ตอนจบของเรื่องไม่ได้เกินความคาดหมายเอาไว้ งานเลี้ยงวันเกิดเลิกราก่อนกำหนด ผู้คนต่างพากันกลับอย่างไม่รื่นรมย์นัก
นอกจากนี้ยังมีบุคคลสำคัญมากมายในโลกธุรกิจที่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของจ้าวเชียนเชียน หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่วุ่นวายนี้ไปแล้ว แต่ละคนต่างก็พากันคิดในแบบของตัวเอง
เมื่อตอนออกมา หร่วนซิงหว่านหันกลับไปมองยังใบหน้าเสื่อมโทรมของพ่อจ้าวเชียนเชียน ก่อนจะหันไปกระซิบกับชายหนุ่มข้างตัว "คุณรู้ไหมนี่มันเกิดอะไรขึ้น?"
มุมปากของโจวฉือเซินแสยะยิ้ม "ผมไม่รู้ แต่ว่ามีคนรู้"
หร่วนซิงหว่านสงสัย "ใครกันคะ?"
เมื่อออกมาจากห้องจัดเลี้ยง Williamก็เดินเข้ามาหา "ประธานโจว คุณหร่วน"
หร่วนซิงหว่านพยักหน้าทักทาย "คุณWilliam"
โจวฉือเซินพูดอย่างสงบ "เกิดเรื่องใหญ่กับตระกูลจ้าวขนาดนี้ ไม่แน่มันอาจจะกระทบกับความร่วมมือได้ในภายหลัง คุณWilliamจะออกไปอย่างนี้?"
Williamหัวเราะ ก่อนจะตอบอย่างลื่นไหล "อย่างไรนี่ก็เป็นเรื่องของตระกูลคนอื่น ผมอยู่ต่อไปคงช่วยอะไรไม่ได้หรอกครับ"
"เหรอครับ"
Williamไม่ได้ตอบคำถามอะไรเขา แต่หันไปมองหร่วนซิงหว่านแทน "คืนนี้คุณหร่วนมีธุระอื่นไหมครับ?"
หร่วนซิงหว่านไม่รู้ว่าเขาหมายความว่าอะไรเมื่อถามอย่างนี้ หลังจากนิ่งไปชั่วขณะ เธอจึงส่ายศีรษะน้อยๆ "ไม่มีค่ะ"
"ถ้าอย่างนั้นผมขอเชิญคุณหร่วนกับประธานโจวไปดื่มกันเสียหน่อย"
หร่วนซิงหว่านอ้าปาก แต่ก่อนจะพูดอะไร เธอได้หันไปมองโจวฉือเซิน ซึ่งเขาก็ทำเพียงเลิกคิ้วมาทางเธอ
หมายถึงให้ตกลง
หร่วนซิงหว่านพูด "ได้สิคะ"
แม้เธอกับWilliamจะไม่ได้เจอกันบ่อยนัก รู้จักกันก็ไม่มาก ทว่าก่อนหน้าWilliamและโจวฉือเซินเคยมีความสัมพันธ์แบบร่วมมือกันมาก่อน บางทีพวกเขาอาจจะมีบางอย่างที่ไม่สะดวกจะพูดคุย และต้องการพูดอะไรผ่านเธอก็ได้
บนชั้นดาดฟ้าของโรงแรม ที่บาร์เปิดโล่ง
หลังจากหามุมเงียบสงบนั่งกันได้แล้ว หร่วนซิงหว่านจึงพูดว่า "ฉันขอตัวไปห้องน้ำ พวกคุณคุยกันตามสบายนะคะ"
แต่ใครจะไปรู้ เมื่อเธอลุกขึ้นโจวฉือเซินก็จับข้อมือของเธอไว้ "ไม่ใช่ว่าคุณอยากรู้ว่าคืนนี้เกิดอะไรขึ้นเหรอ เดี๋ยวค่อยไปเถอะ"
ฉวยโอกาสที่Williamกำลังสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานเสิร์ฟ หร่วนซิงหว่านก็นั่งลงและกระซิบถาม "ไม่ใช่ว่าพวกคุณมีเรื่องต้องคุยกันเหรอคะ?"
โจวฉือเซินพูด "ใครบอกคุณ ว่าผมมีเรื่องต้องคุยกับเขา?"
"แล้ว......"
ตอนนี้เอง เสียงของWilliamก็ลอยเข้ามา "คุณหร่วนอยากดื่มอะไรครับ"
หร่วนซิงหว่านเหลือบมองเมนู "น้ำองุ่นสองแก้วค่ะ หวานน้อย ขอบคุณค่ะ"
พนักงานส่งเสียงรับทราบ ก่อนเดินจากไป
นิ้วเรียวยาวของโจวฉือเซินเคาะโต๊ะเบาๆ ยิ้มเล็กน้อย
Williamชำเลืองมองเขา แล้วมองไปยังหร่วนซิงหว่านอีกครั้ง ก่อนจะพูดอย่างใจเย็น "เมื่อกี้ผมได้ยินมาว่า คุณหร่วนอยากรู้ว่าคืนนี้เกิดอะไรขึ้นกับตระกูลจ้าว"
หร่วนซิงหว่านเม้มปาก เธอพยักหน้าน้อยๆ
ถ้าหากเรื่องนี้โจวฉือเซินเป็นคนทำ อย่างนั้นเธอก็ยังอยากจะเข้าใจว่าเพราะอะไร
แต่โจวฉือเซินพูด ว่าเขาเพียงแค่มาดูละคร
ถ้าอย่างนี้ เรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลจ้าว ก็ดูมีเลศนัยมาก
นิ่งไปสักพัก หร่วนซิงหว่านจึงค่อยพูดขึ้นมาว่า "ฟังจากคุณWilliamแล้ว ดูเหมือนคุณจะรู้เรื่องของวันนี้ดีนะคะ"
Williamพูด "ก็ไม่ได้รู้ดีหรอกครับ แต่ผมได้ยินข่าวลือมาโดยบังเอิญเข้า ก่อนหน้านี้ผมคิดว่าเป็นข่าวปลอม ไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจ แต่วันนี้ผมคงต้องเชื่อแล้ว"
......
ในเวลาเดียวกัน อีกด้านหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย
ไม่เชื่อใจคนอื่นเพราะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ก็เอาตัวเองไม่เคยจะรอด ก็มั่นหน้าให้คนรอบตัวเดือดร้อนต่อไปค่ะซิงซิง...
ใครที่อ่านเรื่องนี้อยู่ไปอ่านต่อให้จบได้ ในชื่อเรื่อง สามีเก่า....มาขอแต่งงานอีกแล้ว นะคะเป็นเรื่องดียวกันค่ะ...
รออัพเดทตอนต่อไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบทีค่ะ...
รออ่านตอนไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบด้วยค่ะ...
เรื่องนี้สนุกค่ะ แต่ทำไมลงไม่จบเรื่องคะ ช่วยลงให้จบได้ไหมคะ รอติดตามอยู่นะ...