สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 23

บทที่ 23 ผู้ชายที่เธอช่วยเอาไว้

ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?

ลู่หานถิงเป็นผู้ชายที่มีวุฒิภาวะสูงคนหนึ่ง นั่นเป็นโทรศัพท์ส่วนตัวของเขา ถ้าหากไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งอะไรกัน จะให้คนอื่นรับโทรศัพท์ได้ยังไง?

อีกอย่าง เขากำลังอาบน้ำอยู่ด้วย...

ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนรักของเขาเหรอ?

เธอกำลังทำอะไรอยู่?

เซี่ยซีหวั่นไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่กันแน่?

เธอกับลู่หานถิงเป็นอะไรกันเหรอ ลู่หานถิงทำไมต้องช่วยเธอด้วยล่ะ?

เธอก็แค่แต่งงานแทนคนอื่น ทั้งสองคนก็แค่ทำข้อตกลงสันติภาพระหว่างกัน อยู่ด้านนอกเขาจะมีคนรักก็เป็นธรรมดา

เซี่ยซีหวั่นมือเย็นและมีเหงื่อออก ตอนเธออายุเก้าขวบเธอพบกับความโชคร้าย โดนทุกคนทอดทิ้ง จนเวลาผ่านไปเป็นสิบปีทำให้เธอเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียวได้ ปรับตัวให้เข้ากับความโดดเดี่ยวและรู้จักเข้มแข็ง นอกจากหลิงหลิง เธอก็ไม่กล้าเชื่อใจใครง่าย ๆ อีก

เธอไม่ยอมให้คนที่รักและไว้ใจใช้มีดแทงข้างหลังเธออีกเด็ดขาด ถูกพวกเขาผลักจนไม่มีทางฟื้นขึ้นมาได้อีก

แต่ผู้ชายที่ชื่อลู่หานถิงที่ทั้งแข็งแกร่งและมีอำนาจกลับเดินเข้ามาในชีวิตเธอ อีกทั้งใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถทำลายความเข้มแข็งของเธอที่ใช้เวลากว่าสิบปีในการสร้างมันขึ้นมา ทำให้เธอเกิดความรู้สึกที่ต้องพึ่งพาอาศัยเขา

พึ่งพาเขาจนกลายเป็นความเคยชิน ทำให้ตัวเองเปลี่ยนเป็นคนอ่อนแอ

มือและเท้าของเซี่ยซีหวั่นเย็นไปหมด แต่เธอก็สงบสติอารมณ์ขึ้นมาได้ เธอหยิบโทรศัพท์ส่งข้อความหาซูซี “พรุ่งนี้เจอกัน!”

.....

ที่ต่างประเทศ ในห้องของท่านประธาน หวาหรง ผู้อำนวยการฝ่ายประชาสัมพันธ์ มองโทรศัพท์ในมืออย่างสงสัย ขณะนั้นเอง เหยียนยี่ก็เดินเข้ามา “ผู้อำนวยการหวา ใครให้คุณเข้ามาในห้องของท่านประธาน นี่คุณยังรับโทรศัพท์ของท่านประธานด้วยเหรอ?”

หวาหรงรีบเอาเอกสารวางลง “เลขาเหยียน นี่เป็นเอกสารที่ท่านประธานต้องการด่วน ฉันเลยเอาเข้ามาให้”

“ท่านประธานไม่ชอบให้มีใครเข้ามาในห้องของเขา และไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายกับของส่วนตัวของเขา ครั้งหน้ามีเอกสารเร่งด่วนก็เอามาให้ผม จำไว้ด้วย ครั้งต่อไปไม่มีข้อยกเว้นทั้งนั้น รีบออกไปได้แล้ว”

“ค่ะ เลขาเหยียน”

“อ้อ แล้วเมื่อสักครู่นี้ใครโทรมา?” เหยียนยี่เอ่ยถาม

หวาหรงส่ายหน้า “ฉันเองก็ไม่ทราบค่ะ คนนั้นไม่ได้พูดอะไรก็กดวางสายไปเลย”

เหยียนยี่ไม่ได้สนใจอะไรอีก แล้วยกมือโบกให้เธอออกไป “รีบออกไปทำงานเถอะ ท่านประธานเปลี่ยนเวลาเดินทางกลับให้เร็วขึ้นแล้ว”

“เลขาเหยียน ท่านประธานทำไมรีบร้อนกลับไปขนาดนี้?”

“ผู้อำนวยการหวา จัดการเรื่องของตัวเองให้ดี ไม่ต้องมั่วคาดเดาเรื่องของคนอื่นอยู่”

หวาหรงออกไปแล้ว เหยียนยี่จึงอดไม่ได้ที่จะแอบคิดว่า ท่านประธานน่าจะแอบเลี้ยงดูอีหนูที่ไหนแน่ เมื่อกี้ถึงได้ถูกรูปนั้นยั่วยวนเข้าแล้ว

วันถัดไป

เซี่ยซีหวั่นไปตามที่นัดไว้ เธอยืนอยู่หน้าประตูห้องเพรสซิเดนท์สวีท (president deluxe suite) 8206 จากนั้นก็กดกริ่งหน้าประตู

ไม่นาน ประตูก็เปิดออก ซูซียืนอยู่ที่ด้านข้างประตู

เซี่ยซีหวั่นเดินเข้าไปในห้อง ซูซีก็ได้ปิดประตูห้องลง

“ซูซี ป้าหลินอยู่ที่ไหน? ฉันจะรู้ได้ยังไงว่านายไม่ได้หลอกฉัน นายโทรศัพท์ไปเดี๋ยวนี้ ฉันต้องการฟังเสียงของป้าหลิน” เซี่ยซีหวั่นพูดเข้าประเด็นทันที

ซูซีพยักหน้า หยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมา กดโทรออกทันที