ตอนเที่ยงของวันต่อมา จู่ๆ หร่วนซิงหว่านก็ได้รับโทรศัพท์ขึ้น เป็นสายจากสถานีตำรวจบอกว่าก่อนที่หลี่เฟิงจะเสียชีวิตนั้นเขาเคยเดินทางมาที่สตูดิโอ และได้ติดต่อกับที่เธออยู่หลายครั้ง จึงได้โทรศัพท์มาเพื่อเชิญเธอไปให้ปากคำ
หลังจากวางสายลง หร่วนซิงหว่านก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้องทำงาน
เพ้ยซานซานเห็นดังนั้นก็ถามขึ้นว่า "ซิงซิง จะไปไหน?"
หร่วนซิงหว่านพูดขึ้นว่า "เมื่อสักครู่ทางสถานีตำรวจโทรมาหาฉัน บอกว่าหลี่เฟิงเคยมาที่สตูดิโอของเราก่อนหน้านั้น และเคยมีข้อขัดแย้งกับฉัน จึงอยากจะให้ฉันร่วมมือในการสอบสวน"
เพ้ยซานซานอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้น "แล้วทางตำรวจมาหาเธอทำไม เธอเป็นผู้ถูกกระทำนะ?"
หร่วนซิงหว่านยิ้มขึ้นเบาๆ "ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็แค่ไปสอบปากคำนิดหน่อย เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว"
"โอเคถ้าอย่างงั้นมีเรื่องอะไรก็โทรหาฉันนะ"
"ได้"
เมื่อเดินทางมาถึงสถานีตำรวจ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้เอ่ยถามตัวตนของหร่วนซิงหว่านก่อนจากนั้นก็สอบถามถึงความสัมพันธ์ของเธอกับหลี่เฟิง ท้ายที่สุดแล้วก็ถามว่าเธอเห็นหลี่เฟิงครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
หร่วนซิงหว่านตอบกลับไปตามความจริง
หลังจากทำการจดบันทึกเรียบร้อยแล้ว เจ้าหน้าที่ตำรวจก็พยักหน้าแล้วพูดว่า "ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ" หร่วนซิงหว่านชะงักลงและเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งว่า "ตอนนี้...... สอบสวนไปถึงไหนแล้วคะ?"
ในขณะที่ตำรวจกำลังจะตอบกลับ หร่วนซิงหว่านก็เห็นร่างของเวินเฉี่ยนปรากฏขึ้นในสถานีตำรวจ
เธอเหลือบตามองหร่วนซิงหว่านแล้วเดินเข้ามาพูดว่า "ฉันคือเวินเฉี่ยน ฉันมาให้ปากคำค่ะ"
ตำรวจพูดกับหร่วนซิงหว่านว่า "ถ้าอย่างนั้น วันนี้พอแค่นี้หากมีอะไรคืบหน้าพวกเราจะแจ้งไปที่คุณ"
"ได้ค่ะขอบคุณมาก"
เจ้าหน้าที่ตำรวจหันมามองเวินเฉี่ยน "เชิญตามผมมาครับ"
เวินเฉี่ยนตอบรับ จากนั้นเดินตามเขาเข้าไปด้านในด้วยท่าทางปกติดังเดิม
หร่วนซิงหว่านมองตามหลังของเธอไปแล้วเม้มริมฝีปากเล็กน้อยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
หลังเดินทางออกมา หร่วนซิงหว่านยังไม่ได้ออกจากที่นั่นทันทีแต่รออยู่ข้างนอก
ผ่านไปถึงหนึ่งชั่วโมงเต็ม ในที่สุดเวินเฉี่ยนก็เดินออกมา
แต่ความขัดแย้งระหว่างเวินเฉี่ยนกับหลี่เฟิงแตกต่างไปจากหร่วนซิงหว่าน เนื่องจากก่อนหน้านี้หลี่เฟิงได้กล่าวว่าเวินเฉี่ยนทำร้ายร่างกายเขาจนทำให้ต้องนอนโรงพยาบาลอยู่หลายวัน
ด้วยเหตุนี้เมื่อหลี่เฟิงเสียชีวิตลง เวินเฉี่ยนจึงกลายเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญ
ถึงอย่างไรก็ตาม เป็นไปอย่างที่หร่วนซิงหว่านคาดเอาไว้ ผู้ที่ฆ่าหลี่เฟิงและนำศพไปทิ้งคงเป็นผู้ชาย ส่วนเวินเฉี่ยนอย่าว่าแต่ฆ่าหลี่เฟิงเลย ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนเธอก็ไม่อาจสู้กับหลี่เฟิงได้
เมื่อตอนที่ถูกสอบถามเกี่ยวกับการทำร้ายหลี่เฟิง เวินเฉี่ยนก็พูดออกมาให้คำตอบดังเดิมว่าไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ เป็นเพราะหลี่เฟิงได้แต่ตามรังควานเธอ และจงใจใส่ร้ายเธอเมื่อเขาไม่ได้ตามที่ต้องการ
นอกจากนี้ก็ไม่มีหลักฐานใดพิสูจน์ว่าสิ่งที่หลี่เฟิงกล่าวมานั้นเป็นความจริง ทางตำรวจสอบสวนแล้วยืนยันว่าหลี่เฟิงประพฤติตัวไม่เหมาะสมเท่าไรนัก สอดคล้องกับสิ่งที่เวินเฉี่ยนกล่าวมา ดังนั้นเมื่อสอบปากคำแล้วจึงได้ปล่อยตัวเธอกลับ
หลังจากที่เวินเฉี่ยนเดินทางออกมาจากสถานีตำรวจก็เห็นว่าหร่วนซิงหว่านยืนอยู่ออกไปบริเวณไม่ห่างไกลเท่าไรนัก
เธอกำมือแน่น แต่สีหน้าไม่ได้สงบนิ่งเหมือนตอนเข้าไปในสถานีตำรวจ
เวินเฉี่ยนเอ่ยเยาะเย้ยขึ้นว่า "ตอนนี้พอใจคุณหรือยัง?"
หร่วนซิงหว่านกล่าวขึ้นอย่างช้าๆว่า "พอใจเรื่องอะไร?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย
ไม่เชื่อใจคนอื่นเพราะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ก็เอาตัวเองไม่เคยจะรอด ก็มั่นหน้าให้คนรอบตัวเดือดร้อนต่อไปค่ะซิงซิง...
ใครที่อ่านเรื่องนี้อยู่ไปอ่านต่อให้จบได้ ในชื่อเรื่อง สามีเก่า....มาขอแต่งงานอีกแล้ว นะคะเป็นเรื่องดียวกันค่ะ...
รออัพเดทตอนต่อไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบทีค่ะ...
รออ่านตอนไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบด้วยค่ะ...
เรื่องนี้สนุกค่ะ แต่ทำไมลงไม่จบเรื่องคะ ช่วยลงให้จบได้ไหมคะ รอติดตามอยู่นะ...