สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 449

หลินจื้อหย่วนขมวดคิ้ว "ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดเรื่องอะไร หลินซื่อทำธุรกิจได้ดีมาตลอด จะมีหนี้สินได้อย่างไร เหตุผลที่ฉันมอบหลินซื่อให้เธอ ก็เพราะเธอเป็นลูกสาวของฉัน หลินซื่อสมควรให้เธอสืบทอดต่อไป"

ในเวลานี้ โจวฉือเซินไม่รู้ว่าเดินมาจากที่ใด น้ำเสียงเย็นชา "ทำไมคืนนี้ถึงไม่เห็นคุณหลินล่ะ? งานใหญ่อย่างงานฉลองครบรอบปีของหลินซื่อ เธอคงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่เข้าร่วมงานหรอกมั้ง"

หลินจื้อหย่วนยืนเอามือไขว้หลัง "จืออี้ไม่สบาย กำลังพักผ่อนอยู่ในห้องชั้นบน"

"จริงเหรอ งั้นให้คนเชิญเธอลงมาเถอะ ผมมีเรื่องอยากจะถามเธอพอดี"

หลินจื้อหย่วนเหลือบตามอง "ฉันบอกแล้วไงว่าเธอไม่สบาย"

โจวฉือเซินพูดว่า "คุณหลินไม่สบาย หรือว่ารับไม่ได้ ที่ตำแหน่งคุณหนูผู้สูงศักดิ์หลินซื่อของเธอเป็นของปลอม และยังเป็นตำแหน่งที่แย่งของคนอื่นมาอีกด้วย"

"จืออี้คือฉันรับมาเลี้ยง เธอไม่รู้เรื่องพวกนี้ ฉันยอมรับว่าฉันติดค้างซิงหว่าน แต่ฉันได้ให้หลินซื่อแก่เธอแล้ว ขอท่านประธานโจวอย่าได้เขี้ยวจนเกินเหตุเลย"

"ตอนนี้หลินซื่อเป็นอย่างไร ยังต้องให้ผมพูดซ้ำอีกทีเหรอ"

ขณะที่หลินจื้อหย่วนกำลังจะเปิดปากพูด บนหน้าจอที่เวที จู่ๆ ได้มีวิดีโอปรากฏขึ้น

ในวิดีโอ กำลังฉายก็คือข้อมูลทั้งหมดของการเกิดอุบัติเหตุของหลินซื่อที่ได้ประสบในเมื่อหลายเดือนก่อน

แขกส่วนใหญ่ที่มาคืนนี้ เป็นคนที่ไวต่อการเงินและตัวเลขมาก เพียงแค่อ่านไม่กี่หน้า ก็สังเกตเห็นปัญหาแล้ว

ตัวเลขของโครงการไม่ถูกต้อง ความแตกต่างไกลเกินไป ยังมีเงินโครงการจำนวนมาก ที่อยู่ดีๆ ก็หายไปเอง

นอกจากนี้โครงการขนาดใหญ่ดังกล่าว หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากเงินจำนวนมาก จะยังคงทำงานได้ตามปกติ เห็นได้ชัดว่าวัสดุที่ใช้นั้นมีคุณภาพต่ำเพียงใด

ในภาพที่ปรากฏอย่างต่อเนื่อง มีรายละเอียดวัสดุและธุรกรรมทางการเงินอยู่ไม่น้อย ต่างเป็นหลินจื้อหย่วนที่เซ็นชื่อไว้

ดังนั้นเรื่องนี้จึงไม่เหมือนที่หลินซื่อเคยพูดไว้แบบนั้นตั้งแต่แรก ปัญหาอยู่ที่ผู้บริหารระดับสูงหลายๆ คน รายละเอียดทั้งหมดของโครงการนี้ ล้วนผ่านมือหลินจื้อหย่วนทั้งนั้น

ในเวลาเดียวกัน ฝูงชนก็ไม่รู้ว่ามีนักข่าวเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร และได้ไปถ่ายตรงที่หน้าจอกำลังเล่นอยู่บนเวที

มีหลายคนที่สงสัยว่า ของสำคัญแบบนี้ ใครกันเป็นคนถ่าย

"พ่อของผมเป็นคนถ่าย เขาเป็นผู้จัดการโครงการของหลินชื่อ หลังจากเขาค้นพบสิ่งเหล่านี้ ไม่ง่ายเลยที่เขาจะได้มีโอกาสถ่ายหลักฐานนี้ไว้ แต่น่าเสียดายที่ยังไม่ทันได้ถูกเปิดเผย เขาก็ถูกหลินจื้อหย่วนทำร้ายจนตาย และพวกเขายังบอกกับทุกคนว่า เขาเสียชีวิตเพราะโครงการมีปัญหาถึงได้ตายไป แต่ในความเป็นจริงคือเขานั่นแหละที่ฆ่าพ่อของผม!"

ภายในห้องจัดเลี้ยง มีเสียงเด็กคนหนึ่งดังขึ้น และชี้นิ้วไปที่หลินจื้อหย่วน ใบหน้าอ่อนเยาว์เต็มไปด้วยความเคียดแค้น

หร่วนซิงหว่านมองไป และพบว่าเด็กคนนี้ เป็นคนที่เพ้ยซานซานรู้จักในอินเทอร์เน็ตครั้งนั้น

หลินจื้อหย่วนถอนสายตากลับมา มองWilliam ความเหี้ยมโหดในดวงตาของเขาไม่ได้ซ่อนเร้นอีกต่อไป "เป็นเจ้าจริงๆ ด้วย"

Williamยิ้ม "ผมก็แค่มีความร่วมมือกับหลินซื่อ เพื่อปกป้องผลประโยชน์ของตัวเอง ผมเลยไปตรวจสอบก็เท่านั้น คิดไม่ถึงเลยว่าจะพบว่าหลินซื่อมีช่องโหว่ใหญ่ขนาดนี้ สำหรับสถานการณ์แบบนี้ ผมไม่ค่อยวางใจจริงๆ เลยมาถามประธานหลิน"

"นายเป็นใครกันแน่!"

"ผม? นักธุรกิจที่จริงจังคนหนึ่งเท่านั้น"

หลินจื้อหย่วนแค่นเสียง "เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว นายไม่ต้องแสดงละครต่อหน้าฉันอีกแล้ว พวกนายคือพวกเดียวกันใช่ไหม ฉันน่าจะดูให้ออกตั้งนาน"