สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 329

สองสามคนนั้นสุมหัวถกเถียงกันอย่างออกรส พร้อมทั้งเดินผ่านหร่วนซิงหว่านไป

เมื่อได้ยินข้อถกเถียงเหล่านั้น ก็อดที่จะเลิกคิ้วขึ้นมาไม่ได้

ช่วงนี้โจวฉือเซินเสน่ห์แรง?

หร่วนซิงหว่านละสายตากลับมา เดินเข้าไปในตึกโจวซื่อกรุ๊ป

เนื่องจากหลินหนานแจ้งไว้ตั้งแต่แรก ดังนั้นพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ต่างก็จำเธอได้ เมื่อเห็นเธอเดินเข้ามา สัญญาณเตือนในหัวก็ส่งเสียงดัง

คุณนายมาทำอะไรเวลานี้?!

แต่พวกเขาก็ไม่กล้าเข้าไปขวาง ทำได้เพียงต่อสายไปยังห้องผู้ช่วยประธาน

หลังจากที่หลินหนานรับสาย ก็สะดุ้งจนวิญญาณแทบหลุดออกมาจากร่าง รีบวิ่งไปรอที่หน้าลิฟต์

หร่วนซิงหว่านเดินออกมาจากลิฟต์ ก็เห็นหลินหนานยืนรออยู่ตรงหน้าแล้ว พูดยิ้มๆว่า "สวัสดีตอนเย็น""

"สะ....สวัสดีตอนเย็นครับ....." หลินหนานกระแอมไอ เดินตามหลังเธอแล้วพูดว่า "เอ่อคือ คุณหร่วน.....ผมมีคำถามอยากถามคุณสักหน่อย ขอรบกวนเวลาคุณสักครู่ได้ไหมครับ?"

"คำถามอะไร?"

"ก็เกี่ยวกับ...."หลินหนานพยายามเค้นสมองหาเหตุผล "เวลาคู่รักทะเลาะกัน ในใจของฝ่ายหญิงกำลังคิดอะไรอยู่?"

ได้ยินดังนั้น ฝีเท้าของหร่วนซิงหว่านก็ชะงักเล็กน้อย ยิ้มออกมากว้างกว่าเดิม "คุณมีแฟนเหรอ?"

หลินหนานหัวเราะแห้งๆออกมา "เปล่าครับๆ วันๆผมเอาแต่ทำงาน มีเวลาที่ไหนล่ะครับ พอดีเมื่อวานบังเอิญไปอ่านเจอหัวข้อนี้มา ผมเองก็ไม่เคยมีแฟน จึงอยากรู้ว่าตกลงแล้วผู้หญิงกำลังคิดอะไรกันแน่ ก็เลยอยากถามคุณหร่วนดูน่ะครับ"

"คุณไม่มีแฟน แล้วจะรู้เรื่องพวกนี้ไปทำไม?"

เมื่อเห็นเธอกำลังจะเดินไปข้างหน้า หลินหนานก็ขวางทางเธอเอาไว้ รีบพูดอย่างร้อนรนว่า "ก็เพราะว่าไม่เคยมีแฟน ถึงได้อยากเตรียมตัวล่วงหน้ายังไงล่ะครับ ในอนาคตถ้าเกิดมีแฟน แล้วทำให้แฟนโกรธ จะได้ระงับความยืดเยื้อในการผิดใจกันได้เร็วและได้ผลที่สุด"

หร่วนซิงหว่านเอ่ยพูด "งั้นเดี๋ยวฉันมาคุยด้วยนะ พอดีฉันซื้อข้าวเย็นมาด้วย ถ้าไม่รีบทานเดี๋ยวจะเย็นซะก่อน"

หลินหนานเอ่ยพูดอย่างไม่หยุดคิดว่า "ที่นี่มีไมโครเวฟอุ่นกินก็ได้ครับ!"

หร่วนซิงหว่าน "......."

เธอเลียริมฝีปาก มองไปทางห้องทำงานของโจวฉือเซิน "ข้างในมีคนมา?"

หลินหนานตอบอย่างขึงขัง "ไม่มีครับ!"

หร่วนซิงหว่านเอ่ยถาม "จริงเหรอ?"

"จริงครับ!"

หร่วนซิงหว่านดูเหมือนจะเชื่อแล้ว "งั้นก็ได้ ว่าแต่เราจะไปคุยเรื่องใหญ่ในชีวิตที่ไหนกันดีล่ะ?"

หลินหนานถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก จากนั้นจึงเดินนำทางเธอไปยังห้องรับรองแขก

หร่วนซิงหว่านเดินได้สองก้าว ก็อาศัยจังหวะที่หลินหนานไม่ทันระวัง หันหลังกลับ ชั่วพริบตาเดียวก็วิ่งมาถึงห้องทำงานโจวฉือเซิน

เมื่อเธอเปิดประตูเข้าไป ก็พบว่าข้างในมีผู้หญิงคนหนึ่ง ส่วนโจวฉือเซินไม่รู้ไปไหน

เมื่อหญิงสาวข้างในห้องเห็นเธอ ก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ "ประธานโจวของพวกเธอจะให้ฉันรออีกนานเท่าไหร่?"

ขณะที่พูด อีกฝ่ายก็บ่นพึมพำคนเดียว "สมกับเป็นลูกนอกสมรส ไม่มีมารยาท ไม่มีการศึกษา น่ารำคาญชะมัด!"

ได้ยินดังนั้น หร่วนซิงหว่านที่กำลังจะเอ่ยขอโทษและเดินออกไปก็พลันชะงัก หันมามองอีกฝ่ายแล้วเอ่ยว่า "งั้นรบกวนถามคุณมารอใครที่นี่ล่ะ?"

"ฉัน......"

"ในเมื่อคุณวิจารณ์เขาซะแย่ขนาดนี้ แล้วคุณจะยังรอเขาไปทำไม? คงไม่ใช่ว่ารอด่าเขาต่อหน้าหรอกใช่ไหม"

หญิงสาวโดนเธอพูดใส่จนใบหน้าเดี๋ยวดำเดี๋ยวแดง ลุกขึ้นแล้วตวาดว่า "เรื่องของฉันจำเป็นต้องบอกเธอด้วยเหรอ พนักงานที่นี่ปากดีกันหมดเลยเหรอ ไม่แปลกใจเลย หัวหน้าเป็นยังไงลูกน้องก็คงอย่างนั้น!"

"คุณจ้าวพูดถูก เดี๋ยวผมสั่งสอนเธอเองครับ"

เสียงของโจวฉือเซินดังมาจากด้านหลัง