สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 142

ได้ยินเรื่องนี้แล้ว จะไม่ให้เวินเฉี่ยนเก็บมาใส่ใจได้อย่างไรกัน

มิน่าล่ะตอนที่อยู่ที่เซิ่งกวาง หร่วนซิงหว่านถึงได้สวนใส่เสื้อผ้าหลวมขนาดนั้นทุกวัน ก่อนหน้านี้เธอก็ยังรู้สึกแปลกๆเลย ที่แท้ก็เป็นเพราะว่าท้องนี่เอง

หยุดไปชั่วขณะ เวินเฉี่ยนได้ถามหยั่งเชิงอีกว่า : "ตระกูลโจวที่คุณหลินพูดถึงนี่ คือโจวซื่อกรุ๊ปใช่ไหม?"

"ใช่ไง"

หลังจากที่วางสายไป หลินจืออี้มองไปยังนอกหน้าต่าง มุมปากค่อยๆยิ้มยกขึ้นมาแล้ว

บางเรื่องขอเพียงแค่เธอต้องการถ่ายทอดคำพูด ก็จะมีคนมาช่วยเธอทำอย่างแน่นอน

......

หลังจากที่โจวฉือเซินกลับมาอยู่ แม้ว่าบรรยากาศทั้งตระกูลโจวนั้นจะเปลี่ยนเป็นอึดอัดมากยิ่งขึ้น แต่หร่วนซิงหว่านกลับรู้สึกว่า เดิมทีวันที่ไร้ชีวิตชีวาราวกับติดคุก ตอนนี้กลับว่าครึกครื้นขึ้นเยอะแล้ว

มีเรื่องให้โมโหอยู่ทุกวัน

ก็ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆผู้ชายคนนั้นถึงได้ว่างอย่างนี้ บริษัทก็ไม่ไป วันๆก็อยู่ที่ตระกูลโจว ไม่มีอะไรทำก็พูดจาเสียดสีเธอสักหน่อย

เพียงพริบตาเดียว เหลืออีกไม่กี่วันก็จะถึงงานวันเกิดของท่านใหญ่โจวแล้ว

ยิ่งเวลาเข้ามาใกล้เท่าไหร่ หร่วนซิงหว่านก็ยิ่งตึงเครียด กลัวว่าระหว่างนั้นจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น

แต่เรื่องราวที่เป็นเรื่องที่ดีมักจะไม่เกิดขึ้นจริงแต่เรื่องที่ไม่ดีมักจะมาอย่างรวดเร็ว

สองวันก่อนถึงงานวันเกิด ตำรวจได้รับแจ้งความจากบุคคลนิรนาม ว่าตระกูลโจวมีคนเสพยาเสพติด

ตอนที่ตำรวจถึงบ้านของตระกูลโจวแล้ว ท่านใหญ่โจมีสีหน้าที่ซีดขาว : "ไม่มีเรื่องอะไรทั้งนั้น!ช่างไร้สาระสิ้นดี!"

ตำรวจขอโทษขอโพย : "ท่านใหญ่โจว เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เลยทีเดียว พวกนักข่าวต่างก็ได้รับข่าวลือนี้ พวกเราก็แค่ปฏิบัติไปตามหน้าที่ก็เท่านั้น เมื่อพิสูจน์ว่าอีกฝ่ายแจ้งความเท็จ พวกเราจะต้องสืบหาจนถึงที่สุด เพื่อมีคำอธิบายให้กับคุณ "

"สืบหา!พวกคุณสืบหาอย่างละเอียด!" ท่านใหญ่โจวใช้แรงกดไม้เท้าอย่างหนัก ดูท่าทางแล้วโมโหไม่น้อยเลย "ตระกูลโจวของเราทำธุรกิจมาหลายชั่วอายุคนแล้ว บริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสิ่งของที่ทำร้ายคน และก็ไม่ทำเรื่องที่เป็นภัยต่อคน ตอนนี้กลับว่าดีเลย จู่ๆกล้าที่จะมาแจ้งความเท็จกล่าวหาฉัน ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าใครมันกล้าดีอย่างนี้!"

