สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 246

บ้านใหญ่ตระกูลโจว

ลูกน้องกล่าวว่า "พวกเราค้นหามาสองวันแล้ว และยังได้ขอให้ทีมกู้ภัยมืออาชีพทำการค้นหาในพื้นที่ทะเลบริเวณนั้น แต่ยังไม่มีเบาะแสของคุณหนูอานอาน คิดว่าน่าจะ....... "

ก่อนที่เขาจะกล่าวจบ ท่านใหญ่โจวก็โบกมือเพื่อให้เขาออกไปด้วยท่าทางที่หงุดหงิด

แม่ของโจวอานอานร้องไห้จนเป็นลมอยู่บนโซฟาแล้ว "ต้องเป็นลูกนอกสมรสคนนั้น ต้องเป็นเขาแน่นอน อานอานเคยทำกรรมอะไรไว้ อายุยังน้อย ทั้งที่เธอไม่ได้ทำอะไรเลย จนถึงตอนนี้ไม่รู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว ฉันมีลูกสาวแค่คนเดียว แล้วฉันจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร?"

ท่านใหญ่โจวนั่งบนโซฟา ขมวดคิ้วและกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า "ผมบอกพวกคุณแล้วว่าอย่าไปล่วงเกินเขา แต่พวกคุณก็ไม่เชื่อ ตอนนี้เป็นไงล่ะ! ถ้าอานอานอยู่ในบ้านตระกูลโจว อยู่ในเมืองหนานเฉิง เขาไม่สามารถทำอะไรเธอต่อหน้าต่อตาผมได้ พวกคุณดื้อร้านที่จะส่งเธอออกไปเอง ซึ่งเป็นการให้โอกาสเขาได้ลงมือ"

"ฉันไม่สนหรอก ฉันต้องให้ลูกนอกสมรสคนนั้นชดใช้ด้วยชีวิต! แม้ว่าจะต้องแลกด้วยทุกอย่าง ฉันก็จะไม่ปล่อยเขาไป!"

โจวจู้นเหนียนกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า "ชีวิตของอานอานก็คือชีวิต แล้วชีวิตของเด็กสองคนที่ยังไม่เกิดของฉือเซินไม่ใช่ชีวิตหรือ?"

หลังจากได้ยินคำพูดประโยคนี้ แม่ของโจวอานอานก็กล่าวอย่างไม่ลดราวาศอกว่า "จู้นเหนียนคุณพูดอะไร? อานอานเป็นน้องสาวของคุณน่ะ จนถึงตอนนี้คุณยังเข้าข้างลูกนอกสมรสคนนั้นอยู่อีกหรือ?!"

"ก่อนหน้านั้นผมเคยเตือนอานอานหลายครั้งแล้ว และการที่เธอมาถึงจุดนี้ก็โทษใครไม่ได้"

แม่ของโจวอานอานลุกขึ้นยืนทันที ความเจ็บปวดจากการสูญเสียลูกสาวทำให้ขาดสติ เธอหัวเราะเยาะอย่างบ้าคลั่ง "ถ้าเป็นตามที่คุณพูด การที่คุณต้องกลายเป็นคนพิการ ก็พูดได้เพียงว่าคุณโชคร้าย ไม่สามารถโทษใครได้!"

โจงเสียนกล่าวอย่างเย็นชาว่า "หยุดได้หรือยัง?"

"คุณฟังสิ่งที่ลูกชายของคุณพูดสิ ฉันจะบอกพวกคุณว่าลูกสาวของฉันตายไปแล้ว ฉันไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ถ้าจะตายทุกคนก็ตายพร้อมกัน! การให้คนทั้งตระกูลโจวตายเป็นเพื่อนฉัน ฉันก็ไม่ได้ขาดทุน!"

พ่อของโจวอานอานซึ่งเงียบมาตลอดได้ไปดึงเธอ "เอาล่ะ ตอนนี้มีเรื่องสำคัญเร่งด่วนที่ต้องจัดการทันที ควรรีบหาอานอานให้เจอก่อนแล้วค่อยว่ากัน"

แม่ของโจวอานอานผลักมือของเขาออก "จะหาอะไรอีก! คุณตาบอดหรือว่าหูหนวก? ลูกสาวของคุณตายไปแล้วถูกลูกนอกสมรสคนนั้นฆ่าตายไปแล้ว!"

โจงเสียนกล่าวว่า "ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนทำแล้วยังไงล่ะ? คุณมีหลักฐานหรือ? แทนที่จะคร่ำครวญอยู่ที่นี่ สู้คิดหาวิธีล้างแค้นให้อานอานไม่ดีกว่าหรือ?"

แม่ของโจวอานอานยิ้มเยาะเย้ย "ในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้ว ในสายตาของพวกคุณชีวิตของอานอานไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึง พวกคุณหลอกใช้เธอตั้งแต่ต้นจนจบ! ความแค้นนี้ ฉันต้องล้างแค้นคืนอย่างแน่นอน!"

เธอเอากระเป๋า แล้วก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

พ่อของโจวอานอานทำได้เพียงแค่ยิ้มให้ท่านใหญ่โจวและโจงเสียน และไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี จากนั้นจึงรีบเดินตามออกไป

หลังจากที่พวกเขาจากไปแล้ว บ้านหลังใหญ่ก็เงียบสงัด

ท่านใหญ่โจวใช้ไม้เท้าค้ำยัน ขมวดคิ้วและคิดไตร่ตรอง

เขาไม่คิดว่าโจวฉือเซินจะทำเช่นนี้ และการไปคราวนี้ของโจวอานอาน สามารถกล่าวได้ว่าเป็นความลับสุดยอด นอกจากเขาและหลินจื้อหย่วนแล้ว แทบไม่มีใครรู้ และเพื่อหลีกเลี่ยงอิทธิพลของโจวฉือเซิน ยังอ้อมไปทางเมืองอานเฉิง ไม่คาดคิดว่าเขาก็ยังรู้การเคลื่อนไหว

ดูเหมือนว่าลูกชายคนนี้ของเขา จะรับมือได้ยากขึ้นเรื่อยๆ

ขณะนี้ มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา แล้วกระซิบข้างหูโจงเสียน

โจงเสียนถามว่า "คุณแน่ใจหรือ?"

ผู้ชายคนนั้นกล่าวว่า "แน่ใจ ถึงแม้ว่าตอนที่พวกเราไปถึงที่นั่น คนจะย้ายออกไปแล้ว แต่เป็นเธอจริงๆ "

"ส่งคนไปสอบถามคนรอบๆ ดูว่าจะมีเบาะแสอะไรเพิ่มเติมอีกไหม"

หลังจากที่ผู้ชายคนนั้นออกไปแล้ว ท่านใหญ่โจวก็ขมวดคิ้วและกล่าวว่า "เกิดอะไรขึ้น?"

โจงเสียนกล่าวอย่างเย็นชาว่า "หาสวี่เยว่พบแล้ว"