สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 344

หร่วนซิงหว่านเพิ่งกลับมาถึงสตูดิโอ ก็ได้รับอีเมลจากผู้จัดงาน บอกว่าได้รับผลงานของเธอแล้ว และกำลังตัดสินอยู่ ขอให้เธออดทนรอ

ดูเหมือนว่าเธอน่าจะเดาไม่ผิด

หร่วนซิงหว่านวางโทรศัพท์ลง และถอนหายใจ

ในที่สุดก็สามารถผ่อนคลายได้อีกสองวัน

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เพ้ยซานซานชะโงกศีรษะเข้ามา "ซิงซิง เธอกำลังยุ่งอยู่ไหม?"

"เปล่า เป็นอะไร?"

เพ้ยซานซานปิดประตูแล้วเดินเข้ามา "เราไม่ได้ไปทำกิจกรรมส่งเสริมทีมกันนานแล้ว เมื่อกี้กำลังคุยกับพวกหล่อนอยู่ อาทิตย์นี้ไปปิ้งย่างชานเมืองเป็นอย่างไรบ้าง?"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า "ได้สิ"

"งั้นฉันไปเตรียมก่อนนะ" เพ้ยซานซานพูดพลางเดินเข้าไปกระซิบข้างเธอว่า "กิจกรรมส่งเสริมทีมครั้งนี้ สามารถพาครอบครัวไปด้วยได้ อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ ไม่อย่างนั้นเธอคงได้ดูคนอื่นเขาแสดงความรักต่อกันแล้วล่ะ"

หร่วนซิงหว่าน "?"

เธอดึงชายเสื้อของเพ้ยซานซานไว้ "เธอก็พามาด้วย?"

เพ้ยซานซานหัวเราะคิกคักสองที ยักคิ้วให้เธอ "แน่นอนอยู่แล้ว ช่วงนี้ฉันได้รู้จักน้องชายรูปหล่อคนหนึ่งในอินเทอร์เน็ต น้ำเสียงไพเราะมาก แถมยังส่งรูปกล้ามหน้าท้องมาให้ฉันด้วย ฉันได้ถือโอกาสนี้ชวนเขาออกมาพบกัน"

"...... เธอถูกหลอกแล้ว"

"วางใจเถอะ เป็นไปได้ยังไง? ฉันโกหกเขาว่ากันไปอย่าง อีกอย่างอีกเดี๋ยวจะได้เจอกันแล้ว และได้สืบหาความจริงของเขาพอดี" เพ้ยซานซานเผยใบหน้าเต็มไปด้วยความตั้งหน้าตั้งตารอคอย "ถ้าครั้งนี้สำเร็จ ในที่สุดฉันก็สามารถสละโสดได้แล้ว"

มุมปากของหร่วนซิงหว่านกระตุก "ฉันรู้สึกว่ามันไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่ เธอควรระวังตัวด้วยแล้วกัน"

เพ้ยซานซานตบไหล่เธอเบาๆ "ในใจฉันรู้ดี แล้วเธอล่ะ เธอจะพาประธานโจวของพวกเธอไปด้วยไหม"

เมื่อได้ยิน "ของพวกเธอ" สามคำนี้ ใบหน้าของหร่วนซิงหว่านก็แดงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ "กิจกรรมส่งเสริมดีๆ จะพา......จะพาเขาไปทำไม ถ้าต้องการให้เขาไป ทุกคนก็รอดไม่ได้แล้ว"

เพ้ยซานซาน "......"

แล้วก็เป็นเหตุผลนี้

เพ้ยซานซานพูดด้วยความเสียใจว่า "งั้นก็ได้ ถึงเวลานั้นเธอคงได้แต่อิจฉาพวกเราอยู่คนเดียว"

วันหยุดสุดสัปดาห์

ทุกคนมารวมตัวกันที่ทางเข้าของสตูดิโอ และค่อยออกเดินทางไปพร้อมกัน

แฟนของสาวน้อยทั้งหลายก็มากันหมดแล้ว ผู้ชายก็สนิทกันเร็วมาก คุยไปคุยมาแค่ไม่กี่คำก็เข้ากันได้

หร่วนซิงหว่านมองเวลา "หนุ่มสุดหล่อของเธอล่ะ ทำไมยังไม่มาอีก?"

เพ้ยซานซานมองซ้ายมองขวา "ห้านาทีก่อนเขาบอกฉันว่าถึงปากทางแล้ว น่าจะใกล้ถึงแล้วมั้ง"

ในเวลานี้ รถไมบัคคันหนึ่งหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา

ผู้ชายคนหนึ่งพูด "เชี่ย นี่คงไม่ใช่คันนี้หรอกนะ รวยขนาดนี้เลยเหรอ?"

เพ้ยซานซานตากว้าง ได้คว้าแขนของหร่วนซิงหว่านโดยไม่รู้ตัว เชี่ย นี่มันหนุ่มหล่อระดับไหนกัน?

เมื่อประตูรถค่อยๆ เปิดออก ได้มีร่างสูงโปร่งก็ปรากฏขึ้นในสายตาของพวกเขา

ทุกคน "......"

ตั้งตารอเสียเปล่าแล้ว

โจวฉือเซินกวาดสายตามองอย่างเรียบเฉย "ไม่ต้อนรับฉันเหรอ?"

คนในกลุ่มรู้สึกถึงความเยือกเย็น พวกเขาแบ่งกันไปซื้อน้ำก็ไปซื้อน้ำ ส่วนไปห้องน้ำก็ไปห้องน้ำ และหาเหตุผลที่จะออกไป

สิ่งที่ผิดหวังที่สุดคงอยู่ได้คือเพ้ยซานซาน เธออดที่จะพูดขึ้นมาไม่ได้ "ทำไมประธานโจวถึงเปลี่ยนรถ?"

"อีกคันถูกส่งไปตรวจสภาพแล้ว" โจวฉือเซินมองหร่วนซิงหว่าน "เตรียมจะไปไหนกัน?"

เมื่อคืนโจวฉือเซินถามเธอว่าวันนี้จะทำอะไร เห็นได้ชัดว่าหมายถึงอยากจะออกเดต แต่วันนี้เธอต้องกิจกรรมส่งเสริมทีม เธอทำได้เพียงแก้ตัวว่าที่สตูดิโอยุ่งมาก

ใครจะรู้ว่าอิตาบ้านี่จะมาหาถึงที่