สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 160

ลูกค้าที่มาวันนี้ส่วนใหญ่คือคนที่สวี่วานและหลินซือแนะนำมา ส่วนใหญ่เป็นดาราดัง แล้วก็มีแฟนคลับตามมาจำนวนมาก ดังนั้นร้านเล็กๆจึงดูครึกครื้นเป็นพิเศษ

ตอนบ่าย ทันทีที่พวกเธอนั่งพักผ่อน ก็มีเสียงที่อ่อนโยนของผู้ชายคนหนึ่งดังมาจากทางประตู "รบกวนพวกคุณรึเปล่า"

เพ้ยซานซานยืนขึ้น "ไม่ค่ะ ไม่ค่ะ ยินดีต้อน..."

พูดได้แค่ครึ่งเดียว เธอก็นึกขึ้นได้ว่า เธอเคยเห็นผู้ชายที่นั่งรถเข็นคนนี้มาก่อน

เขาเคยไปที่เซิ่งกวาง ซิงซิงบอกว่าเขาคือพี่ชายคนโตของโจวฉือเซิน

ตอนที่เพ้ยซานซานกำลังตกอยู่ในภวังค์ หร่วนซิงหว่านก็พูดออกมาเบาๆ "คุณโจว"

โจวจู้นเหนียนยิ้ม สะบัดมือให้คนที่อยู่ข้างๆเอาของขวัญออกมา "ผมได้ยินมาว่าคุณกับเพื่อนเปิดสตูดิโอ ผมเลยอยากมาร่วมแสดงความยินดีด้วย จะได้ออกมาเดินเล่นด้วย"

เพ้ยซานซานมองไปที่ของขวัญ เธอลังเลที่จะไปรับมา

โจวจู้นเหนียนเหลือบไปมองข้างๆ ลูกน้องก็เข้าใจทันที เอาของขวัญวางไว้บนโต๊ะแล้วก็เดินกลับไปที่ประตู

เห็นแบบนี้ เพ้ยซานซานลังเลอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็พูดเบาๆ "ซิงซิง งั้นฉันออกไปซื้ออะไรกินก่อนนะ"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า

หลังจากที่เพ้ยซานซานออกไปแล้ว เธอก็พูดว่า "คุณโจวมีเรื่องอะไรรีเปล่าคะ?"

โจวจู้นหนานถอนหายใจ "ซิงหว่าน ผมขอโทษ"

หร่วนซิงหว่านยิ้มอ่อน "คุณโจวพูดอะไรกันคะ คุณไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่จำเป็นต้องขอโทษฉันค่ะ"

"ซิงหว่าน ผมขอโทษคุณแทนแม่ของผม" โจวจู้นหนานพูด "ผมรู้ว่าเธอทำเรื่องที่ให้อภัยไม่ได้ ผมก็ไม่กล้าขอให้คุณให้อภัย แต่ผมคิดว่า ไม่ว่ายังไง ผมก็ควรมาพูดเรื่องนี้กับคุณด้วยตัวเอง"

หร่วนซิงหว่านเม้มปาก ผ่านไปพักหนึ่งเธอถึงพูดว่า "ฉันขอบคุณคุณโจวที่ดูแลฉันตอนที่ฉันอยู่บ้านตระกูลโจว แต่ว่าเรื่องนี้ ฉันไม่มีทางคิดว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน"

"ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณหร่วน ดังนั้นสองเดือนนี้ ผมไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับคุณยังไง แต่ผมสัญญาคุณว่า ทุกคนในตระกูลโจวจะไม่มีทางทำร้ายคุณอีก คุณมีเรื่องอะไรก็สามารถบอกผมได้เสมอ"

หร่วนซิงหว่านหลับตาลง มองไม่ออกว่าเธอรู้สึกยังไง

คนของตระกูลโจว ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตา ตอนนี้เธอหมดประโยชน์แล้ว ในสายตาของพวกเขา เธอยิ่งไม่มีประโยชน์อะไรทั้งนั้น

หร่วนซิงหว่านพูด "เรื่องอะไรก็ได้จริงเหรอคะ"

โจวจู้นเหนียนพยักหน้า "พูดจริงทำจริง"

"ให้โจวอานอานยกเลิกการแต่งงานกับจี้หวยเจี้ยน แต่หุ้นที่ตระกูลโจวสัญญาว่าจะมอบให้ตระกูลจี้ ต้องให้เหมือนเดิม"

ได้ยินแบบนี้ สีหน้าของโจวจู้นเหนียนก็เปลี่ยนไป เขาไม่ได้ตอบกลับไปทันที

หร่วนซิงหว่านพูด "ถ้าคุณโจวรู้สึกว่ามันลำบากใจก็ไม่เป็นไร คิดซะว่าฉันไม่ได้พูดอะไร"

"ไม่ใช่" โจวจู้นเหนียนหัวเราะ "ผมแค่คิดไม่ถึงว่าคุณหร่วนจะขอเรื่องนี้ ผมแค่ตกใจ"

"จี้หวยเจี้ยนเป็นเพื่อนของฉัน เขาช่วยเหลือฉันตั้งมากมาย ฉันมองดูเขาไปแต่งงานกับผู้หญิงที่ตัวเองไม่ได้รัก เพียงเพราะสาเหตุของตระกูลไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็น..." ผู้หญิงบ้า

พูดแค่ได้ครึ่งเดียว หร่วนซิงหว่านยิ้ม "สำหรับเรื่องอื่น ฉันก็เคยคิดไว้เหมือนกัน แต่ฉันก็รู้ดีว่า ที่คุณโจวมาหาฉันที่นี่วันนี้ ก็เพื่อมาหาทางออกให้ฉัน ฉันก็ทำได้แค่เห็นด้วย แล้วถึงแม้ว่าฉันจะเกลียดเธอมากแค่ไหน แต่เธอก็เป็นแม่ของคุณโจว ฉันจะบอกให้คุณทำอะไรเธอได้"

โจวจู้นเหนียนพยักเบาๆ "คุณไม่ต้องเป็นห่วง เรื่องที่ผมสัญญาคุณ ผมจะต้องทำให้ได้ตามสัญญา"

"ขอบคุณค่ะคุณโจว"

ที่ประตู เพ้ยซานซานหดตัวอยู่ข้างผนัง เธออยากให้ผนังมีรอยแตกให้เธอมุดเข้าไป

ใครจะรู้ว่าจู่ๆไอ้สารเลวอย่างโจวฉือเซินจะมาที่นี่ แล้วยังจะบังเอิญมาได้ยินคำพูดพวกนี้...

รู้สึกถึงความเย็นชาที่อยู่รอบตัวเขา เพ้ยซานซานรู้สึกว่า ร้านของพวกเธอจะถูกเขาพังในวินาทีต่อมา