สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 392

ในตอนที่หร่วนซิงหว่านอาบน้ำเสร็จออกมา แล้วกำลังเช็ดผมอยู่นั้น ก็เห็นโทรศัพท์ที่อยู่บนเตียงกำลังสั่นอยู่พอดี เธอจึงรีบฟุบลงไปบนเตียง แล้วพบว่าโจวฉือเซินเป็นคนโทรเข้ามา

พอโทรศัพท์โทรติดแล้ว น้ำเสียงนุ่มต่ำของชายหนุ่มก็ดังลอยมา "ยังไม่นอนเหรอ?"

หร่วนซิงหว่านพูดขึ้น "ยังค่ะ"

นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วเธอก็พูดขึ้นอีกว่า "นอนไม่หลับค่ะ"

ที่เธอพูดเป็นความจริง วันนี้เกิดเรื่องขึ้นมามากมาย อยากจะนอนก็นอนไม่หลับหรอก

โจวฉือเซินพูดขึ้นว่า "คิดถึงผมจนนอนไม่หลับเลยเหรอ?"

หร่วนซิงหว่าน "......"

เขานี่จำพูดจาปกติได้ไม่กี่ประโยคจริง ๆ

หร่วนซิงหว่านพูดขึ้น "ด้านคุณเป็นยังไงบ้างคะ"

โจวฉือเซินพูดเรียบ ๆ ขึ้นว่า "เพิ่งประชุมกรรมการบริษัทจบ วางใจเถอะ พวกเขาทำอะไรผมไม่ได้หรอก"

"แต่ว่าเรื่องราวมันใหญ่โตขึ้นมาขนาดนี้แล้ว ทางตระกูลโจว......"

"นี่มันเป็นการกระทำที่พวกเขามั่นใจมากอยู่แล้ว และพวกเขาก็เป็นคนสร้างเรื่องให้มันใหญ่โตขึ้นมาเองกับมือ"

พอได้ยินแบบนี้ หร่วนซิงหว่านก็นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง "ตระกูลโจวเป็นคนทำเหรอคะ? แต่ว่าเรื่องอัดเสียง เวินเฉี่ยนน่าจะเป็นคนทำนะคะ"

พอได้ยินคำตอบนี้ของเธอ โจวฉือเซินกลับไม่ได้รู้สึกแปลกใจ และพูดแต่เพียงว่า "งั้นหล่อนก็ฉลาดมากเลยนี่ ยังรู้จักหาคนมาเป็นแพะรับบาปแทนด้วย"

"ความหมายของคุณคือ เวินเฉี่ยนเป็นคนอัดเสียง แต่ว่าหล่อนกลัวขัดใจคุณ ก็เลยไปหาตระกูลโจวเหรอคะ?"

โลกภายนอกต่างก็รู้ ว่าดูภายนอกแล้วท่านใหญ่โจวกับโจวฉือเซินเป็นพ่อลูกกัน แต่ว่าลับหลังนั้น กลับต่างก็เป็นศัตรูที่จ้องจะทำร้ายซึ่งกันและกันอยู่ โดยเฉพาะท่านใหญ่โจว หลังจากที่ผ่านการทดลองมาหลายวิธีแล้วก็ล้มเหลว ตอนนี้ก็เลยยิ่งอยากจะคิดหาทุกวิถีทางมาจับจุดอ่อนของโจวฉือเซินไว้ให้ได้

เวินเฉี่ยนฉลาดมากจริง ๆ แต่ก็กล้าเกินไปหน่อยแล้วมั้ง ถึงได้กล้าเอาความคาดหวังอยู่ที่ตัวท่านใหญ่โจวได้

หร่วนซิงหว่านเงียบไปครู่หนึ่งแล้วก็พูดขึ้นอีกว่า "ในเมื่อตอนนี้ก็รู้แล้วว่าใครเป็นคนสร้างเรื่องทุกอย่างนี้อยู่เบื้องหลัง งั้นพวกเราควรจะตอบกลับยังไงคะ"

"ไม่ต้องรีบร้อน" โจวฉือเซินพูดขึ้นช้า ๆ "รออีกสักสองวัน"

"ได้ค่ะ"

ถ้าหากเธอเดาไม่ผิดละก็ โจวฉือเซินอยากจะใช้เรื่องนี้ มาทำอะไรสักหน่อยแน่

โจวฉือเซินถามขึ้น "หลินจื้อหย่วนมาหาคุณหรือยัง"

"ยังค่ะ"

"รอไปเถอะ อย่างมากก็พรุ่งนี้เช้า"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า เธอเองก็รู้สึกว่า ผ่านการหมักหมมของคืนนี้ไป คืนพรุ่งนี้จะต้องรุนแรงมากกว่านี้แน่

หลินจื้อหย่วนอยากจะจบเรื่องก่อนที่เรื่องจะวุ่นวายใหญ่โตไปกว่านี้ อยากจะทำให้ผลกระทบลดต่ำลงที่สุด ถ้าอย่างงั้นอย่างมากสุดเขาก็จะรอจนถึงเช้าวันพรุ่งนี้

หร่วนซิงหว่านพูดขึ้นอีกว่า "คุณยังอยู่ที่บริษัทเหรอคะ?"

โจวฉือเซินตอบอืมไปคำหนึ่ง "วันนี้เสียเวลาไปมาก มีงานเยอะแยะที่ยังไม่ได้จัดการ"

"งั้นจะต้องอดนอนทำโอทีแล้วเหรอคะ?"

"คุณมาอยู่เป็นเพื่อนผมไหมล่ะ?"

หร่วนซิงหว่านพูดขึ้น "อยู่ ๆ ฉันก็ง่วงนอนขึ้นมาแล้ว บายบายนะคะ"

พอวางโทรศัพท์แล้ว หร่วนซิงหว่านก็นอนคว่ำอยู่บนเตียงไปพักหนึ่ง แล้วก็เข้าไปในห้องน้ำแล้วเปล่าผมจนแห้ง

หร่วนซิงหว่านมองดูเวลา เป็นเวลาตีหนึ่งแล้ว ถ้าเธอจะออกไปตอนนี้ก็คงจะเป็นไปไม่ได้