สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 100

ได้ยินอย่างนั้น น้าฉินก็ส่ายหน้าแล้วแสดงความคิดเห็น:"นิสัยแบบนี้ไม่ค่อยดีนะ มีเรื่องอะไรถึงไม่ใจเย็นๆ แล้วนั่งลงคุยกันก่อน จากนั้นล่ะ? เธอไปตามเขาไหม?"

"ตามแล้วครับ"

"แล้วเธอยอมกลับมาไหม?"

"ไม่ครับ เธอท้องลูกของผม และคบกับคนอื่น"

น้าฉินถอนหายใจแล้วตบหน้าตักอย่างแรงแล้วพูดด้วยความโกรธ:"มีเรื่องอย่างนี้ด้วยเรอะ! แบบนี้เมียเธอทำไม่ถูกนะ ต่อให้มีความขัดแย้งกันรุนแรงแค่ไหนแต่ก็ไม่ควรทำเรื่องแบบนี้! แบบนี้มันเรียกว่าอะไร นอกใจระหว่างสมรส! แต่งงานใหม่! แถมยังท้องลูกของเธออีก คนคนนี้..."

หร่วนซิงหว่านที่กำลังนั่งดูรายการใหญ่อย่างเงียบๆ ก็อดไม่ได้ที่จะพูดเสริม:"หย่ากันแล้วค่ะ"

น้าฉินรับ:"ต่อให้หย่ากันแล้วก็ไม่...หย่ากันแล้ว?"

น้าฉินนิ่งไปและถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ:"เสี่ยวโจว เธอหย่าแล้วเหรอ?"

โจวฉือเซินปรายตามองหร่วนซิงหว่านแล้วพยักหน้า

"งั้นนี่..."

ตอนนี้เองสวี่เยว่ที่เดินออกมาจากด้านใน

น้าฉินเป็นคนพูดเสียงดัง เธอได้ยินเรื่องที่พวกเขาคุยกันจากในครัว จู่ๆ ก็รู้สึกว่าเรื่องมันชักจะไปกันใหญ่ เธอจึงหาข้ออ้างที่จะดึงตัวน้าฉินออกจากการสนทนานี้เสีย

หลังจากถึงบ้านตนแล้ว น้าฉินจึงพูด:"สวี่ ฉันยังคุยกับเสี่ยวโจวไม่เสร็จเลย คิดไม่ถึงว่าเขาจะหย่าแล้ว เธอไม่เป็นห่วงลูกชายเธอบ้างเหรอ?"

สวี่เยว่พูดด้วยความปวดหัว:"พวกเขาสองคนหย่ากันแล้ว"

"ใช่น่ะสิ" น้าฉินพูดแล้วก็พูดเบาๆ "เฮ้ เธออย่าบอกนะ สวี่ เมื่อกี้ฉันรู้สึกว่าเสี่ยวโจวกับเสี่ยวหร่วนเข้ากันได้ดีมาก ในเมื่อเสี่ยวโจวเองก็หย่าแล้ว งั้นฉันหาโอกาสไปถามเสี่ยวโจวดูว่าเขาอยากจะ..."

"เอาละๆ" สวี่เยว่ดึงเธอไว้ "เธอไม่รู้จริงๆ เหรอว่าพวกเขาสองคนกำลังพูดถึงกันอยู่"

"อะ..."

"พวกเขาสองคนต่างก็มาจากเมืองหนานเฉิง คนหนึ่งมาอีกคนก็มา ทั้งสองคนต่างก็หย่ากันแล้ว คนหนึ่งท้องหนีมา อีกคนก็มาตามง้อเธอ นี่ยังไม่ชัดอีกเหรอ?"

น้าฉิน:"..."

หลังจากค่อยๆ แยกแยะและยอมรับว่าโจวฉือเซินเป็นลูกชายของสวี่เยว่ได้แล้ว น้าฉินก็ตกอยู่ในห้วงความคิดอีกครั้ง

ผ่านไปนาน เธอจึงพูดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ:"เธอหมายความว่า สามีเก่าที่ไม่มีความรับผิดชอบคนนั้นของเสี่ยวหร่วนก็คือ..."

สวี่เยว่พยักหน้า:"เรื่องระหว่างพวกเขาสองคนฉันก็ไม่ได้ถามอะไรมาก แต่ก่อนหน้านี้เคยคุยกับเสี่ยวหร่วน ระหว่างเธอกับเสี่ยวเซินน่าจะมีเรื่องเข้าใจผิดกัน เสี่ยวเซิน เด็กคนนั้นก็เชื่อแต่สิ่งที่ตาเห็น ฉันเกลี้ยกล่อมอะไรไม่ได้"

น้าฉินไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดเลย ทันใดนั้นเธอก็ตบหน้าผากของเธอโดยจำได้ว่าเธอจับคู่หร่วนซิงหว่านและหานหยู่ ต่อหน้าโจวฉือเซินและประณามว่าอดีตสามีของเสี่ยวหร่วนไม่ใช่มนุษย์...

นี่มันน่ากระอักกระอ่วนเกินไปแล้ว

......

แน่นอน คนที่กระอักกระอ่วนมากกว่าน้าฉิน ยังมีอีกหนึ่งคน

หร่วนซิงหว่านนั่งอยู่ที่ลานบ้าน จะนั่งก็ไม่ใช่ จะไปก็ไม่ใช่

เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าน้าฉินจะทำให้เรื่องมาถึงจุดจุดนี้ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเพิ่งทำผิดต่อโจวฉือเซินเมื่อไม่นานมานี้

ยิ่งกว่านั้นผู้ชายสารเลวคนนี้ยังพูดจาราวกับว่าเขาเป็นผู้ถูกกระทำอีกด้วย เห็นชัดๆ ว่าหัวใจของเขาเลือดเย็นเหมือนก้อนหิน อยากจะกำจัดลูกในท้องของเธอ เธอจึงต้องหนี ทำไมคำพูดที่ออกมาจากปากเขาถึงกลายเป็นเธอผิดไปได้

โจวฉือเซินสบตาเธอและพูดด้วยน้ำเสียงไม่ทุกข์ร้อน:"อยากจะพูดอะไร?"

หร่วนซิงหว่านพูดขึ้นอย่างจริงจัง:"ฉันรู้สึกว่าคำของโกหกของประธานโจวก็เป็นอะไรที่ไม่คิด เห็นชัดๆ ว่าคุณมาที่นี่ก็เพื่อจะทำเรื่องซื้อที่นี่ กลับเอาแต่พูดกลายเป็นว่ามาหาฉัน ยิ่งกว่านั้นเรื่องที่ประธานโจวพูด ที่จริงแล้ว...มันทำให้คนอื่นเข้าใจผิดได้ง่ายๆ"

"เข้าใจผิดอะไร? เข้าใจผิดว่าฉันชอบเธอ?"

หร่วนซิงหว่านไม่ได้พูดอะไร ถือว่าเป็นการยอมรับ