สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 302

หลินจื้อหย่วนพูดช้าๆ "แม่ของคุณหร่วน น่าจะเป็นภรรยาของจื้ออาน นาฬิกาพกและรูปถ่าย น่าจะเอามาจากบนตัวของเสี่ยวม่าน"

เห็นได้ชัดว่าท่านจิ้นไม่พอใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ "แกนี่พูดไร้สาระ รูปร่างหน้าตาของคุณหร่วนเหมือนเสียขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นลูกสาวของเสี่ยวม่าน แล้วมันจะเป็นไปได้อย่างไร......"

"ท่านจิ้น" หลินจื้อหย่วนขัดจังหวะเขา "ลูกสาวของเสี่ยวม่านคือจืออี้ จุดนี้ผมรู้ดีกว่าใครอื่น ถ้าหากท่านจิ้นไม่เชื่อ ผมสามารถทำการตรวจความเป็นพ่อกับจืออี้ได้"

ท่านจิ้นกระทุ้งไม้เท้า ทว่าไม่เปิดปากพูดอะไร

หลินจื้อหย่วนนำรูปภาพดันไปยังตรงหน้าของเขา ก่อนจะพูดอย่างสงบ "ผมเชื่อว่าคุณมองออก พวกเขาคงเกลียดผมมาก ถ้าหากรูปนี้อยู่ในมือของเสี่ยวม่าน เธอจะทำอย่างนี้ได้อย่างไรกัน?"

เขากำลังพูดถึงเรื่องใบหน้าของผู้ชายในรูปถ่ายที่โดนขีดฆ่า

หร่วนซิงหว่านพูดว่า "รูปนี้หร่วนจุนเป็นคนขีด แม่ของฉันเสียไปตอนที่ฉันยังเด็กมากค่ะ"

หลินจืออื้พูดต่อ "ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณหร่วนยังมีน้องชายอีกคน?"

เธอพูดมาได้ครึ่งทาง หร่วนซิงหว่านก็เข้าใจความหมายของเธอแล้ว

หร่วนซิงหว่านสบตากับเธอ ก่อนจะยิ้ม "ใช่ค่ะ"

หลินจืออี้พูดอีกว่า "ฉันไม่รู้หรอกว่าที่คุณหร่วนเอานาฬิกาพกมาที่นี่มีจุดประสงค์อะไรกันแน่ แต่แม่ของฉันเสียชีวิตไปในอุบัติเหตุครั้งนั้นเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว และแม่ของฉันมีลูกสาวเพียงคนเดียว คาดว่าความปรารถนาของคุณหร่วนคงจะไม่เป็นจริงเสียแล้วละค่ะ"

"ความปรารถนาที่คุณหลินว่านี่คืออะไร?" หร่วนซิงหว่านพูดอย่างสงบ "ฉันเพียงแค่เจอของสิ่งนี้ในสมบัติแม่ของฉัน เมื่อตรวจสอบพบแล้วว่ามันเกี่ยวข้องกับประธานหลิน ก็เลยแค่อยากถามสองสามคำเท่านั้น คุณหลินไม่ต้องเครียดไปขนาดนั้นหรอกค่ะ"

หลินจื้อหย่วนพูด "ในเมื่อคุณหร่วนถามเสร็จแล้ว ถ้าอย่างนั้นสามารถคืนนาฬิกาพกให้กับผมได้ไหม ผมไม่รู้ว่าแม่ของคุณเป็นใคร และผมก็ไม่อยากไปซักถาม แต่นี่ในเมื่อมันเป็นของของเสี่ยวม่าน คุณหร่วนก็ควรที่จะคืนทรัพย์สินให้เจ้าของเดิมครับ"

หร่วนซิงหว่านพูดเบาๆ "นี่เป็นสมบัติของแม่ฉัน ไม่มีทางที่จะเป็นของปลอม ฉันคงไม่มอบของสิ่งนี้ให้กับคนอื่นง่ายๆ แต่ประธานหลินกลับพูดว่านี่เป็นของของภรรยาคุณ อย่างนั้นก็แสดงให้เห็นแล้วว่า ระหว่างเราสองคน มีคนหนึ่งที่กำลังพูดโกหก ประธานหลินคิดว่าอย่างไรคะ?"

หลินจืออี้พูดอย่างไม่พอใจ "คุณหร่วน......"

"เฮ้"คุณจิ้นยกมือขึ้นห้ามเธอ"ฉันคิดว่าที่คุณหร่วนพูดก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผลเสียทีเดียว จื้อหย่วน เหตุการณ์ระเบิดในตอนนั้นช่างโกลาหลอย่างยิ่ง ระหว่างนั้นอาจจะเกิดเรื่องการสลับสับเปลี่ยนคน จำยอมเสียสละส่วนน้อยเพื่อรักษาประโยชน์ของส่วนมากไว้ มันก็อาจจะเป็นไปได้ อย่าเพิ่งสรุปเรื่องทุกเรื่องจะเป็นการดีกว่านะ"

"คุณหร่วนกับเสี่ยวม่านก็หน้าตาเหมือนกัน ส่วนจืออี้กับแกก็หน้าตาเหมือนกัน ฉันคิดว่าเหตุการณ์นี้มันแปลกเกินไป ควรจะตรวจสอบให้ดีกว่านี้"

"ถ้ามีอะไรให้ตรวจสอบ ก็ไปตรวจความเป็นพ่อโดยตรงเลยจะไม่......"

หลินจื้อหย่วนยิ้มน้อยๆ "ครับ ท่านจิ้นพูดถูก ต้องตรวจสอบให้ดี"

หลินจืออี้ขมวดคิ้วมุ่น เธอไม่รู้ว่าทำไมหลินจื้อหย่วนถึงเห็นด้วยกับเหตุผลที่ไร้สาระของพวกเขา

หร่วนซิงหว่านพูดอีก "ก่อนที่จะค้นหาความจริง ฉันอยากจะมาอยู่ที่ตระกูลหลิน"

หลินจื้อหย่วนไม่ได้พูดอะไร แต่หลินจืออี้กลับลุกพรวดขึ้นมา ก่อนจะพูดด้วยเสียงเย็นชา "ไม่ได้!"

หร่วนซิงหว่านเงยหน้าขึ้นมองเธอน้อยๆ ก่อนจะพูดอย่างสบายๆ ว่า "คุณหลิน คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธค่ะ ตอนนี้พวกเรา ก็อยู่ในสถานะที่เหมือนกัน"

"แก... ..."