สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 512

หร่วนซิงหว่านอ่านข้อมูลตรงหน้า คิ้วเรียวขมวดเบาๆ ขณะพูดขึ้น "มีวัสดุอื่นที่เหมาะสมไหม"

"ตอนนี้......ยังไม่มีครับ ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้รับผิดชอบเรื่องพวกนี้ ไม่กี่วันนี้ประธานจ้าวป่วยนอนอยู่โรงพยาบาล ดังนั้น......"

หร่วนซิงหว่านพูด "ขอฉันคิดก่อนแล้วกัน"

หยางเจิ้นพยักหน้า ตอบตกลงแล้วเดินออกไป

แต่ยังไม่ทันที่หร่วนซิงหว่านจะคิดหาวิธีออก ตอนบ่าย หยางเจิ้นก็มาอีกครั้ง "คุณหร่วน แก้ไขปัญหาเรียบร้อยแล้วครับ"

หร่วนซิงหว่านตกตะลึง "แก้ไขยังไง"

"ไม่ทราบว่าคุณหร่วนยังจำบริษัทcomplexได้ไหมครับ"

หร่วนซิงหว่านสงสัย "complex?"

"ใช่ครับ เป็นบริษัทต่างประเทศ เมื่อก่อนเคยร่วมมือกับโจวซื่อกรุ๊ป ต่อมาแข่งกันเสนอราคาที่ดินทางด้านถนนหยางชุนของหลินซื่อ"

หร่วนซิงหว่านเม้มปากเบาๆ เธอรู้แล้ว

หยางเจิ้นพูดอีกครั้ง "ผู้รับผิดชอบcomplexโทรมาหาหนึ่งชั่วโมง บอกว่าสามารถจัดหาวัสดุใหม่ล็อตหนึ่งให้กับเราได้ หลี่ตั๋วไปดูแล้ว บอกว่าไม่มีปัญหา"

หลี่ตั๋วก็คือสามีของเฉินหว่านลู่

เห็นหร่วนซิงหว่านไม่พูด หยางเจิ้นนึกว่าเธอไม่วางใจ "คุณหร่วนอยากไปดูด้วยตัวเองไหมครับ?"

หร่วนซิงหว่านส่ายหน้า "ไม่ต้อง พวกเขาเสนอราคาหรือยัง"

หยางเจิ้นพูด "เรากำลังจะบอกคุณหร่วน วัสดุล็อตนี้ พวกเขาไม่รับเงินเลยแม้แต่ส่วนเดียว บอกว่าโครงการที่ทำร่วมกับหลินซื่อยังดำเนินการอยู่ ถือเป็นน้ำใจให้หลินซื่อ ในอนาคตให้ผลประโยชน์กับพวกเขาเยอะหน่อยก็พอ"

หร่วนซิงหว่านพูด "โครงการนั้นยังทำอยู่ไหม"

"เดิมทีหยุดไว้หลังจากหลินซื่อเกิดเรื่อง ช่วงนี้เริ่มต้นใหม่อีกครั้งแล้ว แต่ผมได้ยินว่าไม่ได้ทำตามโครงการที่แข่งกันเสนอราคาเหมือนเมื่อก่อนแล้ว รายละเอียดเป็นยังไง ผมก็ไม่แน่ใจ......"

ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของหลินซื่อ ปกป้องตัวเองก็ยากแล้ว ไม่มีทางเข้าไปแทรกแซงอะไรพวกเขา ผู้ที่มีเงินคือพวกคุณท่านรวยๆ

แต่โชคดีที่ตอนแรกเซ็นสัญญาไปแล้ว ไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไร หลินซื่อได้เงินก็พอ

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังมอบวัสดุล็อตนี้มาให้ในเวลาวิกฤตอีกด้วย

หร่วนซิงหว่านตอบอืม "ไม่ต้องสนใจ เอาตามนี้แหละ"

หยางเจิ้นออกไป หร่วนซิงหว่านจับปากกา ไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่

ผ่านไปสักพัก เธอโทรหาDaniel "ออกมาคุยกันหน่อย"

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ในร้านกาแฟใต้ตึกหลินซื่อ

หร่วนซิงหว่านไม่อ้อมค้อม พูดอย่างตรงไปตรงมา "เรื่องคราวก่อน ฉันขอโทษมากๆ"

Danielอึ้งไปก่อนจะตอบสนอง ว่าเรื่องคราวก่อนที่เธอหมายถึงคือเรื่องอะไร หัวเราะก่อนเอ่ยปาก "ไม่เป็นไรหรอก หลังจากคุณไปหลินซื่อ ก็ทำได้ยอดเยี่ยมจริงๆ ตราบใดที่คุณไม่โทษที่ฉันห้ามคุณในตอนแรกก็พอแล้ว"

หร่วนซิงหว่านถือช้อนเล็ก คนกาแฟตรงหน้า "คำขอโทษนี้ ก็อยากฝากคุณช่วยฉันไปบอกWilliamด้วย"

ได้ยินดังนั้น Danielก็หัวเราะแห้งๆ สองทีก่อนพูดขึ้น "ฉัน......จริงๆ แล้วฉันกับWilliamไม่ได้สนิทกัน ที่คราวก่อนปรากฏตัวด้วยกันที่สตูดิโอคุณ เพราะบังเอิญเจอกันที่ประตู"

"ไม่สนิทเหรอ"

Danielกลืนน้ำลาย "ก็ไม่เชิงไม่สนิท ก็แค่......ไม่สนิทขนาดนั้น"

หร่วนซิงหว่านหัวเราะ ยกกาแฟขึ้นมาจิบหนึ่งอึก "คุณ เฉิงเว่ย Daniel แล้วก็William ใกล้ชิดกับท่านจิ้นกันหมด ฉันนึกว่าพวกคุณรู้จักกันนานแล้วซะอีก"

"เป็นไปไม่ได้ ที่เฉิงเว่ยรู้จักท่านจิ้นเพราะพ่อเขาเคยเป็นนักเรียนของท่านจิ้น Williamรู้จักท่านจิ้นที่ต่างประเทศ เป็นคนเมืองหนานเฉิง ก็ค่อยๆ สนิทกันตามเวลา ส่วนฉัน......"

หร่วนซิงหว่านวางแก้วกาแฟลงแล้วฟังอย่างตั้งใจ "ส่วนคุณล่ะ"

Daniel: "......"

ยังคิดไม่ออกว่าจะแต่งเรื่องอย่างไร

เขาบอกไม่ได้ว่าท่านจิ้นไปฟังคอนเสิร์ตเขาจึงรู้จักเขา

เหตุผลอื่นหลอกหลินจืออี้ได้ แต่หลอกหร่วนซิงหว่านไม่ได้

ยังดีที่หร่วนซิงหว่านไม่ได้ถามต่อ แต่พูดขึ้นว่า "ช่วงนี้คุณได้ไปหาซานซานไหม"