สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 159

หร่วนซิงหว่านพูดเบาๆ "ไม่มีอะไร เจอคนสมองปัญหาคนหนึ่ง"

ได้ยินแบบนี้ เพ้ยซานซานก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว "เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่นี่ทำอะไรกัน ทำไมปล่อยให้คนแบบนั้นเข้ามา ถ้าเกิดอะไรชึ้น..."

เพ้ยซานซานยังพูดไม่จบ เธอก็รู้สึกเหมือนมีคนแตะเธอ

สวี่วานยิ้มอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วพูดว่า "เมื่อกี้พวกเธอบอกว่าสตูดิโอของพวกเธอจะเปิดพรุ่งนี้แล้วใช่ไหม พูดแล้วนะว่าฉันจะต้องเป็นลูกค้าคนแรกของพวกเธอ"

หร่วนซิงหว่านยิ้มแล้วพยักหน้า "ทำงานร่วมกันอย่างมีความสุข"

หลังกินข้าวเสร็จ เมื่อหร่วนซิงหว่านและคนอื่นๆออกไปแล้ว สวี่วานกำลังจะโทรหาคนขับรถของตัวเอง แต่เธอกลับรู้สึกเย็นวาบขึ้นมาข้างหลัง

จู่ๆเธอก็รู้สึกแปลกๆ หันหน้าไปมองอย่างแข็งทื่อ หัวเราะแห้งแล้วพูดว่า "ประธานโจวยังไม่กลับอีกเหรอคะ"

โจวฉือเซินมองดูเธออย่างไม่สะทกสะท้าน "ให้ตัวเลือกเธอสองตัวเลือก ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่มีวันหยุด หรือ..."

"ประธานโจว ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ ฉันเลือกตัวเลือกที่สอง!"

โจวฉือเซินจัดระเบียบแขนเสื้อของตัวเองแล้วพูดช้าๆ "เมื่อกี้พวกคุณพูดอะไรกัน"

สวี่วาน "..."

ว่าแล้วว่าต้องรออยู่ที่นี่

เธอไม่พูดถึงเรื่องที่ด่าเขาแล้วเลือกประเด็นหลัก "ซิงหว่านกับซานซานจะเปิดสตูดิโอด้วยกัน เปิดวันพรุ่งนี้ ประธานโจวจะไปร่วมงานไหมคะ"

โจวฉือเซินบ่น "ถ้าผมว่างเหมือนคุณ ผมจะไม่ทำอะไรเลย"

สวี่วานบึนปาก งั้นก็หมายความว่าเขาจะไม่ไปใช่ไหม

ดูว่าพรุ่งนี้ใครจะตบหน้าใคร

สวี่วานถอนหายใจ "ฉันคิดว่าพวกเธอทำธุรกิจก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เดิมทีอยากจะแนะนำเพื่อนๆบางคนให้รู้จัก แต่... แต่... ฉันกลัวว่าฉันจะไม่มีเวลาพักผ่อน ไม่มีเวลาไปขอบคุณเพื่อนๆพวกนั้นที่สนับสนุน ติดหนี้บุญคุณพวกเขา จะไม่เลี้ยงข้าวยังไง"

โจวฉือเซินเหลือบมองเธอด้วยสายตาที่เย็นชา "ผ่านไปตั้งนานแล้ว ฝีมือการแสดงของคุณก็ยังไม่พัฒนา"

"..."

โจวฉือเซินหันหน้ากลับมา "ให้คุณหยุดไม่มีทางเป็นไปไม่ได้ แต่ที่คุณด่าผมเมื่อกี้ ผมจะไม่เอาเรื่องคุณ"

"..."

เป็นผู้ชายที่เจ้าคิดเจ้าแค้นจริงๆ

ไม่แปลกที่ไล่ตามมาตั้งนาน ก็ไล่ตามภรรยาไม่ได้

ในรถโรลส์รอยซ์สีดำ

โจวฉือเซินบีบจมูกของตัวเองแล้วถามเบาๆ "หร่วนซิงหว่านลาออกจากเซิ่งกวางแล้ว?"

หลินหนานพยักหน้า "เซิ่งกวางบอกว่าคุณหญิงไม่เอาความเรื่องของเวินเฉี่ยนแล้ว ผมก็เลยบอกให้พวกเขาหยุดสืบ"

โจวฉือเซินไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเพราะสาเหตุอะไร เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไร้อารมณ์ความรู้สึก "เธอมักจะจิตใจดีกับเรื่องแปลกๆพวกนี้"

"แต่ถ้าไม่มีเซ่หรง คุณหญิงอาจจะ..."

ต่อมาเมื่อสืบดูแล้ว พวกเขาเห็นว่าถนนเล็กๆสายนั้นก็ถูกคนจัดการก่อนล่วงหน้าแล้วเหมือนกัน

ดังนั้นถึงแม้ว่าหร่วนซิงหว่านจะโกหกคนที่โจงเสียนส่งไปส่งเธอ และเลือกที่จะออกไปทางถนนอีกสาย เธอก็อาจจะเกิดเรื่องได้

"ช่างเถอะ" หยุดไปพักหนึ่ง โจวฉือเซินก็พูดอีกว่า "พรุ่งนี้หร่วนซิงหว่านจะเปิดสตูดิโอ ส่งกระเช้าดอกไม้ไปให้เธอ"

หลินหนานลองถาม "แค่... กระเช้าดอกไม้เหรอครับ?"

"นายยังอยากจะส่งอะไรไปอีก"

หลินหนานกระแอม "ประธานโจว พรุ่งนี้เช้ามีการประชุมประจำปี นอกจากนี้แล้ว ช่วงบ่ายไม่มีงานอะไรแล้วครับ"