สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 835

บทที่ 835 หัวใจพี่ชาย

บทที่ 835 หัวใจพี่ชาย

ลู่ฉาวอวี่ให้คำแนะนำน้องสาว

บ่าวรับใช้หาเสื้อผ้ามาให้เขาเปลี่ยน แล้วบอกว่าน้ำร้อนในห้องอาบน้ำพร้อมแล้ว

ครอบครัวลู่ยังคงธรรมเนียมเดิม แต่ละเรือนมีห้องอาบน้ำแยกกัน ไม่จำเป็นต้องแบกถังน้ำเข้าไป ก็สามารถไปที่ห้องอาบน้ำแล้วอาบได้เลย

ลู่ฉาวอวี่กลับมาจากการอาบน้ำ ก่อนจะเห็นลู่จื่อชิงนอนหลับอยู่หน้าโต๊ะที่เขามักจะใช้อ่านหนังสือ

เขาเดินไปเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งบนโต๊ะ มีคำสองสามคำที่นางเขียนไว้

“ลายมือของคุณหนูรองพัฒนาขึ้นมาก ดูเหมือนว่าท่านใต้เท้าจะรู้วิธีสอนนาง หากท่านใต้เท้าให้คำแนะนำแก่คุณหนูรองบ่อย ๆ ข้าคิดว่านางคงจะก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว”

“ข้ามักจะยุ่งและไม่มีเวลาดูแลนาง แล้วนางก็เหมือนลิงป่า หากถูกขังอยู่ที่นี่ตลอดเวลา ข้าเกรงว่านางจะเบื่อ ภายในเวลาไม่กี่ชั่วยามชิงเอ๋อร์คงบ่นว่าข้ารังแกนางแล้ว”

“ท่านใต้เท้าก็รักคุณหนูรองมากเช่นกันแต่มักจะเข้มงวดเกินไป บางทีคุณหนูรองอาจกลัว”

“แม่นางน้อยคนนี้กล้าหาญ ไม่กลัวอะไรง่าย ๆ หากนางกลัวข้าจริงคงไม่ขอให้ข้าช่วยเก็บกวาดเรื่องยุ่ง ๆ อยู่เสมอหรอก”

ลู่ฉาวอวี่อุ้มลู่จื่อชิงขึ้นมา

“ท่านใต้เท้า ข้าจะส่งคนพาคุณหนูรองกลับไปเอง ท่านใต้เท้าเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ควรรีบพักผ่อนขอรับ!”

“ไม่ต้อง ข้าจะพานางกลับเอง”

ลู่ฉาวอวี่อุ้มลู่จื่อชิงกลับไปที่ห้องของนาง

“ส่งใครสักคนไปที่สำนักศึกษาหลวง ดูว่ามีใครสังเกตเห็นว่านางหายไปหรือไม่ หากพวกเขากำลังตามหาก็แค่บอกว่านางกลับจวนแล้ว”

“นายน้อย ท่านคิดว่าคุณหนูรองไม่ได้แจ้งให้สำนักศึกษาหลวงทราบถึงการกลับมาของนางหรือขอรับ?”

“สำนักศึกษาหลวงมีกฎเกณฑ์ นอกจากซื่อจื่อแห่งเซวียนอ๋อง ทุกคนต้องอาศัยอยู่ที่นั่น แม้ว่าชิงเอ๋อร์จะเป็นลูกสาวของอัครมหาเสนาบดีแต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะให้ข้อยกเว้นแก่นาง ดังนั้นนางจึงทำได้แค่แอบออกมาเท่านั้น”

“ข้าน้อยจะไปเดี๋ยวนี้ขอรับ”

ณ จวนเหวิน รถม้าคันหนึ่งแล่นเข้าไปในจวนเหวิน

มู่ซืออวี่ลงจากรถม้า

พ่อบ้านรีบเข้ามาต้อนรับ “คำนับฮูหยิน”

“นายท่านของพวกเจ้าอยู่ที่ไหน?” มู่ซืออวี่ถาม

“นายท่านกำลังพักผ่อนอยู่ข้างในขอรับ” พ่อบ้านพูดอย่างจริงจัง

มู่ซืออวี่ก้าวเข้าไปข้างใน รู้สึกเจ็บปวดในใจเมื่อเห็นเหวินอี้นอนนิ่งอยู่ที่นั่นราวกับกระดาษ

“ท่านมาแล้ว” เหวินอี้พูดด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้ข้าขยับตัวไม่ได้ ก็เลยให้ของขวัญอะไรกับท่านไม่ได้แล้ว”

“ข้าจะจัดคนส่งเจ้าไปที่เมืองถงหยางทันที ที่นั่นเป็นที่ตั้งของหุบเขาเทพโอสถซึ่งมีหมอที่ดีที่สุดในโลก ข้าจะขอให้พวกเขาช่วยดูแลร่างกายเจ้า”

“ไม่มีประโยชน์” เหวินอี้กล่าว “ท่านก็รู้เรื่องสภาพร่างกายของข้าดี ข้าโชคดีที่ยังมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้ ต้องขอบคุณโชคดีของข้าที่ทำให้ได้พบกับดาวนำโชคเช่นท่าน ข้าถึงมีชีวิตอยู่ต่อมาได้อีกหลายปี”

“เจ้ายังอายุน้อย ต้องสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกสิบหรือยี่สิบปีอย่างแน่นอน”

“ท่านเชื่อเรื่องนี้หรือไม่? ก่อนที่จะพบท่าน ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจะมีชีวิตที่ดีถึงเพียงนี้ได้ ข้าใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ข้าได้เห็นทิวทัศน์สวยงามหลายที่ ได้เห็นสิ่งต่าง ๆ มากมายกับท่าน” เหวินอี้กล่าว “สิ่งที่สำคัญที่สุด คือข้าสามารถมีชีวิตอยู่เพื่อดูหยวนซีขึ้นครองบัลลังก์ ได้เห็นเขามีทายาท เพื่อที่ข้าจะได้จากไปอย่างสบายใจ”

“นายท่าน ดูสิว่าใครมาแล้ว” พ่อบ้านเปิดประตูให้คนที่อยู่ข้างหลังเข้ามา