขามันลำใหญ่เกินไป จึงต้องได้พยายามกันมากหน่อย ..แต่ตอนนี้มันเข้าไปได้ครึ่งลำแล้ว สะโพกหนาก็เริ่มขยับอีกครั้ง

"อ้าา" ดวงตาคมมองใบหน้าหวานที่บิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บที่เขากำลังมอบให้แบบไม่ยอมลดละ

มือแกร่งจับขาเรียวขึ้นมาพาดไหล่ไว้เพื่อที่จะให้มันเข้าไปได้ลึกกว่านี้ แล้วกระแทกแบบทะนุถนอมที่สุด

"อื้อ อื้อ อ่ะ อ่ะ" หญิงสาวก็ปล่อยร่างกายไปตามที่เขาต้องการ แต่เสียงครวญครางกระเส่าของเธอก็ยังดังสม่ำเสมอ ..และมันก็ทำให้เขาอดรนทนไม่ไหว

"อ้าาซี๊ดด ทนอีกนิดนะ ใกล้แล้ว..เสียวว" จังหวะนี้นักรบไม่สามารถที่จะเบาลงได้อีกแล้ว เขากระแทก เพียงไม่นานทุกอย่างก็หยุด "อ๋อยยยย.. เสียวจังเลยคนดี" เสียงสูดปากสูดคอดังไม่ขาดสาย จนเขาได้พ่นพิษออกมา

ชายหนุ่มยันกายลุกขึ้นทันที เพราะไม่อยากจะปล่อยให้เธอเจ็บอยู่แบบนั้นนาน

"อย่าเพิ่งขยับนะครับ" คนร่างสูงรีบเดินไปหากระดาษทิชชูมาซับน้ำของเขาที่กำลังไหลเยิ้มออกมา และมีสีแดงติดออกมาด้วย คงจะเป็นสายใยแห่งความบริสุทธิ์ของเธอที่เขาได้ทำลายมันลงไป

ในระหว่างที่กำลังทำความสะอาดอยู่นั้นสายตาคมจ้องมองใบหน้าของเธอไม่ยอมละ แต่คนที่เป็นเจ้าของเรือนร่างไม่กล้าสบตาเลยด้วยซ้ำ