"ใช่ครับๆ ท่านใหญ่โจวพูดถูกเลย" ตำรวจพูดอีกว่า "ต้องรบกวนท่านใหญ่โจวให้คนในบ้านช่วยให้ความร่วมมือในการตรวจสอบของพวกเราด้วยนะครับ ก็จะได้คืนความบริสุทธิ์ให้กับตระกูลโจวด้วย"

แม้ว่าท่านใหญ่โจวไม่พูด แต่ถ้าหากปฏิเสธตอนนี้ล่ะก็ กลับว่าจะทำให้คนที่แจ้งได้ประโยชน์จากช่องโหว่นี้

ต่อจากนั้น คนของตระกูลโจวทั้งหมดล้วนให้ความร่วมมือในการเก็บตัวอย่างทำให้ตรวจสอบได้สะดวกยิ่งขึ้น

ตำรวจพูด : "ลำบากทุกท่านแล้วนะครับ ยังมีใครที่ยังไม่ตรวจอีกไหม"

โจวอานอานกอดอก พูดจากด้วยสีหน้าที่ดูถูกว่า : "หร่วนซิงหว่านอยู่บนตึกยังไม่ลงมาเลยนะ"

ท่านใหญ่โจวมองไปยังคนรับใช้ที่อยู่ข้างๆแวบหนึ่ง : "ไปเรียกเธอลงมา"

"ค่ะ"

คนรับใช้ตอบกลับพร้อมเดินจากไป

และในพุ่มไม้ที่อยู่ไม่ไกล มีนักข่าวสองคนฉวยโอกาสตอนที่คนรับใช้มาตรวจสอบ แอบย่องเข้ามา ทั้งประหม่าและก็ตื่นเต้น

แม้ว่าพวกเขาจะไม่กล้าเป็นศัตรูกับตระกูลโจว แต่คนที่โทรศัพท์มาบอกพวกเขาว่า นี่จะเป็นพาดหัวข่าวที่โด่งดังอย่างมาก ถ้าหากข้อมูลนี้ถูกกระจายออกไป ไม่เพียงแต่โด่งดังขึ้นได้อย่างรวดเร็ว แถมยังหาเงินได้มาโดยที่ชีวิตนี้ก็ไม่มีทางใช้หมด

ณ บนตึก

หร่วนซิงหว่านกำลังนอนกลางวันอยู่ คนรับใช้มาเคาะประตูเสียงดังจนทำให้ตื่น และได้ยินอีกฝั่งพูดว่ามีตำรวจมาตรวจสารเสพติด คนทั้งคนก็ตกตะลึงไปเลย ผ่านไปครู่หนึ่งถึงจะดึงสติกลับมาได้ : "ฉันรู้แล้ว จะเปลี่ยนเสื้อผ้าและลงไปเดี๋ยวนี้แหละ"

หลังจากที่คนรับใช้เดินจากไปแล้ว เธอเดินไปที่หน้าต่าง เห็นในสวนดอกไม้ที่ด้านล่างตึกมีคนยืนอยู่ไม่น้อยเลย แถมยังมีรถตำรวจจอดอยู่อีกสองคัน

เห็นแบบนี้แล้วน่าจะเป็นเรื่องใหญ่เลยทีเดียว

หลังจากที่หร่วนซิงหว่านเดินลงมาด้านล่างตึก ทำการลงทะเบียนตามปกติ ตอนที่ตำรวจถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับตระกูลโจว เธอกลับว่าตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าควรจะตอบกลับว่าอย่างไรดี

และดูเหมือนว่าท่านใหญ่โจวไม่อยากจะยอมรับตัวตนของเธอต่อสาธารณะ เพียงแค่พูดอย่างหงุดหงิดว่า : "ตระกูลโจวของฉันยิ่งใหญ่ขนาดนี้อยู่ที่นี่ไม่หนีไปไหนหรอก คุณสนใจแค่เรื่องตรวจก็พอ มีปัญหาอะไรก็มาถามฉันก็ได้แล้ว"